Ψαράδες, τσοπαναραίοι κι άλλα ρατσιστικά
Λοιπόν ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι ψαράδες δεν μπορούν να παίζουν μπάλα. Δεν λέω βέβαια, πάνω στην τράτα θα είναι δύσκολο, αλλά στον ελεύθερο χρόνο τους, εκεί δίπλα στο μώλο μπορούν να το κλωτσάνε το τόπι που ως γνωστόν δεν κάνει διακρίσεις και χαρίζεται απλόχερα στον καθένα. Εξ άλλου, όπως είχε πει και ο τιτάνας της προπονητικής Ιβιτσα Οσιμ η μπάλα είναι πόρνη και διά της μεταβατικής ιδιότητος δεν θα πρέπει να αμφιβάλουμε καθόλου πως οι ψαράδες έχουν καλές σχέσεις με το είδος. Δεν λέω πάνω στην τράτα, αν και αυτό δεν αποκλείεται, αλλά πέρα και γύρω από αυτήν. Και αφού απαντήσαμε στο μέγα ερώτημα περί συνάφειας της στρογγυλής θεάς με την συμπαθή τάξη των αλιέων (ή μήπως αλιαίων, ή μήπως αλειαίων ή μήπως αλειέων, βοηθήστε κι εσείς… ) ας ασχοληθούμε με ένα άλλο μέγα θέμα, αυτό της δικής μας ποδοσφαιρικής ταυτότητος. Αν δηλαδή Ισλανδοί και Νορβηγοί είναι ψαράδες κατά την κοινή ελληνική λογική, εμείς τι να είμαστε άραγε για τους υπόλοιπους φιλάθλους στον υπόλοιπο πλανήτη; Αν δηλαδή ρωτήσουμε έναν οπαδό της Ρόζεμποργκ (τυχαία η αναφορά) να μας πεί τι γνώμη έχει για το ελληνικό ποδόσφαιρο τι θα μας έλεγε άραγε;
– Ελληνικό ποδόσφαιρο; Παναθηνάϊκος, Ολυμπίακος καλές ομάδες. Φίλοι μας! Η Ελλάδα έχω ακούσει πως έχει πολλά πρόβατα, τυρί, τσοπάνους! Από ποδόσφαιρο; Δεν ξέρω εγώ πολύ καλά. Ρωτήστε τον Μίνι Γιάκομπσεν.
Αυτά θα μας έλεγε φίλοι μου ο Νορβηγός οπαδός μασουλώντας την καπνιστή του ρέγγα και δεν θα είχε και τόσο άδικο. Οσο μάλιστα σκέφτομαι πως οι ψαράδες μας χάρισαν απλόχερα έναν απ τους καλύτερους παίκτες που έχει παίξει μπάλα στα ελληνικά γήπεδα, τον Ερικ Μίκλαντ, τόσο βεβαιώνομαι πως όλοι οι μώλοι, τα λιμάνια και τα ψαροχώρια του πλανήτη, έχουν κάπου κοντά τους κι έναν οίκο ανοχής …
8 σχόλια σχετικά με το “Ψαράδες, τσοπαναραίοι κι άλλα ρατσιστικά”
Πρέπει να γίνει διαχωρισμός μεταξύ επιπέδου ποδοσφαιριστών και επιπέδου ομάδων.
Τα πρωταθλήματα και οι ομάδες της Σκανδιναβίας είναι πολύ χαμηλότερου δυναμικού από τις δικές μας. Όσο μάπα και τραγικοί να είμαστε αυτό ισχύει.
Οι παίκτες κάθονται ελάχιστα στις ομάδες αν είναι καλοί και φεύγουν κατά δεκάδες σε άλλες χώρες όταν αξίζουν.
Δεν θα πει κανείς “έλα μωρέ, ποια Σουηδία να ‘ουμ, τρία μπαλάκια θα τους ρίξει ο Ρεχάγκελ” αν παίζουν οι Εθνικές ομάδες. Γιατί εκεί μαζεύονται όλοι οι παίκτες.
Αλλά οι σύλλογοί τους είναι όντως χαμηλής δυναμικότητας.
Και αυτά για τους… σοβαρούς Σκανδιναβούς. Γιατί η Ισλανδία δεν υπάρχει ποδοσφαιρικά.
Εγώ ξέρω πως όταν τρως συνεχόμενες καρπαζιές από κάποιους πρέπει να ανησυχείς γιά το δικό σου επίπεδο και να παρατήσεις το επίπεδο των άλλων. Ολα στο γήπεδο πιστοποιούνται, στη θεωρία όλοι είμαστε πρωταθλητές κόσμου. Ψαράδες ξεψαράδες, ανύπαρκτοι ξεανύπαρκτοι όταν σε πετάνε έξω όπου σε πετύχουν σε κάνουν πιό ανύπαρκτο απ αυτούς…
Γιατί πότε φάγαμε από τους Ισλανδούς σφαλιάρα ξανά;
Από αυτούς που αποκαλούμε ψαράδες λέω.
Οταν αποκλείστηκε ο Παναθηναϊκός απ τη Ρόζεμποργκ όλοι κάναμε πλάκα και λέγαμε πως την πάτησε απ τους ψαράδες. Μετά αποκλείστηκε ο Ολυμπιακός και πάλι κάναμε πλάκα πως την πάτησε απ τους ψαράδες. Μετά την πάτησε απ την Μόλντε.
Από χθες το βράδυ προστέθηκε και η Λάρισα στη λίστα αυτών που την πάτησαν από ψαράδες. Αυτή τη φορά Ισλανδούς. Η εθνικότητα αλλάζει κατά καιρούς, η ιδιότητα όμως μένει: του πελάτη των ψαράδων.
Υπάρχουν και αρκετά ανάποδα παραδείγματα βέβαια, έτσι δεν είναι;
Αν η ΡΚ έπαιζε στην Ελλάδα με τους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές που το πρωί σφράγιζαν στο αεροδρόμιο τα διαβατήρια των παικτών της ΑΕΛ (γιατί δουλεύουν εκεί) και το βράδυ έπαιζαν αντίπαλοί τους πιστεύεις ότι θα γλίτωνε τον υποβιβασμό;
Δεν το ξέρω αυτό.
Ισως να ήταν προτιμότερο απ το να τα σπάνε τα βράδυα στα μπουζούκια 😉
Αλιαίων
Ευχαριστώ αγαπητέ 😉