Μύθοι της Δημιουργίας: Πελέ Vs Μαραντόνα
Τη δεύτερη μέρα της Ποδοσφαιρικής Δημιουργίας, κι αφού είχε φτιάξει τα γήπεδα, είχε στρώσει το χόρτο, είχε φουσκώσει τις μπάλες και είχε σχεδιάσει τις γραμμές, ο Ποδοσφαιρικός Θεός απέστειλε σε ελάχιστους παραλήπτες το “άπειρο ταλέντο”. Πελέ και Μαραντόνα παρέλαβαν τα πακέτα τους από τους πρώτους.
Την τρίτη μέρα της Δημιουργίας σε ένα σκοτεινό σοκάκι, δίπλα ακριβώς από το κτίριο που ο Θεός δίδασκε στον κόσμο το fair play, ο Διάολος πουλούσε ύπουλα “αλητεία”. Ο Πελέ αρνήθηκε να αγοράσει γιατί ο Σατανάς δεν δεχόταν πληρωμή με Mastercard, και εκτός αυτού η ουρά ήταν γεμάτη Αργεντινούς και Ουρουγουανους. Ο Μαραντόνα ήταν ήδη φτιαγμένος, νόμισε ότι πουλάνε κοκαΐνη και αγόρασε διπλή μερίδα.
Πολλά χρόνια μετά ο Πελέ σχολίασε: “Ο Θεός μ’ έστειλε στον κόσμο για να παίζω ποδόσφαιρο”. Ο Μαραντόνα (φέρεται να) απάντησε: “Δεν θυμάμαι να έστειλα κανέναν”.
5 σχόλια σχετικά με το “Μύθοι της Δημιουργίας: Πελέ Vs Μαραντόνα”
Μεγάλη κουβέντα άνοιξες…
Εγώ σχεδόν δεν έζησα κανέναν.. Απ’ αυτά που έχω δει και μόνο… “Pele rules”… Πληθωρικός παίκτης… Ακόμα και μ’ενα φύσημα στη μπάλα μπορούσε να αλλάξει τα πάντα… Δεν περιοριζόταν στο να περνάει τους πάντες όπως ο Μαραντόνα… Ήξερα να το κάνει εξίσου καλά…
η Βραζιλία το 58 και το 70 (το 62 στην ουσία το’κανε) θα’παιρνε το Παγκόσμιο και χωρίς Πελέ.
Η Αργεντινή χωρίς τον Μαραντόνα δε θα το’παιρνε το 86 ούτε θα’φτανε τελικό το 90.
Την περίμενα την απάντηση αυτή…
Ο Πελέ φταίει που είχε συμπαίκτες που ήξεραν μπάλα…; Και ο Ολυμπιακός θα το έπαιρνε χωρίς Γκαλέτι…
Εντάξ’, ούτε εγώ σχολίασα το “περιοριζόταν να περνάει τους πάντες” που γράφεις…
Το θέμα είναι ότι ο ένας δοκιμάστηκε στο πιο δύσκολο πρωτάθλημα της εποχής του και τα κατάφερε θαυμάσια, ενώ ο άλλος έμεινε να παίζει με την Μότζι Μιριμ και τις λοιπές υπερδυνάμεις του παουλίστα στο οποίο σημείωνε καμιά 40ρια γκολ ανά σεζόν…
Έτσι κι αλλιώς μεγαλύτερός τους είναι ο Ντι Στέφανο 🙂
Balkou diavase to shmerino arthro gia pele kai prwtathlima vrazilias to 1960… kai pws ton gnwrisan stn eyrwph 😉