Greek tzatziki
Με τα συγκεκριμένα υλικά πλην του γνωστού τζατζικιού δεν μπορείς να φτιάξεις πολλά εδέσματα. Από την άλλη, ό,τι αλλαγές στη συνταγή και να βρεις είναι δύσκολο να αλλάξει τόσο πολύ η γεύση, τζατζίκι είναι στο κάτω κάτω. Μπορεί να είναι από πολύ κακό, μέχρι ένα δροσερό συνοδευτικό. Μέχρι εκεί…
Στο παρασύνθημα… Η εθνική μας είναι (δυστυχώς ή ευτυχώς) αυτή που βλέπουμε. Μεγάλες αλλαγές είναι δύσκολο να δούμε. Προσωπικά, δεν μπορώ ακόμα να εξηγήσω το φαινόμενο Ρεχάγκελ. Για παράδειγμα, στο ιστορικό Euro του 2004 θεωρώ ότι είχε κάνει εγκλήματα σε επιλογές παικτών και στο κοουτσάρισμα, αλλά σήκωσε κούπα με την Ελλάδα ο άνθρωπος. Τι να πεις χωρίς να γίνεις γραφικός;
Συντηρητικός; Φυσικά… Αυτή την αποκρουστική εικόνα με τους παίκτες μας να κάνουν πάσες έξω από την μεγάλη μας περιοχή στον αγώνα με τη Σουηδία δεν μπορώ να την ξεχάσω.
Εμμονές; Εννοείται… Παίκτες απλά φιλότιμοι είναι βασικοί και αναντικατάστατοι, ενώ για να σταματήσει να καλείται κάποιος πρέπει να πάρει πιστοποιητικό θανάτου, καθώς ο Ότο είναι ικανός να τον καλεί και αφού σταματήσει το ποδόσφαιρο.
Μεροληψία; Πιθανότατα. Ο Αβραάμ έγινε αρκετός για την εθνική αφού πήγε στο λιμάνι, ο 3ο-4ος σέντερ μπακ της ΑΕΚ Μόρας έπαιξε όταν πήγε στην Ιταλία, ενώ συνεχίζεται να καλείται ο Βασίλης Πλιάτσικας που στην ΑΕΚ δεν βλέπει εντεκάδα ούτε με το κιάλι.
Από την άλλη μιλάμε για έναν τύπο που μετράει αρκετές εκατοντάδες ματς στους πάγκους. Τεράστια εμπειρία, ένας άνθρωπος που είναι πρόσωπο σεβασμού στο γερμανικό ποδόσφαιρο. Ο προπονητής αυτός ήρθε και πήρε την Ελλάδα από την πλήρη εθνική ανυποληψία και κατάφερε να την στείλει 2 σερί φορές στο Euro, να αποκλειστεί δύσκολα από το Μουντιάλ και να φέρει τη χώρα πολύ ψηλά στην κατάταξη της ΦΙΦΑ. Το ρεκόρ του είναι απίστευτο για τα δεδομένα της χώρα μας, μιας χώρας που έκανε συνήθεια τη νίκη και ξέχασε τι σημαίνει συνεχείς ήττες.
Αλήθεια όμως, τι γίνεται παραέξω; Ποια εθνική παίζει καλό ποδόσφαιρο; Η Αγγλία έμεινε εκτός του προηγούμενου Euro και τώρα με τον Καπέλο δείχνει να συνέρχεται. Η Γαλία είναι σε τραγική κατάσταση εδώ και μερικά χρόνια, η Πορτογαλία αφού με την καλή της φουρνιά δεν σήκωσε ούτε φλιτζάνι του καφέ έχει συνηθίσει την μετριότητα. Η Ολλανδία ήταν αυτή που ξεχωρίσε αλλά αποκλείστηκε στο τελευταίο Euro και μένει η Ισπανία που δείχνει η πιο δυνατή, στην καλύτερη φάση της ιστορίας της. Παραδοσιακές δυνάμεις κινδυνεύουν να μείνουν εκτός Μουντιάλ, την ίδια στιγμή που η Ελλάδα δύσκολα δεν θα φτάσει ως τα μπαράζ έστω. Ναι, με τα μεγαθήρια της Ελβετίας και του Ισραήλ. Αλλά αλήθεια, στους άλλους ομίλους ποιες ομάδες κυριαρχούν και με πόσο πιο ισχυρούς αντιπάλους;
Δεν ξέρω αν ο Ρεχάγκελ έχει την θέληση να κάτσει να φτιάξει μια θελκτική ομάδα στα γεράματα. Αμφιβάλλω για το πόσο εφικτό είναι αυτό. Παίκτες συνηθισμένοι στο “Ελλάς Ευρώπη Παναθηναϊκός” πόσο εύκολα θα αλλάξουν τώρα το στυλ τους; Πόσο εύκολο άλλωστε είναι για τον οποιονδήποτε τεχνικό εθνικής ομάδας να περάσει δική του φιλοσοφία μέσα από 5-6 ματς το χρόνο και λίγες παραπάνω προπονήσεις; Ειδικά στην περίπτωση παικτών χωρίς βασικές ποδοσφαιρικές γνώσεις που ναι μεν έχουν ταλέντο, αλλά κανείς ποτέ δεν τους έμαθε τι πρέπει να κάνουν μέσα στο γήπεδο.
Αν θέλουμε να δούμε μια άλλη εθνική, σίγουρα δεν θα τη δούμε με αυτόν τον προπονητή. Είναι εξαιρετικά αμφίβαλλο αν μπορούμε να την δούμε και με κάποιον άλλον, όσο η δουλειά που γίνεται πριν φτάσει κάποιος ποδοσφαιριστής να φορέσει το εθνόσημο δεν γίνεται σωστά. Οπότε μέχρι τότε, αυτό το τζατζίκι θα μπορούμε να φάμε και ο κυρ-Ότο είναι ο καλύτερος μάγειρας σε αυτό…
10 σχόλια σχετικά με το “Greek tzatziki”
Προσωπικά δεν ασχολούμαι φανατικά με την Εθνική. Δεν πηγαίνω στα ματς της, δεν καρφώνομαι στην τηλεόραση ντε και καλά όμως…
Το φαινόμενο Ρεχάγκελ εξηγείται πολύ απλά: είναι ένας από τους 3-4 ΚΟΡΥΦΑΙΟΥΣ Γερμανούς προπονητές ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ. Σε επιτυχίες, όχι στο μιλητό και στις Γεωργίου-Αλεφάντειες θεωρητικολογίες.
Είναι σαφές ότι οι Έλληνες αθλ. δημοσιογράφοι (από τους πλέον απαίδευτους πανευρωπαϊκώς-ακόμα και στο αντικείμενό τους) δεν έχουν καταλάβει το μέγεθός του. Ακόμα. Μετά από 8 χρόνια που η Εθνική κάνει πράγματα και θάματα όχι μόνο για τα μέτρα της αλλά και αντικειμενικά σε σχέση με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
Φυσικά και προτιμάει συγκεκριμένους παίκτες από άλλους (ακόμα και κόντρα στην κοινή γνώμη). Εμμονές θα ήταν όμως αν τις στήριζε και φούνταρε. Όταν κερδίζει, τι να του πεις;;;
Αν το ελληνικό ποδόσφαιρο είχε καλύτερους παίκτες τεχνικά, καλύτερους μέσους, πιο δημιουργικούς να δώσει, θα βλέπαμε πολύ καλύτερη μπάλα από την ομάδα. ΜΕ αυτούς που έχει ο Ρεχάγκελ, με αυτούς πορεύεται.
Αλλά τι να λέμε… Εδώ είναι ικανός να καλέσει τον… Ρωσίδη και να κερδίσει. Οπότε…
Υπάρχουν δεκάδες καλύτεροι από αυτούς που καλέι και ειδικά από αυτούς που έχει εμμονές… Είναι ο άνθρωπος που εξαιτίας του μισώ την Εθνική… Είμαι πεπεισμένος ότι το μόνο προσόν του είναι “ο τεράστιος ΠΑΤΟΣ”… Ομάδα που έχει στις τάξεις της: Χαριστέα, Σαλπιγγίδη, Τοροσίδη, Χαλκιά, Αβράαμ και Πλιάτσικα μου διατράσσει την ψυχικλη ηρεμία…
Ότι κι αν λέμε, αν κάποιος κάνει μια τελική αποτίμηση της δουλειάς του Ρεχάγκελ στην Εθνική και δεν βγάλει ένα ΑΠΕΙΡΟ ‘+’ στο τέλος, απλά δεν βλέπει μπροστά του/δεν θέλει να δει μπροστά του λόγω κολλημάτων.
Το πρόβλημα, όπως λέμε τόσες φορές, βρίσκεται στο “πριν την Εθνική” ή και στο “γύρω απ’την Εθνική”.
Δηλαδή ρε συ nick, αγαπούσες την εθνική του Δανιήλ και του Πολυχρονίου και ήρθε ο Ρεχάγκελ και στο χάλασε;
Δεν διαφωνώ στα αρνητικά του, αλλά με τέτοια αποτελέσματα τι να πει κανείς.
Άσε που η πορεία για το Εuro 2008 είχε και αρκετά πολύ καλά ματς. Άσχετο, αν τελικά στα τελικά η ομάδα παρουσιάστηκε άθλια.
Δύσκολο είναι να με καταλάβεις ρε Elaith; Είναι δυνατόν από τη στιγμή που δε μ’ αρέσει ο Ρεχάγκελ να μ’ αρέσουν τα απολιθώματα;
Απλά πράγματα (και σόρι για το ύφος, δεν είμαι ταλιμπάν, απόλυτος είμαι) Πριν αδιαφορούσα (όπως και 11.000.000 έλληνες) αλλά επί Ρεχάγκελ μέρα με τη μέρα την αντιπαθούσα την ομάδα… Δεν μπορώ να πιστέψω ότι σε 7 ματς στα οποία έπρεπε να χάσει πανηγυρικά και κέρδισε τα 6 έκανε ο Ρεχάγκελ τίποτα σπουδαίο γι’ αυτό. Απλά παρουσίασε ένα έκτρωμα όπως και οι προηγούμενοι. Sorry αλλά δε θυμάμαι κανένα ματς που να θύμισε λίγο ότι το άθλημα λέγεται ποδόσφαιρο. Άσχετο που κέρδισαν. Αυτό είδα εγώ. Αν εσείς είδατε την Ολλάνδία του Κρόυφ, It’s OK. No problem. Δεν μπορώ να αναγνωρίσω λογική αφήνωντας έξω παίκτες όπως ο Ζήκος και ο Στολτίδης για να καλέσει άλλους που είχαν να δουν μπάλα 6 μήνες . Πιο πολύ μαζοχισμό μου θυμίζει… Δεν μπορώ να αναγνωρίσω προπονητική ικανότητα στο να κερδίσεις Μολδαβία και Καζακσταν στο 95′ και τη Μάλτα με πέτσινο πέναλτι. Παίζοντας το ίδιο ποδόσφαιρο όπως στο EURO! Δεν μπορώ να καταλάβω τις εμμονές σε παίκτες επιπέδου Γ’ Εθνικής. Έλεος! Υπάρχουν παίκτες που ξέρουν μπάλα! Και δεν μπορώ τις τυπικότητες (μ’ αρέσει αυτό που βλέπω, αυτό να λέω!) και την ετοιμολογία ορισμένων του τύπου “Η σιδηρά πειθαρχία της βαυαρικής σχολής και η γερμανική φιλοσοφία η οποία επέδρασε……κ.λ.π. κ.λ.π.” Κάθε μαλακία που περνάει απ’ το μυαλό την τσαμπουνάμε και χαιρόμαστε. Παρωπίδες και άγιος ο Θεός… Αν δεν του έβγαινε κανένα αποτέλεσμα με την ίδια αγωνιστική εικόνα θα είχε φύγει με τις …μαλαματίνες! Και ποια πειθαρχία τέλος πάντων; Του Σαμαρά προχθές; Που κι εγώ στη θέση του θα έκανα χειρότερα. Δεν μπορώ να μην δώσω δίκιο σ’ ενα παιδί (που όντως, το κατέχει ρε παιδί μου το τόπι) που τρώει πάγκους και βλέπει να του τρώνε τη θέση οι τυχάρπαστοι, τα 58α ξαδέρφια με την μπάλα. Και είμαι σίγουρος πως βλέποντας τον σούπερ κόουτς να χτυπιέται να μηγ βαρέσει το πέναλτυ και βλέποντας γύρω του 10 μουτζαχεντίν αντί για επαγγελματίες ποδοσφαιριστές από ‘μέσα του θα έλεγε περίπου “Γ…σέ τον τον μ…κα! Αρκετά τον ανέχτηκα! Εγώ θα το βαρέσω!” Αντιεπαγγελματικό, αλλά εμένα μ’ άρεσε…
Υ.Γ. Δεν είμαι αχάριστος… Πήρε ένα EURO, πήγε την ομάδα σε 2 συνεχόμενα ευρωπαϊκά, θα την πάει λογικά και στο Μουντιάλ… Έχει δώσει κύρος στην ομάδα, της έχει δώσει υπόληψη… Μεγάλες επιτυχίες… Αλλά αυτό που βλέπω είναι αποκρουστικό… Και στο κάτω-κάτω δε μ’ απαγορεύει κανείς να μην υποστηρίζω αυτήν την ομάδα από τη στιγμή που δεν είναι μεσα στις υποχρεώσεις μου ως Έλληνας πολίτης…
Δηλαδή τι κακό έχει ο Σαλπιγγίδης, ή υπάρχει Έλληνας καλύτερος του Χαλκιά στη θέση του αυτή τη στιγμή?
Μια χαρά τα πάει ο Οττο, θυμάμαι αρκετά ματσάκια που’χει παίξει και καλή μπάλα (πχ 1ο ημίχρονο με Δανία, το εκτός με την Τουρκία, το ενακτήριο ματς με την Πορτογαλία το 2004), νέους παίκτες έχει βάλει μέσα πλέον… Και σαφώς παρουσιάζει καλυτερο θέαμα κι από εθνικές με προδιαγραφές που δεν…
Τι κακό έχει ο Σαλπιγγίδης…
Το ότι το μόνο του προσόν είναι κάποια ταχύτητα και πέρα από αυτό η σχέση του με την μπάλα είναι σαν τη σχέση νερού-φωτιάς και τα σουτ και οι σέντρες του είναι μονίμως στην τύχη και με κάτω το κεφάλι μόνο εγώ μάλλον θα το βλέπω… Δεν πειράζει… Εγω θα ‘χω το πρόβλημα…
Για τον Χαλκιά μπορώ να σου βρω τουλάχιστον 5 αλλά θα γελάσεις οπότε άστο… Πρώτο μου μέλημα είναι να τον διώξω απ’ τον ΠΑΟΚ άλλωστε…
http://www.youtube.com/watch?v=IQGlpC6k_qg
http://www.youtube.com/watch?v=xxZ4NSptBTc
Αποκρούσεις σαν κι αυτές ούτε στον ύπνο του ο Χαλκιάς…
Ο Κωνσταντόπουλος δεν έχει μονιμη θέση σε ομάδα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο υπάρχει μια αντικειμενική δυσκολία να παίξει στην εθνική. Ο Τζόρβας ευτυχώς Παναγιά μου, είναι στους βάζελους, δυστυχώς το κατάλαβαν νωρίς και σκουπίζει τον πάγκο. Εκτός αν τον θέλουμε για να τρώει την πατάτα όπως στο ματς με την Ιταλία και μετά να βγάζει 2-3 καλά, στυλ “να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι”.
Όσο για τον Σαλπι. Δε νομίζω ότι είπα πουθενά ότι έχει το τρελό σουτ, τη μαγική μπαλιά κλπ. Δεν παύει όμως με τη νοοτροπία “παίζω για το σύνολο” που έχει να’ναι πολύτιμος και φυσικά δεν υπάρχουν πολύ καλύτεροι επιθετικοί. Το αν του κρατάς μανιάτικο επειδή έφυγε απ’τον Παοκ είναι άσχετο 🙂
6 σειρές επιχειρήματα έγραψα για τον σάλπι ρε… με δουλεύεις; στα @@ μου που έφυγε… η ανακούφιση που ένιωσα τότε ήταν άλλο πράμα… μπορώ να σου βρω 100 δικούς μου που μάλωνα όταν έπαιζε εδώ κι εγώ τον έκραζα… Αν είχα κόμπλεξ γιατί βρίζω τον Χαλκιά;;;
Ο Χαλκιάς που είναι ένα τίποτα και οι ικανότητές του είναι πάλι ένα τίποτα (2 μέτρα τίποτα δηλαδή) τί προσφέρει; Οι άλλοι 2 πάντως είναι τρομερά πιο ικανοί… θεοί δεν είναι… Αλλά το κατέχουν…