H αβάσταχτη αδιαφορία των φιλικών
Aν στον φανταστικό κόσμο του Football Manager, η περίπτωση που ένας παίκτης σου γυρνούσε τραυματίας από υποχρεώσεις με την εθνική του ομάδα, σου προκαλούσε εκνευρισμό, στον πραγματικό κόσμο το να χάσεις μια σημαντική σου μονάδα, όπως για παράδειγμα τον Θιο Γουόλκοτ για 7-8 εβδομάδες, πλησιάζει τα όρια του ξεσπάσματος, το οποίο δεν μπόρεσε να αποτρέψει ο Αρσέν Βενγκέρ που τα έβαλε με το πρόγραμμα της FIFA και την ανούσια διεξαγωγή ενός φιλικού αγώνα τον Νοέμβριο, όταν το επόμενο επίσημο παιχνίδι των εθνικών ομάδων είναι σε 4 μήνες!Ένα τέτοιο φιλικό, δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης, πέρα από
αποσταθεροποίηση του προγρμμάτος των ομάδων, ενδιάμεσα από σημαντικούς συνήθως αγώνες, ανούσιες κουραστικές μετακινήσεις (κάποιες φορές και υπερ-ατλαντικές) και επιπλέον ταλαιπωρία για το ήδη γεμάτο πρόγραμμα των ποδοσφαιριστών.Όσο κι αν προσπαθούσε ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος να πείσει εχθές τους όποιους τηλεθεατές επέλεξαν να κάτσουν μέσα για να δούνε Ελλάδα-Ιταλία και άντεξαν να μείνουν πιστοί στο κανάλι ως εκείνο το σημείο, πως είναι πολύ σημαντικό ότι είδαμε νέα πρόσωπα στην εθνική, η εικόνα της εισόδου δυο πιτσιρικάδων, στο ..86ο λεπτό ενός φιλικού αγώνα, περισσότερο αδιαφορία προκαλεί, παρά ενθουσιασμό.
Ίσως έχει φτάσει η στιγμή που η FIFA πρέπει να καταλάβει πως αυτή η υπερπληθώρα αγώνων, αντί να φέρει τα επιπλέον οικονομικά οφέλη στα οποία στοχεύει, είναι πιθανόν να οδηγήσει το άθλημα στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, ένα είδος κορεσμού από παιχνίδια χωρίς νόημα. Και η εικόνα του άδειου Καραισκάκη, απέναντι μάλιστα στην παγκόσμια πρωταθλήτρια Ιταλία ή παλιότερα περιστατικά σε πιο σοβαρές, ποδοσφαιρικά, χώρες (πολλά απούλητα εισιτήρια σε φιλικά της εθνικής Αγγλίας), μάλλον επιβεβαιώνουν την ανησυχία μας..
(Το μοναδικό πράγμα που θα μας μείνει από την χθεσινή ημέρα των εθνικών ομάδων, είναι το εντυπωσιακό γκολ του Ελάνο, στο 6-2 της Βραζιλίας απέναντι στην Πορτογαλία)