Η διαφορετικότητα του Νίκου Νιόπλια
Σε μια χώρα, στην οποία οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές που επιλέγονται για να σχολιάσουν αγώνες, επιδίδονται κυρίως σε δημόσιες σχέσεις, ανούσια στερεότυπα σχόλια, γενικευμένες αναλύσεις τις οποίες μπορεί να κάνει και ο τελευταίος πιτσιρίκος που βλέπει το ματς και εκνευριστική προπαγάνδα υπέρ της ομάδας που συμπαθούν, ο Νίκος Νιόπλιας στην χθεσινή μετάδοση του ΟΑΚΑ, ήταν μια ποδοσφαιρική όαση.Λιτός, εύστοχος και άκρως ποδοσφαιρικός και στο τελευταίο σχόλιο του, ο Νιόπλιας έκανε την τηλεθέαση του χθεσινού αγώνα ένα μικρό μάθημα ποδοσφαίρου, χωρίς εθνικό-οπαδικές φανφάρες και λαϊκίστικες υπερβολές, που συνηθίζουμε να δικαιολογούμε λόγω της κρισιμότητας τέτοιων αγώνων. Αρνούμενος να κολλήσει στο ‘πράσινο’ παρελθόν του, δεν δίστασε να κρίνει άμεσα τις αμφισβητούμενες φάσεις όπως ακριβώς τις είδε (“δεν είναι πέναλτι αυτά, ρε παιδιά”), ακόμα κι αν αυτό μπορεί να μην τον έκανε αρεστό στους φίλους του Παναθηναϊκού. Και σε πλήρη αντιδιαστολή, με το έλλειμμα σωστής νοοτροπίας και φιλοσοφίας των Ελληνικών ομάδων, προσπαθούσε με απλά λόγια να εξηγήσει και στον πιο ..άμπαλο των τηλεθεατών, πόσο λάθος είναι να μπαίνεις στα παιχνίδια και να μην κυνηγάς εσύ το γκολ.Γνωρίζοντας ότι τέτοιοι αποκλεισμοί ποτέ δεν διδάσκουν τίποτα ουσιαστικό στις ομάδες μας, ίσως η μοναδική ελπίδα να βγει κάτι θετικό από το χθεσινό παιχνίδι, είναι να βρεθούν μερικοί ακόμα αξιόλογοι άνθρωποι να σχολιάζουν τα παιχνίδια. Γιατί η σημερινή γενιά μπορεί να είναι ‘καμένη’ ποδοσφαιρικά, αλλά πίσω από κάθε τηλεόραση υπάρχουν αμέτρητα μικρά παιδάκια, το μέλλον του ποδοσφαίρου μας είτε ενεργητικά (παίκτες) είτε παθητικά (οπαδοί), που απ’ αυτά που βλέπουν και ακούνε, διαμορφώνουν συνειδήσεις και νοοτροπίες.
Πολύ πιθανόν, αν στο οικοδόμημα του Ελληνικού ποδοσφαίρου, είχαμε μερικούς ..Νιόπληδες σε καίρια πόστα, το ποδόσφαιρο μας κάποια στιγμή να κατάφερνε να βγει λιγάκι από τον βούρκο που βρίσκεται.
3 σχόλια σχετικά με το “Η διαφορετικότητα του Νίκου Νιόπλια”
Πέτρο με πρόλαβες.
Οχι μόνο συμφωνώ απόλυτα, αλλά απ το καλοκαίρι υποστήριζα πως ο Νιόπλιας έπρεπε να είναι ο νέος προπονητής του Παναθηναϊκού.
Λάθος! Άμα δεν είναι ξένος παπαροτρόμπας που να σου βάζει το χαφ-μπακ, το μπακ-χαφ και τον ακραίο άμπαλο-στόπερ και να έχει πλουσιοπάροχο συμβόλαιο δεν μπορείς να κάνεις μεγάλη πορεία στις εγχώριες και ευρωπαϊκές διοργανώσεις! Έτσι λέει ο ορισμός… Ήθελα να ‘ξερα π.χ. ο Κατσαβάκης που είναι απ’ τους καλύτερους Έλληνες προπονητές και έχω ζήσει από κοντά τον τρόπο δουλειάς του αν θα ήταν χειρότερος του Βαρβέρντε, του Τενχάτεν, του Ντούσκο “κέρμιτ” Μπάεβιτς, του Φερνάντου Σαντους κ.λ.π. και να βάζαμε του “ξένους προπονητάρες στον Ηρακλή, στον ΟΦΗ, στα Σέρρας, Στο βούλη κ.λ.π. να δω τι “σκατά θα καταφέρνανε”! Δεν βαρεθήκατε να τους αλλάζετε κάθε χρόνο;;;
Έχεις πολύ δίκιο.
Ο Νιόπλιας είναι σοβαρός, ξέρει μπάλα, δεν είναι γλύτσας και κυρίως ενημερώνεται συνεχώς, βλέπει ομάδες, παίκτες κτλ…
Δεν λέει γελοίες γενικούρες (“οι Γερμανοί που όπως ξέρουμε δεν το βάζουν ποτέ κάτω”, “κλασσική Ιταλική ομάδα με το κατενάτσιο”, “το λατινικό ταμπεραμέντο των Ισπανών” κτλ…)
Κι επειδή δεν κάνει πολιτική για κάποια ομάδα (που έπαιξε π.χ.) ακόμα κι αν διαφωνείς με κάτι που λέει, δεν τον παρεξηγείς.
Επίσης μπορεί να πει κάτι που δεν το βλέπει το δικό μας το μάτι, κάτι πιο τεχνικό, διαφορετικό.
Όαση στους σχολιασμούς αγώνων.