Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Περί οπαδισμού

Σαν σήμερα το 1914, σ’ ένα καφενείο στην περιοχή του Βότση στη Θεσσαλονίκη ιδρύθηκε ο Άρης από 5 μέλη του ‘Γυμνασίου Θεσσαλονίκης’ που λειτουργούσε κοντά στην Καμάρα. Ενενήντα πέντε χρόνια αργότερα, στις 25 Μαρτίου 2009, χιλιάδες άνθρωποι διαφορετικών πολιτικών, θρησκευτικών και ιδεολογικών πεποιθήσεων, τραγουδάνε “Χρόνια πολλά, αγάπη μου γλυκιά και στα 100 θα’μαι πάλι εδώ, να στο τραγουδώ”.

Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα μυαλά κι αν απασχοληθούν με την προσπάθεια κατανόησης τους, κάποια πράγματα στην ζωή θα παραμείνουν ανεξήγητα. Η οπαδική αγάπη είναι ένα εξ αυτών. Είναι ένα απ’τα λίγα μέρη στα οποία η λογική τρώει πόρτα. Στα μούτρα και άγαρμπα! Είναι ένα απ’τα συναισθήματα τα οποία δεν μπορείς να περιγράψεις με λέξεις σε κάποιον που δεν τα έχει νιώσει. Είναι συλλογή στιγμών, κοινότυπων για τον αστοιχείωτο, αλλά ιδιαίτερων για τον οπαδό. Η προσέγγιση του γηπέδου μια Κυριακή μεσημέρι. Ένα ολόκληρο γήπεδο να τραγουδάει ένα σύνθημα. Ένας πιτσιρικάς στον δρόμο με την φανέλα της ομάδας. Μια αγκαλιά ευτυχίας στην κερκίδα μετά από σημαντικό γκολ μ’ έναν παντελώς άγνωστο τύπο που έτυχε να κάθεται δίπλα σου.

Ο οπαδισμός είναι μια ιδέα υποτιμημένη και στιγματισμένη λόγω των ακραίων τρόπων έκφρασης της από κάποιους ελάχιστους, που έχουν προσδώσει στη λέξη μια αρνητική χροιά στα αυτιά των μη οπαδών. Μια χροιά τόσο άδικη όσο το να θεωρήσει κάποιος τον έρωτα και την αγάπη κακές έννοιες επειδή εξαιτίας τους κάποιος ‘άρρωστος’ μπορεί, για παράδειγμα, να ξυλοφορτώσει μέχρι θανάτου την κοπέλα που τον χώρισε.

Ο μεγάλος Στέφεν Κίνγκ σε μια γενικότερη θεώρηση των σημαντικών πραγμάτων που κρύβει ο καθένας μέσα του προσέγγισε με τον ιδανικότερο τρόπο το σκεπτικό ενός οπαδού:

“Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι και δυσκολότερο να ειπωθούν. Εκείνα που σε κάνουν ακόμα και να ντρέπεσαι, επειδή όταν τα λες οι λέξεις μειώνουν την σημασία τους – νοήματα που όταν τα είχες στο μυαλό σου περιλάμβαναν τα πάντα, οι λέξεις τα συρρικνώνουν δίνοντας τους μια καθημερινή συνηθισμένη διάσταση…
Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα, έτσι δεν είναι; Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι που δείχνουν το δρόμο προς τα μύχια της ψυχής, σαν σημάδια πάνω σε χάρτη θησαυρού που οι εχθροί σου θα ‘θελαν να βάλουν στο χέρι.
Κι έρχονται φορές που εκμυστηρεύεσαι πράγματα που σου κοστίζουν πολύ, μόνο και μόνο για να δεις τους άλλους να σε κοιτάνε παράξενα, μη καταλαβαίνοντας τίποτα από όσα τους είπες ή το λόγο για τον οποίο τα θεώρησες τόσο σημαντικά ώστε παραλίγο να δακρύσεις την ώρα που τα έλεγες…”

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Άρης

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Νόμιμο άρα και ηθικό;

Όταν καταφέρουν να τιμωρήσουν και να αποβάλλουν από το παιχνίδι ολοκληρωτικά κάθε εκδήλωση συναισθήματος που δεν σχετίζεται μ’ αυτό και δεν εμπίπτει στους θεσμοθετημένους – και στα όρια του καθωσπρεπισμού που διέπει το φαίνεσθαι κάθε εμπορικού προϊόντος – κανόνες του, τότε το ποδόσφαιρο θα μπορεί αντικειμενικά πλέον και από όλους, φανατικούς ποδοσφαιρόφιλους ή μη, να […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το κλάμα

Οι λέξεις μου για τον Άρη έχουν στερέψει εδώ και καιρό, σε αντίθεση με το κουράγιο μου να ασχολούμαι ακόμα. Ευτυχώς εμφανίζονται συχνά-πυκνά κάποιες εικόνες τόσο δυνατές που σε βγάζουν από τη διαδικασία να γράψεις οτιδήποτε, γιατί μιλάνε από μόνες τους, λέγοντας στον καθένα που τις βλέπει αυτά που θέλει να ακούσει, ανάλογα πάντα με […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

2 σχόλια σχετικά με το “Περί οπαδισμού”

  1. Ο/Η Allenatore Giannis λέει:

    Πολύ ωραίο άρθρο. Αλλά πρέπει να σου πω πως στην Ελλάδα ο οπαδισμός έχει τη μεταχείριση που του αξίζει. Υποτιμημένος και παρεξηγημένος πράγματι, λόγω των ακραίων φαινομένων στα γήπεδα. Όταν όμως τα ακραία αυτά στοιχεία δεν είναι στο γήπεδο (λόγω απογοήτευσης, λόγω οικονομικών συμφερόντων κλπ) όλοι εμείς οι υγιείς οπαδοί πού είμαστε, για να αποδείξουμε πως υπάρχει και η άλλη πλευρά? Άλλες ιδέες ανεξήγητες, όπως η αγάπη και ο έρωτας που περιγράφεις, εξευμενίζουν τον άνθρωπο, δεν τον κάνουν ζώο, όπως εμάς, τους Έλληνες οπαδούς. Κάνοντας ραδιοφωνική αθλητική εκπομπή, και έχοντας μπει στη νοοτροπία των Ελλήνων για τα καλά, ειλικρινά εύχομαι να υπήρχαν άλλοι 10 που να σκέφτονται σαν εσένα. Ακόμα δεν τους έχω βρει, να βγάλω μια ενδεκάδα…
    pitsabirabala.blogspot.com

  2. Ο/Η duendes λέει:

    Έγραψα ολόκληρο κατεβατό, κόλλησε o blogger επειδή έκανε αναβάθμιση και χάθηκε. 🙁

    Με λίγα λόγια συμφωνώ μαζί σου. Το κείμενο αφορούσε γενικότερα την ιδέα του οπαδισμού. Το πρόβλημα στην Ελλάδα πάντως, δεν νομίζω ότι οφείλεται αποκλειστικά στον άρρωστο απλό οπαδό, όσο στην ‘άρρωστη κοινωνία’ στην οποία μεγαλώνει, με πρώτο και κυριότερο παράδειγμα την Ελληνική αθλητικογραφία.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *