Αλλαξε τρεις και επεται και συνέχεια
Οταν ο Ερνέστο Βαλβέρδε άφησε το καλοκαίρι τον πάγκο της Εσπανιόλ γιά να έρθει στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό, ελάχιστοι πίστευαν πως ο Κόκκαλης έκανε κάτι σπουδαίο. Η γνωστή καραμέλα «του μη γνώστη της ελληνικής πραγματικότητας» πιπιλήθηκε επαρκώς στα στόματα πολλών, πολύ δε περισσότερο μετά τον πρόωρο αποκλεισμό από την Ανόρθωση.
Από τότε πολύ νερό κύλησε στον μύλο.
Και μπορεί ο Ερνέστο να έχει ήδη καπαρώσει το πρωτάθλημα, μπορεί να κάνει τον «δύσκολο» στον Σωκράτη και να του λέει πως δεν κάθεται πάνω από ένα χρόνο ακόμα στην Ελλάδα, όμως αν δούμε αυτούς που άφησε πίσω του στην Βαρκελώνη θα καταλάβουμε πόσο μεγάλη ήταν η επιτυχία του Ολυμπιακού να βάλει στον πάγκο του τον Βάσκο αυτό το καλοκαίρι.
Η Εσπανιόλ που ένα χρόνο πριν βρέθηκε στον τελικό του ΟΥΕΦΑ, που δύο χρόνια πριν κατέκτησε το κύπελλο συντρίβοντας στον τελικό την Σαραγόσα του Μουνιόθ που πιό πριν είχε συντρίψει με την σειρά της Μαδρίτη και Μπαρσελόνα, βρίσκεται στην προτελευταία θέση της βαθμολογίας, 5 βαθμούς μέσα στην ζώνη του υποβιβασμού και αντιμετωπίζει σοβαρά το ενδεχόμενο να κάνει εγκαίνια στο καινούργιο της γήπεδο απ την Segunda Division.
Σε μιά κίνηση ασυνήθιστη γιά τα ισπανικά δεδομένα, ο πρόεδρός της Σάντσες Λίμπρε έχει αλλάξει κατά την διάρκεια της χρονιάς 3 προπονητές επιχειρώντας απεγνωσμένα να αναστρέψει την κατάσταση, πράγμα πολύ δύσκολο.
Ολ αυτά τα λέω γιά να καταλάβουμε επιτέλους πως υπάρχουν και άνθρωποι με αξία που κάθονται στους πάγκους των ελληνικών ομάδων, πως δεν θα πρεπει να είμαστε ισοπεδωτικοί, πως αυτή η «ελληνική πραγματικότητα» μπορεί και πρέπει να αλλάξει, πως αν θέλουμε να δούμε καλύτερο ποδόσφαιρο είναι απαραίτητο και υπομονή να διαθέτουμε αλλά και να προστρέχουμε στους καλύτερους.
Με λίγα λόγια η λογική που λέει «τί παραπάνω έχει ο Μουνιόθ απ τον Φυλακούρη» είναι βέβαιο πως μακροπρόθεσμα οδηγεί σε μιά ανακύκλωση της κατάστασης που βιώνουμε απ την γέννηση του ελληνικού ποδοσφαίρου με ελάχιστες, δυστυχώς, εξαιρέσεις
1 σχόλια σχετικά με το “Αλλαξε τρεις και επεται και συνέχεια”
Πολύ καλός προπονητής. Ήταν από τις πιο έξυπνες κινήσεις που πήγε να κάνει ο Ντέμης όταν ήθελε να τον φέρει. Δυστυχώς αυτός που κέρδισε τις εκλογές τότε στην Εσπανιόλ τον είχε υποσχεθεί πεσκέσι και ο Βαλβέρδε πήγε εκεί.