Σωκράτη μου, Ανδρέα μου

Δώδεκα κι ούτ ένα τηλεφώνημα
Και το τηλέφωνο ακόμα δεν χτυπά
Και ο Σωκράτης δεν θα φάει αρακά

Δώδεκα με πνίγει το παράπονο
Αν στο τηλέφωνο θα πάρει ο Βγενό
Ποιός θα σφυρίξει Ξάνθη και Πανθρακικό

Δώδεκα, χτυπάει το τηλέφωνο
Είν ο Αντρέας απ την άκρη της γραμμής
Και ο Σωκράτης κλαίει, θα συγκινηθείς

Δώδεκα, μιλάν οι δυό τους φιλικά
Κι η αγωνία μου δεν με κρατάει πιά
Αν συμφωνήσουν γιά ΕΠΟ και τηλεοπτικά

Δώδεκα, ο Θείος κάνει χο χο χο
Και δεν θυμάται πιά «πελάτη» και «λαγό»
Ούτ ο Ανδρέας τον αιώνιο εχθρό

Δώδεκα, μας τρέλαναν στο δούλεμα
Τα μαγαζάκια τα γωνία να ν καλά
Και να τους φέρνουνε φραγκάκια με ουρά

Δώδεκα, οι εφημερίδες βγήκανε
Γήπεδο λένε πως ποτέ δεν θα κτιστεί
Αλλά θα κάνουμε κι εμείς μεταγραφή

Δώδεκα, δεν δίνουνε πολλά λεφτά
Μόνο αν βρεθεί κάτι το εξαιρετικό
Να έρθει τσάμπα στον Παναθηναϊκό

Δώδεκα, πρωτάθλημα θα πάρουμε
Μόνο αν το είπαν στο τηλέφωνο κι αυτό
Ο Θείος Σώκρατες μαζί με τον Βγενό

Δώδεκα, να πάμ όλοι στο γήπεδο
Και να τον βρίσουμε τον Ολυμπιακό
Όπως κι εκείνοι τον Παναθηναϊκό

Δώδεκα, βρισκόμαστε σε πόλεμο
Συλλαλητήριο να κάνουμε γιατί
Κάποιος την έκοψε στο τέλος την γραμμή

Δώδεκα, αδέρφια μας δουλεύουνε
Μας κοροϊδεύουν οι «προέδροι» μιά ζωή
Και στις δηλώσεις μόνο φαίνονται εχθροί

Δώδεκα, με πνίγει το παράπονο
Να μαι κορόϊδο να τους χώνω τα λεφτά
Κι από μπαλίτσα να με πνίγουν στα σκατά

Δώδεκαααααααααααα
Δώδεκαααααααααααα
(Προσεχώς δεκατρία)