Η σιγουριά που νικάει την αμφιβολία
Παρακάμπτω το θέμα του αν ήταν ή δεν ήταν πέναλτυ η φάση του Ρουκάβινα γιατί δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε ποτέ.
Κατά την γνώμη μου ήταν, κατά την γνώμη κάποιων άλλων δεν ήταν.
Το θέμα μου δεν είναι αυτό.
Αυτό που με απασχολεί είναι η ευκολία με την οποία οι αμφισβητούμενες φάσεις σε παιχνίδια του Ολυμπιακού σφυρίζονται όλες υπέρ του, ενώ γιά όλους τους άλλους πρέπει να βγει το καρέ-καρέ, το παχύμετρο και το δυναμόμετρο.
Εν τέλει, οι διαιτητές προτιμούν την σιγουριά και την ασφάλεια, αυτό είναι το συμπέρασμα.
Ξέρουν πως αν δώσουν μπενάλντυ στον Ολυμπιακό, ακόμα κι αν δεν είναι, δεν πρόκειται να υποστούν καμία συνέπεια.
Αντίθετα, γιά όλες τις άλλες ομάδες, το μπέναλντυ είναι δύσκολη υπόθεση.
Γιατί αν ο ρέφερι αμφιβάλει έστω και 1%, καλό είναι να μην το δώσει.
Βλέπετε, αυτό το ρημάδι το 1% μπορεί να τους κόψει τον δρόμο προς την μελλοντική…δόξα.
2 μπενάλντυ, 6 βαθμοί.
Και εις ανώτερα!
10 σχόλια σχετικά με το “Η σιγουριά που νικάει την αμφιβολία”
Συμφωνώ εν μέρει. Παρ’ όλα αυτά, στο χθεσινό ματς του Ολυμπιακού υπάρχουν τουλάχιστον δυο φάσεις που είναι απευθείας κόκκινες σε παίκτες του Αστέρα, όπως παρόμοιες φάσεις υπήρχαν και στο ΟΦΗ-Ολυμπιακός. Νομίζω ότι είμαστε ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι και καλώς (όταν βλέπουμε πέναλτυ όπως αυτό με τον Θρασύβουλο) αλλά φέτος δεν νομίζω ότι η θέση και η διαφορά του Ολυμπιακού είναι πλασματική.
Δεν νομίζω πως λέω αυτό.
Δύο απ ευθείας κόκκινες σε παίκτες του Αστέρα;
Πιθανόν.
Με το γράμμα του νόμου πόσες κίτρινες έπρεπε να πάρει ο Αβραάμ στο πρώτο δεκάλεπτο;
Και ο Ντομί 3-4 κίτρινες κάρτες για τα φάουλ του στον Ζαϊρί (θύμισε Γεωργάτο στο Χαριλάου που έλεγε ο διαιτητής στον πάγκο του ΟΣΦΠ να τον βγάλουν αλλαγή). Απλά αυτό που λέω είναι ότι κάποιες φορές μας αρέσει να κοιτάμε ότι μας συμφέρει. Να επιλέγουμε τις 1-2 φάσεις που μας συμφέρουν και να “ξεχνάμε” τα υπόλοιπα.
Συμφωνώ ότι τα κριτήρια είναι διαφορετικά και εκεί πήγαινε και το περσινό “χεσμένοι” του Ζήκου. Αν όμως έληγε αυτή την στιγμή το φετινό πρωτάθλημα για μένα θα ήταν δίκαιος πρωταθλητής ο Ολυμπιακός και δίκαια δεύτερος ο ΠΑΟΚ.
Πάλι δεν νομίζω ότι λέω αυτό στο κομμάτι μου.
Την καλύτερη μπάλα φέτος στην Ελλάδα την παίζει ο Ολυμπιακός.
Αυτό δεν έχει όμως καμία σχέση με το πώς τον αντιμετωπίζει η διαιτησία.
Εκτός αν πρέπει να τον επιβραβεύει επειδή είναι ο καλύτερος
Καταλαβαίνω απόλυτα τι λέει το κομμάτι σου και σε άλλες σεζόν θα είχε απόλυτο δίκιο. Απλά όσο θυμάμαι τους φετινούς του αγώνες δεν νομίζω ότι έχει ευνοηθεί τόσο. Πιθανότατα να έχει πάρει βαθμούς που αγωνιστικά δεν τους άξιζε (π.χ. σε Ξάνθη), αλλά δεν νομίζω ότι έχει επιβραβευθεί από τη διαιτησία τόσο. Ίσως να θυμάσαι και καλύτερα, δεν συγκρατώ όλα τα ματς των αντιπάλων μου…
Εγώ πάλι τα συγκρατώ 🙂
Γι αυτό το αγαπάω αυτό το μπλογκ.
Γιατί δε γράφει ούτε ένας γαύρος και εξυπηρετούνται διαρκώς τα αντιολυμπιακά μου αισθήματα.
Εύγε!
Προσεχώς και γάβροι 🙂
ΥΓ. Ελπίζω να μην στην χαλάσουμε 😉
Ω καλά.
Θα γίνεται πανηγύρι κάθε αγωνιστική.
Όχι στην πολυφωνία.
Όχι στη διεύρυνση.
Ναι στα πανηγύρια!
Ναι στους χορούς και τους γάμους!
Ναι στις βαφτίσεις! 🙂