Βαρύμαγκας

Ας υποθέσουμε λοιπόν πως ο Παναθηναϊκός παίζει κύπελλο με την Καβάλα
Κατεβαίνει που λες ο καταξιωμένος προπονητής του με 7 αμυντικογενείς παίκτες, τους μισούς σε θέσεις που δεν έχουν ξαναπαίξει και χάνει απ την Καβάλα με 3-1 αποδίδοντας αξιοθρήνητα.
Ολοι βράζουν εναντίον του, οι εφημερίδες του τα χώνουν, οι φίλαθλοι θα τον έκραζαν αλλά για καλή του τύχη δεν υπάρχουν ακόμα παιχνίδια πρωταθλήματος και άπαντες συμφωνούν πως αν αποκλειστεί θα πρέπει να τα … μαζεύει. Και θα πρέπει να τα μαζεύει γιατί δεν ήρθε χθες στην ομάδα, έχει ένα χρόνο στον πάγκο, πράγμα σπάνιο για προπονητή του Παναθηναϊκού, κατά συνέπεια τα λάθη με τέτοιους αντίπαλους δεν συγχωρούνται.
Στον επαναληπτικό, ο προπονητής αυτός κατεβάζει μια ορθολογική ενδεκάδα (για τα στάνταρ του πάντα) και όπως είναι αναμενόμενο λυγίζει την αντίσταση της Καβάλας και κερδίζει με 3-0.
Στην συνέντευξη τύπου, ο προπονητής αυτός, δηλώνει πως δεν είναι επιζών αλλά νικητής και αποχωρεί χωρίς να δεχτεί ερωτήσεις.
Στο σαδομαζοχιστικό σύστημα των ελληνικών ΜΜΕ αυτό εκλαμβάνεται ως μαγκιά και οι περισσότεροι σπεύδουν να του βγάλουν το καπέλο αφού μάλιστα το … σκότωσε το θηρίο και όλοι πιά είναι χαρούμενοι.
Ετσι ξεχάστηκαν οι «πατάτες» του πρώτου αγώνα οι οποίες αν κατάλαβα καλά ήταν απαραίτητο συστατικό της πρόκρισης. Δηλαδή έπρεπε να τις κάνουμε για να προκριθούμε.
Ο πρόεδρος με το πούρο δήλωσε ευτυχής μετά το τέλος της αναμέτρησης και επανέλαβε για πολλοστή φορά την απόφασή του να μην γίνουν άλλες μεταγραφές. Ατυχώς δεν ερωτήθη αν σήμερα θα αγόραζε τον Καντέ και αν θα τον ξαναδούμε αγωνιζόμενο με την φανέλα του Παναθηναϊκού. Προφανώς οι μεγάλες ομάδες χρειάζονται και μεταγραφές για να συμπληρώνουν τα οικογενειακά διπλά γιατί δεν βλέπω άλλο λόγο ύπαρξης του συμπαθούς σωσία του Νασίφ Μόρις.
Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν, αυτό το έχουμε πιά εμπεδώσει, ο νικητής είναι πάντα δικαιωμένος και τα πλήθη χαρούμενα γιατί … «δεν θα περάσει μόνο ο γάβρος»
Οσο για τη συνέχεια, τα πράγματα είναι πιο ήρεμα. Καθώς οι …ευρωπαϊκές Καβάλες μας τελείωσαν και οι πιθανότητες να πέσουμε επάνω σε κάποιο μεγαθήριο τύπου Φιορεντίνα είναι λυτρωτικά αυξημένες.
Εκεί όπου ο Τεν Κάτε θα προσέλθει ήρεμος και ευγενής αυτή τη φορά στη συνέντευξη τύπου για να δώσει συγχαρητήρια στους παίκτες του που πάλεψαν σαν λιοντάρια και έπεσαν με το κεφάλι ψηλά.
Αλλωστε ο μεγάλος στόχος είναι το πρωτάθλημα, την Ευρώπη την έχουμε για να πειραματιζόμαστε και πού και πού να πουλάμε και λίγη αγριάδα …