Σχολάρι
Οχι ρε παιδιά. Δεν γίνονται αυτά. Την στιγμή που ο Ουζουνίδης, ο Καραγεωργίου, ο Μαζίνιο έχουν δουλειά, ο τρισμέγιστος Λουίς Φελίππε Σκολάρι απελύθη;
Αυτό το αυθεντικό κράμα μπακαλόγατου και καθηγητή φιλόλογου σταμάτησε να κοσμεί τον θαυμαστό κόσμο του αγγλικού ποδοσφαίρου;
Πώς θα τον αντέξω τέτοιον καημό; Ποιός μας έκανε αυτή την φάρσα; Ποιός δεν άφησε τον πελάτη του Καραγκούνη και του «Καριστέας» να απολαύσει μαγικές στιγμές ανάλογες του προκατόχου του Γεδεών, Αβραάμ, Ισαάκ;
Επειδή λέει είναι 7 βαθμούς πίσω απ την Μαν Γιού έπρεπε να πάρει πόδι; Εδώ ο Τεν Κάτε είναι 12 πίσω απ τον Βαλβέρδε και όλοι δηλώνουν τρισευτυχισμένοι απ το εκπληκτικό έργο που έχει παράξει, ο Σκολάρι τους πείραξε;
Τώρα βέβαια γιά να λέμε του στραβού το δίκιο, δεν του πήγαινε του Βραζιλιάνου με Τρικαλινή υπηκοότητα αυτή η σκούρα μπλε φόρμα. Πολύ κλασσική ρε παιδί μου, σαν σεκιουριτάς στο μετρό ήταν, σαν πυροσβέστης μετά από απόβαση στην Ζαχάρω, σαν προσωπικό χρηματαποστολής σε τράπεζα. Ο Σκολάρι είναι γεννημένος γιά άλλα χρώματα. Γιά πράσινο και σκούρο κόκκινο, γιά μπλε με λίγο καφέ και γενικώς γιά συνδιασμούς πρωτότυπους στα όρια του κιτς. Και απαραιτήτως με την κάλτσα έξω από την φόρμα. Εχε γειά Λουίς Φελίππε. Είμαι σίγουρος πως κάποιος άλλος θα εκτιμήσει καλύτερα τα αναρίθμητα προσόντα σου.
1 σχόλια σχετικά με το “Σχολάρι”
Σίγουρα κάποιος άλλος θα το εκτιμήσει… δες σημερινό πρωτοσέλιδο του Φωτός!!!