Προσφορά χωρίς κουπόνια : η εποχή του χαλκού
Οταν ο Ρονάλντο (όχι αυτός με τον ζελέ, ο άλλος με το ξύγκι) απέκτησε το προσωνύμιό του.
Η αρχή του “φαινόμενου”
ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Joga bonito, βιντεοθεραπεία, ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, Ισπανικό πρωτάθλημα, ποδόσφαιρο Λατινικής ΑμερικήςΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Φίλες και φίλοι, το Uruguayo 2018
Από την αρχή τούτου εδώ του μπλογκ, υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που μοιράζεται ένα βίτσιο μαζί μας. Την ανάλυση των συστημάτων των διοργανώσεων της Λ. Αμερικής. Κάτι που συχνά χρειάζεται διαφορικές εξισώσεις, ψυχοφάρμακα και πολύ χρόνο, αλλά έχει μία ανείπωτη γοητεία, είναι μία μικρή ένοχη απόλαυση. Αν ανήκετε σε αυτό το γκρουπ αναγνωστών συνεχίστε άφοβα, […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Οι ομάδες κι οι άνθρωποί τους: “Λόκο Μπαντερίτα”
Ο κόσμος στις εξέδρες παραληρεί, έχει μαζευτεί εκεί για έναν ακόμα αγώνα, αρκετά λεπτά πριν τη σέντρα, για να “μυρίσει” το χορτάρι του γηπέδου. Να βιώσει την αναμονή. Και τα βλέμματα πέφτουν σε έναν άνθρωπο. Δεν είναι ο πρωταγωνιστής, κανείς δεν θα τον αναφέρει ως τον MVP του αγώνα, αλλά για εκείνα τα λίγα δευτερόλεπτα […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
5 σχόλια σχετικά με το “Προσφορά χωρίς κουπόνια : η εποχή του χαλκού”
Τον έφαγαν οι τραυματισμοί και το μυαλό του κι αυτόν. Πάντως η αρχή του φαινομένου στην Ευρώπη έγινε στην PSV.
Δεν τον αποκαλούσαν “φαινόμενο” τότε.
Αυτό εννοώ 😉
Κυρίως το μυαλό του τον έφαγε…
Δεν ξέρω τι παθαίνουν οι Βραζιλιάνοι. Κι ο Ροναλντίνιο κι ο Αντριάνο κι ο Ρονάλντο. Σαν να μην αντέχουν τη δόξα, σαν να μην τους νοιάζει η μπάλα από κάποιο σημείο και μετά. Πάντως ο Ρονάλντο της Μπάρσα και της PSV ήταν μαγεία να τον βλέπεις.
Έχω την εντύπωση ότι το “φαινόμενο” βγήκε όταν έπαιζε στην Ίντερ (έτσι γράφει κι η όχι έγκυρη γουικιπίντια), αλλά δεν ορκίζομαι.
Πιθανόν.
Αν και νομίζω πως τον αποκαλούσαν έτσι πριν πάει στο Μιλάνο
Το φαινόμενεο βγήκε όταν μπήκε στα σκαριά η αγορά του απ’την Μπαρτσελόνα απ’τους Ιταλούς δημοσιογράφους. Η Γκατζέτα και το Γκουερίν σπάταλα τα πρωτοσέλιδα…