Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Όταν το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες

Σάββατο 10 Μαρτίου 2007.

Στο κατάμεστο Καμπ Νου η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ προσφέρουν σ’ όλο τον πλανήτη ένα μικρό δείγμα του πόσο όμορφο μπορεί να γίνει το ποδόσφαιρο όταν παίζεται από ανθρώπους που το κατέχουν καλά. Ένα μαγικό βράδυ για το άθλημα στο οποίο οι δυο ομάδες ανταμείβουν με μια αξέχαστη οπτική ηδονή όσους τηλεθεατές επέλεξαν να θυσιάσουν το Σαββατόβραδο τους για να κάτσουν να δουν το el clasico.

Σ’ ένα πρώτο ημίχρονο βγαλμένο από τις φαντασιώσεις όλων μας, η Μπαρτσελόνα κρύβει την μπάλα στην επίθεση και κλείνει τους Μαδριλένους στο μισό γήπεδο, με τους Ετο-Μέσσι-Ροναλντίνιο μπροστά και Ντέκο-Τσάβι-Ινιέστα στο κέντρο, αλλά η Ρεάλ με απίστευτη αποτελεσματικότητα καταφέρνει και αντέχει όσο είναι εφικτό πίσω ενώ μπροστά με τους Βαν Νίστελροι-Ραούλ-Ιγκουαίν μετατρέπει σε γκολ σχεδόν κάθε προσπάθεια της να βγει στην κόντρα. Εκμεταλλευόμενη μάλιστα την ανόητη αποβολή του, λιγότερου ταλαντούχου εκ των 11 των Καταλανών, Ολεγκέρ στην εκπνοή του ημιχρόνου καταφέρνει στο δεύτερο ημίχρονο να φτάσει μια ανάσα πριν το μεγάλο διπλό, το οποίο τελικά αποτρέπει στο τελευταίο λεπτό ο Μέσσι, που για πρώτη φορά στην καριέρα του ‘σημαδεύει’ ένα el clasico.

Με απλές ποδοσφαιρικές κουβέντες: Το παιχνίδι τελειώνει 3-3, οι στατιστικολόγοι μετράνε στα τεφτέρια τους 31 σουτ, 8 κίτρινες, 1 κόκκινη και περισσότερες από 20 καταγεγραμμένες ευκαιρίες, ο Λιονέλ Μέσσι έχει να θυμάται 3 γκολ, ο Βαν Νίστελροι 2 και όλος ο υπόλοιπος κόσμος εκλιπαρεί να παίξουν και παράταση ή έστω να συνεχίσουν χωρίς χρονικό όριο, μέχρι και ο τελευταίος ξενύχτης τηλεθεατής, κάπου στο Μπαγκλαντές, να ‘τελειώσει’ ποδοσφαιρικά!

Η θέαση ενός τέτοιου αγώνα ξεκινάει συνήθως με θετική προδιάθεση και υψηλές προσδοκίες στον τομέα του θεάματος αλλά την συγκεκριμένη νύχτα ακόμα κι αυτά δεν μπορούσαν να πλησιάσουν το τελικό οπτικό αποτέλεσμα. Ουσιαστικά, είναι σαν να ξεκινάς να δεις μια ταινία στην οποία συμμετέχουν η Μόνικα Μπελούτσι και η Σκάρλετ Γιόχανσον με την ελπίδα να υπάρχει και κάποιο αισθησιακό πλάνο τους και τελικά να τις απολαμβάνεις σε 15λεπτη λεσβιακή, παθιασμένη σκηνή στην οποία κάνουν όλα αυτά τα οποία είχες φανταστεί ότι μπορούν να κάνουν.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

el clasico, Joga bonito, Ισπανικό πρωτάθλημα, Ιστορίες για το τζάκι

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Μια αγελάδα και ένα πρωτάθλημα

Ήταν 8 Δεκεμβρίου του σωτήριου έτους 2005 όταν στο τρελό και παλαβό πρωτάθλημα της Ουρουγουάης συνέβη ακόμα ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Η άσημη Ρότσα επικρατούσε της Ράμπλα Τζούνιορς με 2-1 την προτελευταία αγωνιστική – μπροστά σε 7.000 θεατές – στο Στάδιο  Δόκτωρ Μάριο Σομπρέρο και κατακτούσε (και μαθηματικά) το πρώτο της πρωτάθλημα στην Απερτούρα. Μάλιστα η […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το παιχνίδι της ζωής τους

Το 2002 δυο Βρετανοί κινηματογραφιστές πήραν ειδική άδεια για να μπούνε στη Βόρεια Κορέα και να γυρίσουν ένα ντοκιμαντέρ που καταπιάνεται με την, απρόσμενα επιτυχημένη, συμμετοχή της Βόρειας Κορέας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 στην Αγγλία, την πρώτη και μοναδική της παρουσία σε Μουντιάλ μέχρι το 2010 όταν και κατάφερε να βρεθεί στα γήπεδα της […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

1 σχόλια σχετικά με το “Όταν το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες”

  1. Ο/Η nick_shortjohn λέει:

    ti mou thymises… htan ena apo ta polla mats pou otan akouges thn endekada ths barca sto ksekinima “Valdes, Oleguer” arxizes na tremeis kai na niwtheis th gh na xanetai kai meta apo ena efxaristo dialeimma gia th mesaia grammh arxizes na syllogizesai “na ton paiksw ton Eto’o sto stoixhma oti tha kanei to prwto plase sthn kariera tou? me 1 euro tha parw 1000…pou kses?” kati tetoio mou thymise ekeino to mats…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *