Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Το μπουρδουκλόσφαιρο, ένα συναρπαστικό άθλημα

Στην καταραμένη αυτή χώρα πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Ποδόσφαιρο δεν πρόκειται να δούμε ποτέ. Οποιος κάνει πάνω από δύο συνεχόμενες σωστές πάσες, θεωρείται μονταρισμένη και καλοδουλεμένη ομάδα, όποιος είναι 18 ετών και βάλει δύο γκολ βαφτίζεται κράμα Μαραντόνα, Μέσσι και Πελέ μαζί, αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό.
Το χειρότερο είναι πως όσο περνάνε τα χρόνια, με οδηγούς και πρωτοπόρους απ την μιά τον Καραγκούνη κι απ την άλλη ολόκληρο τον Ολυμπιακό, έχουμε αρχίσει να παρακολουθούμε ένα νέο άθλημα, το μπουρδουκλόσφαιρο.
Οι κανόνες αυτού του αθλήματος είναι απλοί:
Μόλις μας πλησιάσει αντίπαλος σε απόσταση μικρότερη του ενός μέτρου μπουρδουκλώνουμε το δεξί μας πόδι με το αριστερό και πέφτουμε κάτω.
Αμέσως μετά ζητάμε χειρονομώντας φάουλ
Αν ο διαιτητής έχει δώσει φάουλ ζητάμε κίτρινη κάρτα
Αν ο διαιτητής έχει δείξει και κίτρινη κάρτα ζητάμε κόκκινη κάρτα.
Αν ο διαιτητής έχει δείξει και κόκκινη κάρτα κοιτάμε μήπως πρέπει να ζητήσουμε και μπενάλτυ.
Βέβαια, επειδή αυτά ποτέ δεν φτάνουν γιά να δημιουργήσουν ένα απολαυστικό πιάτο, συνήθως “πασπαλίζουμε” με το παλιό παραδοσιακό χαρμάνι που η συνταγή του χάνεται στα βάθη των χρόνων.
Διαιτητές και βοηθοί ολοκληρώνουν την καγκουριά, ενώ άλλοι παρακολουθούν και προβλέπουν την ραγδαία τους εξέλιξη.
Δηλαδή τί παραπάνω είχε ο Γερμανάκος;
Σωστά…

ΥΓ. Ολα τα λεφτά το…τηλεοπτικό δεξί χέρι του Τάσου Πάντου και η “γλώσσα του σώματος”: το ταραγμένο δεξί χέρι του Αντώνη Νικοπολίδη αμέσως μετά την ματσαράγκα του φιλότιμου φίλου του.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

βιντεοθεραπεία, ελληνικό ποδόσφαιρο, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

H υπαρκτή εξέλιξη του κλαρινογαμπρού (στα χειρότερά της)

To 2011 o Τζόι Μπάρτον ήταν ακόμα παίκτης της Νιούκαστλ και είχε αρχίσει να βάλλει κατά της πρώην του ομάδας. Της Μάντσεστερ Σίτι. Όλα έδειχναν πως οι “πολίτες” θα ήταν η νέα δύναμη στην Αγγλία και το κακό παιδί της Πρέμιερ Λιγκ ως γνήσιος χίπστερ δεν μπορούσε να το αφήσει αυτό ασχολίαστο. Ένα χρόνο νωρίτερα […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το χαμένο πέναλτι του Λε Τισσιέ

Κύθηρα 2005. Διακοπές. Ενώ ετοιμαζόμαστε με τον καλύτερό μου φίλο να βγούμε για ποτάκι, ανάμεσα σε βρεγμένα μαγιό, πετσέτες και πεταμένα ρούχα εδώ και εκεί, θα με ρωτήσει: “Τον Ματ Λε Τισσιέ τον ξέρεις”. Πάγωσα. Πως είναι δυνατόν να με ρωτάς κάτι τέτοιο. Εμένα που ζω και αναπνέω για το Αγγλικό ποδόσφαιρο. Πριν προλάβω να απαντήσω […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *