Για τον παίκτη Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ότι και να πεις είναι λίγο. Για τον προπονητή όμως; Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για το προπονητικό έργο του Ντιεγκίτο πριν αναλάβει την εθνική Αργεντινής. Το ρεκόρ του στους πάγκους προ-αλμπισελέστε είναι… 3 νίκες, 8 ισοπαλίες και 12 ήττες στα μόλις 23 παιχνίδια που έχει. Ξεκίνησε την καριέρα του στην μεγάλη… Μαντιγιού του Κοριέντες, όταν ο νέος φιλόδοξος ιδιοκτήτης της ομάδας έκανε αυτή τη σοφή επιλογή. Κάπου πρέπει να ξεκινήσει ο καθένας μας, έστω και από τα χαμηλά, έστω και σε μια ήσυχη φολκλορική πόλη περίπου 1000 χιλιόμετρα μακριά από το Μπουένος Άιρες. Στις 9 Οκτωβρίου του 1994, λίγο καιρό μετά το άδοξο τέλος του Μουντιάλ των ΗΠΑ, ο Θεός κάνει ντεμπούτο στους πάγκους καθώς του έχει απαγορευτεί να παίζει ποδόσφαιρο για 15 μήνες. Για καλή τύχη όλων μας, το γεγονός απαθανατίστηκε από μία κάμερα που ήταν μονίμως πάνω στον Ντιεγκίτο.
Ο Μαραντόνα μια που δεν είχε δίπλωμα προπονητή, αναγκάστηκε να κάτσει στις εξέδρες πίσω από τα κάγκελα. Την ίδια περίοδο ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ έδινε κι αυτός οδηγίες από την εξέδρα μέσω κινητού, μέχρι να αποκτήσει δίπλωμα. Η διαφορά ήταν ότι ο Ντιέγκο εμφανίστηκε 1-2 μέρες πριν τον αγώνα και οι κακές γλώσσες έλεγαν ότι δεν πήγαινε και σε πολλές προπονήσεις. Το 10αρι τότε της Μαντιγιού, ο Παραγουανός Γκουίντο Αλβαρένγκα είχε πει: “δεν ξέρω αν κάνουμε προπόνηση με τον Ντιέγκο, σίγουρα όμως τρώμε αρκετά ψητά”. Για το ντεμπούτο του πάντως, ο Ντιέγκο ντύθηκε με τα καλύτερά του προπονητικά ρούχα, φορώντας γραβάτα Παυλοθανάση Γιαννακόπουλου και ξεκίνησε να ζει το παιχνίδι απέναντι στη Ροσάριο Σεντράλ από την πλαστική καρέκλα του.
Ο Ντιέγκο φώναζε, έβριζε, κλωτσούσε τα κάγκελα, πανηγύρισε το γκολ, ήθελε σίγουρα να μπει μέσα ο ίδιος και να τους δείξει τα μυστικά, αλλά τελικά η ομάδα του έχασε με 1-2. Δυστυχώς το πείραμα απέτυχε, ο Ντιέγκο έφυγε από την ομάδα με το θλιβερό ρεκόρ της μίας νίκης σε δώδεκα παιχνίδια, η Μαντιγιού υποβιβάστηκε και εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων διαλύθηκε τον επόμενο χρόνο. Ο Μαραντόνα πέρασε και από τον πάγκο της Ράσινγκ λίγο καιρό αργότερα (αυτό είναι μια ιστορία για άλλη φορά), πριν επιστρέψει στην ενεργό δράση για τις τελευταίες εκλάμψεις μαγείας.
Έχουμε δει αρκετές φορές μέχρι που φτάνει η τρέλα των οπαδών για τις ομάδες τους (συν το γεγονός ότι κάποιοι είτε δεν μπορούν, είτε δεν θέλουν να πληρώσουν εισιτήριο). Το σημερινό μας παράδειγμα είναι από την εξωτική Καπιατά, μια πόλη 250 χιλιάδων κατοίκων σχετικά κοντά στην πρωτεύουσα της Παραγουάης Ασουνσιόν. Το καμάρι της πόλης είναι […]
Ήταν 29 Ιουνίου 1982 όταν Ιταλία και Αργεντινή συναντήθηκαν στο πρώτο παιχνίδι της δεύτερης φάσης του Μουντιάλ της Ισπανίας. Στο κέντρο της ‘αλμπισελέστε’ ξεχώριζε ο πιτσιρικάς Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα τον οποίο λίγες μέρες πριν είχε κλείσει η Μπαρτσελόνα αντί ενός ποσού ρεκόρ για την εποχή. Για να αντιμετωπίσει το μεγάλο, ανερχόμενο αστέρι των αντιπάλων ο […]
Όταν ένας ποδοσφαιριστής "τσιμπάει" τη μπάλα πάνω από το κεφάλι ενός ανυποψίαστου αντιπάλου και την ξανά παίρνει περνώντας την από πίσω του. Σύμφωνα με τους Λατινοαμερικάνους ο όρος προέρχεται από το περίγραμμα που σχηματίζεται από την πορεία της μπάλας στον αέρα και την πορεία του παίκτη γύρω από τον αντίπαλό του. Το σχήμα ενός "σομπρέρο"!
1 σχόλια σχετικά με το “Η αρχή μιας καριέρας”
Απολογούμαι δημόσια που η ομάδα μου προκάλεσε την πρώτη ήττα στον Ντιέγκο προπονητή :p