Ωδή στον Μορφέα
Αχός βαρύς ακούστηκε στης Τούμπας τα σοκάκια
Ντέρμπυ βαρβάτο έρχεται και τρέμουν τα μπατζάκια
Η αγωνία έκδηλη, θα βάλει γκολ ο Μούσλι;
Η σούπα τρέχει από το μπολ, απ το γιαούρτι, μούσλι
Μήπως θα πάρει μπρος παιδιά ο γίγαντας ο Κόκε;
Μου το πε ο Τζιφόπουλος και ο Δράμπης σαν να το πε
Μήπως ο Ιβιτς ο θρασύς άξαφνα θ αγριέψει
κι όλο το κιτρινόμαυρο κέντρο θα το χορέψει;
Μήπως θυμώσει ο Λεμπό, έχω μιά αγωνία
θα ρίξει αδέρφια μιά γροθιά ο Παμπλο ο Γκαρσία;
Μήπως θα κάνει θαύματα αυτός απ την Βαλένσια
που τον κοιτά ο Σνάουτσνερ άγρια και απαίσια;
Ο Σάντος που ν αγέλαστος θα βρει την ησυχία;
Θα βγει ο Κίκε άξαφνα απ την αταραξία;
Θα ναι ξανά χαρούμενοι Βρύζας με Ζαγοράκη
Μήπως ο Σκόρδας ο γιατρός τους βγάλει το δοντάκι;
Αυτά κι άλλα σκεφτόμουνα εψές το βράδυ αδέρφια
την ώρα που η νύστα μου μου χτύπαγε τα ντέφια
Ετσι και υποσχέθηκα να μην το ξαναζήσω
όταν θα ξαναπαίξουνε, λέω να ροχαλίσω
3 σχόλια σχετικά με το “Ωδή στον Μορφέα”
Ειναι δυνατον;;;;;;αχαχαχαχα
δεν υπαρχει!!!
Sombrero of the year!
Μέχρι το επόμενο 😉
“Θα βγει ο Κίκε άξαφνα απ την αταραξία;”
Μεγάλος στίχος..
Αν ήμουν ακόμα μαθητής, θα τον έγραφα στα σχολικά μου βιβλία, δίπλα στους στίχους των Pink Floyd!