“He faced it all and he stood tall”

Ο Ντάριο Σίλβα είναι Ουρουγουανός επιθετικός. Στο βιογραφικό του έχει σημειωμένα τα ονόματα των Κάλιαρι, Εσπανιόλ, Μάλαγα, Σεβίλλη και Πόρτσμουθ, με υπογράμμιση στο όνομα της Μάλαγα της οποίας τη φανέλα φόρεσε 100 φορές. Ενδιάμεσα έπαιξε 49 φορές (14 γκολ) στην κορυφή της επίθεσης της εθνικής ομάδας της χώρας του παρέα με τον Ρεκόμπα, συμμετέχοντας σε ένα Μουντιάλ και σε ένα Κόπα Αμέρικα.

Στις 23 Σεπτεμβρίου 2006 στο Μοντεβίδεο το φορτηγάκι του τράκαρε σε μια κολόνα φωτισμού. Ο ίδιος πετάχτηκε εκτός του οχήματος με αποτέλεσμα να χτυπήσει σοβαρά το κεφάλι του και το δεξί του πόδι. Ύστερα από άμεση απόφαση των γιατρών το πόδι κάτω από το γόνατο ακρωτηριάστηκε το ίδιο βράδυ. Πιθανοί φόβοι για περαιτέρω μόλυνση, που θα έθεταν σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή του, δεν επιβεβαιώθηκαν και ο Σίλβα γύρισε μετά από 12 μέρες σπίτι του.

Μετά από αρκετό καιρό αποφάσισε να βάλει πρόσθετο πόδι για να μπορεί να περπατάει πιο εύκολα. Εχθές έκανε ένα βήμα παραπάνω. Ένα πολύ μεγάλο βήμα για την ακρίβεια. Έπαιξε για πρώτη φορά μπάλα σε φιλικό αγώνα φιλανθρωπικού χαρακτήρα μεταξύ Ουρουγουανών και Αργεντινών, στον οποίο μάλιστα σκόραρε με πέναλτι.

Με δηλώσεις του σε μια Αγγλική εφημερίδα αποκάλυψε πως το 2012 θα ήθελε να συμμετάσχει στους Oλυμπιακούς Αγώνες σαν κωπηλάτης. Η ζωή άλλωστε δεν σταματάει σε μια ‘σφαλιάρα’. “Η δόξα δεν βρίσκεται στο να μην αποτυχαίνεις ποτέ, αλλά στο να ξανασηκώνεσαι κάθε φορά που πέφτεις” ή όπως θα σχολίαζε και ο τεράστιος Αλ “Cocksucker” Σουέραντζεν του υπέροχου ‘Deadwood‘:

Pain or damage don’t end the world. Or despair, or fucking beatings. The world ends when you’re dead. Until then, you got more punishment in store. Stand it like a man and give some back.