Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει

Προσπαθώ μέρες τώρα να γράψω κάτι γιά το ποδόσφαιρο, αλλά δεν μου βγαίνει.
Δεν μπορώ να σκέφτομαι την διασκέδασή μου όταν δίπλα μου σκοτώνουν τα παιδιά μου, καίνε την πόλη μου, διαλύουν και ευτελίζουν γιά μιά ακόμη φορά την γειτονιά μου.
Η σκέψη μου δεν μπορεί να φύγει απ αυτά τα δύο παιδικά ματάκια που μεκοιτούν με απορία και έκπληξη.
Ο Αλέξης δεν θα ξαναπαίξει ποτέ μπάσκετ με τους φίλους του στο ανοιχτό του Στρέφη.
Κι αυτό από μόνο του είναι πιό σημαντικό απ όλα τα γκολ του κόσμου.
Σκατά…