Ο Κουτσομήτρας και η καραβιδόψυχα
Το θερμόμετρο συνεχίζει να ανεβαίνει, οι επικείμενες ευρωεκλογές κάνουν τα πράγματα πιο δύσκολα, αλλά ευτυχώς που υπάρχουν και οι αθλητικές ειδήσεις για να μας δροσίζουν και να μας διασκεδάζουν.
Τουλάχιστον ημάς (το «ι» με ήττα) που γνωρίζομεν την διαφορά της ειδήσεως από τους τίτλους των Αρλεκινς (πού τα θυμήθηκα αυτά τώρα; )
Ετσι πληροφορηθήκαμε πως ο Παναθηναϊκός είναι μια ανάσα απ τον Ραούλ Ταμούδο (ήταν δηλαδή την προηγούμενη εβδομάδα, τώρα είναι δυό-τρεις) και πως σήμερα «ακουμπάει» όχι την τρομοκρατία, αλλά τον Ντρέντε της Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ δεν θα έλεγε όχι και για τους Χάϊντσε και Μέλτσεντερ.
Η χαρά των οπαδών είναι μεγάλη και όλοι ονειρεύονται ένα σύντομο πέρασμα απ το Ελ. Βενιζέλος πριν ξεχυθούν στις παραλίες για τις απαραίτητες βουτιές που συνήθως κάνουν και καλό αν τα νερά είναι κρύα.
Επίσης, αυτή την εποχή κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία η…32η έκδοση του μυθιστορήματος : Εϊντουρ Γκουντγιόνσεν: ο ισλανδικός βακαλάος στην ελληνική κουζίνα.
Πάντως οι λάτρεις των ψαρικών και θαλασσινών δεν πρέπει να έμειναν παραπονεμένοι, αφού η άφιξις του Ροναλντίνιο στην Γλυφάδα προκειμένου να γευθεί αστακομακαρονάδα και καραβιδόψυχα, τροφοδότησε πάλι τα σενάρια για επικείμενη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό.
Κατά τα άλλα οι φίλαθλοι Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού ερίζουν διότι ο Αντωνίου μπήκε λέει «σφήνα» στην υπόθεση Μέλμπεργκ, ο οποίος όμως φαίνεται πως δεν συγκινείται από καραβιδόψυχες, θείους και κότερα και δεν θέλει να εργασθεί (sic) στην Ελλάδα.
Γιατί βρε; Τι σου κάναμε;
Μετά απ όλα αυτά, καθίσταται για μία ακόμα φορά επίκαιρο το εμπνευσμένο σλόγκαν διαφήμισης…συγχωρεμένης αθλητικής εφημερίδας :
«Πάλι τον Κουτσομήτρα πήραμε…»
