Στερνή μου ευρογνώση, να σ’ είχα πρώτα…
Στην περίπτωση του Παναθηναϊκού έχουμε μεταστροφές όχι από εβδομάδα σε εβδομάδα, αλλά από Τετάρτη σε Κυριακή και από το ένα ημίχρονο στο άλλο. Η ομάδα του Τεν Κάτε έχει κάνει σπουδαία διπλά στην Ευρώπη, την ίδια στιγμή που έχει χάσει από τον Εργοτέλη και την Ανόρθωση αρκετά εμφατικά. Έχει φέρει δυο ισοπαλίες με τον Ολυμπιακό χωρίς να είναι κατώτερη σε κανένα από τα δύο ματς, αλλά δεν παίζει καλά σε ματς με ευκολότερους αντιπάλους. Την περασμένη Τετάρτη πήρε Χ στην Ισπανία και σήμερα έφτασε να χάνει 0-3 στην έδρα της από τον Πανσερραϊκό πριν αποκλειστεί με 2-3.
Σίγουρα η διαφορά από την πρώτη θέση είναι πλασματική, αλλά η τρομερή αστάθεια που δείχνει φέτος ο Παναθηναϊκός νομίζω ότι δεν θα του έδινε έτσι κι αλλιώς το δικαίωμα να πάρει το πρωτάθλημα. Πέρα από τα λάθη του καλοκαιριού, όπου η αμυντική γραμμή δεν ενισχύθηκε όπως θα έπρεπε, θεωρώ ότι το ρόστερ του Παναθηναϊκού είναι μάλλον το πιο πλήρες στην Ελλάδα. Μπορεί να μην έχει πολλούς “παιχταράδες”, αλλά έχει έναν γεμάτο πάγκο και αρκετή ποιότητα για τα ελληνικά δεδομένα που σίγουρα δίνει ευκαιρίες για το περίφημο rotation. Τι φταίει λοιπόν; Ο Τεν Κάτε και οι εμπνεύσεις του; Οι πιθανώς όχι ιδανικές σχέσεις με τους παίκτες του; Μήπως η νοοτροπία των παικτών που τα δίνουν όλα στην Ευρώπη και σνομπάρουν τους αγώνες με αντίπαλο τον Πιπίνη και τον Μπαϊκαρά;
Η φετινή ευρωπαϊκή πορεία σίγουρα έφερε σε μεγάλο βαθμό απόσβεση των χρημάτων που δόθηκαν το καλοκαίρι από την…πολυμετοχική διοίκηση. Το θέμα είναι όμως να γίνουν κι οι σωστές επιλογές που δεν θα φέρουν την ομάδα να είναι 10+ βαθμούς από την πρώτη θέση.