Βαρέα και ανθυγιεινά στους τηλεθεατές

Καθώς το να κυκλοφορείς σήμερα στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, είναι πιο επικίνδυνο και απ’το να πουλήσεις κατά λάθος μαγκιά στον Πάμπλο Γκαρσία στον δρόμο, αποφάσισα να κάτσω να παρακολουθήσω τον αγώνα ΑΕΚ-Πανθρακικός, καθώς δυο ώρες μόνο ..μαζοχισμού το Σαββατοκύριακο δεν αρκούν για να συμπληρώσουν μια καλή ‘δόση’, για έναν αληθινό Έλληνα ποδοσφαιρόφιλο.

Η θέαση του αγώνα ξεκίνησε με βασικό στόχο, να ‘κατασκοπεύσω’ τους δυο επόμενους αντιπάλους του Άρη και κατά βάση την ΑΕΚ, που ανεβαίνει την Κυριακή στο Χαριλάου. Μισή ώρα παιχνιδιού μετά, ο στόχος έγινε να μπορέσω να κρατήσω το χέρι μου μακριά απ’το τηλεκοντρόλ. Στο ημίχρονο, ο στόχος μεταλλάχτηκε στο να καταφέρω να παρατήσω την 872η παρακολούθηση του Braveheart, για να γυρίσω πίσω στο παιχνίδι. Και στο 75ο λεπτό περίπου, η μοναδική πρόθεση μου, ήταν να μπορέσω να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά, για να μην τελειώσει η μέρα μου από τις 21.30!

Σ’ενα απίστευτα κουραστικό παιχνίδι, το οποίο για 10 ολόκληρα λεπτά δεν μπορούσα να αποφασίσω αν ήταν χειρότερο απ’αυτό του Σαββάτου στην Κρήτη, η ΑΕΚ επικράτησε τελικά με 1-0, του φιλόδοξου φέτος Πανθρακικού, χάρη σε μια τραγική έξοδο του τερματοφύλακα Βρονταρά, που ήταν χειρότερη και από Σαββατιάτικη έξοδο, που ξεκινάει με μισή ώρα μποτιλιάρισμα στην Τσιμισκή και άλλη μισή ώρα ‘μάχης’ για μια θέση πάρκινγκ στο κέντρο. Σκόρερ ήταν ο συνήθης ύποπτος, Μπλάνκο, που δέχτηκε και κίτρινη για τον πανηγυρισμό του, τον οποίο έκανε τόσο διακριτικά που δεν τον είδαμε καν για να προλάβουμε να …προσβληθούμε, ώστε να αξίζει να τιμωρηθεί!

Στα επόμενα 60 λεπτά, είδαμε δυο (2, ΙΙ, two, 6/3) καλές ευκαιρίες από την πλευρά της ΑΕΚ και από εκεί και πέρα, λάθη, λάθη και λάθη. Είναι πολύ πιθανόν να έχασα και κάποια λάθη, στις στιγμές που η βαρεμάρα επικρατούσε της αρχικής επιθυμίας-στόχου, αναγκάζοντας το χέρι να κάνει μια βόλτα προς τον Μελ Γκίμπσον ή την κωμικοτραγική εκπομπή της Καγιά, που υποτίθεται διασκεδάζει τον Έλληνα τηλεθεατή, πριν το ξεκίνημα μιας νέας βαρετής εβδομάδας.

Η ανικανότητα της ΑΕΚ να δημιουργήσει άλλες φάσεις, οφειλόταν πάντως, σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι ο Πανθρακικός δεν ενημερώθηκε μάλλον από κανέναν, ότι βρισκόταν πίσω στο σκορ, με αποτέλεσμα να βγει ελάχιστες φορές μπροστά, για να ψάξει κάποιο γκολ. Έτσι, η παρουσία των περισσότερων παικτών, στην μια πλευρά του γηπέδου, προκαλούσε ακόμα περισσότερα λάθη και εκνεύριζε τον Πρίγκηπα, που έγινε Βάτραχος για να ξαναγίνει Πρίγκηπας, και ο οποίος τα είχε σχεδόν με όλους όσους φορούσαν κίτρινα, εκτός από τους οπαδούς, από τους οποίους άλλωστε έχει ζητήσει “συγκνώμη”.

Τελευταίος αποδέκτης των παραπόνων του, ήταν ο Τζιμπούρ, που για να δώσει πάσα πρέπει και ο τελευταίος θεατής στο ΟΑΚΑ να μετρήσει ως το 30 στα Αλγερινά. Επειδή όμως τα παράπονα δεν απέφεραν καρπούς, ο Ντούσαν με μια κίνηση σήμα κατατεθέν, απέσυρε τον επιθετικό του στο τελευταίο 5λεπτο, βάζοντας στην θέση του αμυντικό χαφ, αντιλαμβανόμενος άμεσα την επικίνδυνη ..σκέψη που πήγε να κάνει κάποιος παίκτης του Πανθρακικού, πως πρέπει η ομάδα του να επιτεθεί και κάποια στιγμή.

Με την συγκεκριμένη κίνηση-ματ ..κλείδωσε την νίκη και προκάλεσε στιγμές ανατριχίλας σε αρκετούς οπαδούς του Άρη, που σε μορφή deja vu, ‘βλέπαν’ τον Σάκη Πρίττα να αντικαθιστά στα τελευταία λεπτά τον Σέρχιο Κόκε, με στόχο να κρατήσει με κάθε δυνατό τρόπο, την νίκη η ομάδα.

Κάπου εκεί, το άμοιρο χέρι μου, πήρε πρωτοβουλία και άλλαξε οριστικά κανάλι, έχοντας αποφασίσει αυτοβούλως πως ακόμα και το θέαμα ενός τύπου που φτιάχνει πυργάκια με ποτήρια μπύρας κουβαλώντας τα με το στόμα, στην εκπομπή της Καγιά, είναι πιο ανεκτό..