Ναι, πεινάμε…
Ο κόσμος της ΑΕΚ παραδοσιακά δεν είναι τόσο απαιτητικός για αποτελέσματα, όσο είναι για καλό ποδόσφαιρο. Δυστυχώς γι’ αυτόν η περσινή χρονιά ήταν η αθλιότερη από πλευράς τόσο εικόνας της ομάδας, όσο και αποτελεσμάτων εδώ και καιρό. Χθες το βράδυ, στο δυσκολότερο φιλικό μέχρι τώρα η ΑΕΚ αντιμετώπισε την Μπόκα Τζούνιορς και μπορεί να μην υπήρχε η ατμόσφαιρα του Χαριλάου, αλλά αντίθετα υπήρχε μια Μπόκα που κατέβηκε με τη βασική της ομάδα αντιμετωπίζοντας τον αγώνα σαν πρόβα τζενεράλε για το πρωτάθλημα της Απερτούρα (που κανονικά θα άρχιζε την επόμενη εβδομάδα).
Αποτέλεσμα, οι Αργεντίνοι να πάρουν μια άνετη νίκη με 0-2 (έστω και αν ο γίγας Έλλην επόπτης δεν είδε το οφ-σάιντ στο γκολ του Παλέρμο) και να δείξουν πόσο απλό είναι το ποδόσφαιρο όταν ξέρεις όμως και λίγη μπαλίτσα. Όταν υπάρχουν παίκτες που και ξέρουν πώς να κινούνται στο γήπεδο, αλλά έχουν και την τεχνική να κάνουν πράγματα.
Η ΑΕΚ δεν μπορεί να δημιουργήσει, δεν μπορεί να κάνει παιχνίδι, δεν μπορεί να επιβάλλει ρυθμό. Στα αριστερά μετά το αποτυχημένο πείραμα Χουανφράν, ο Μπάγεβιτς έφερε ένα δικό του παιδί για να καλύψει τη θέση. Άγνωστο γιατί τρέφει τέτοια αγάπη για τον Καράμπελα, αλλά ο πρώην αριστερός μπακ του Άρη δεν ήταν ποτέ κάτι το ιδιαίτερο και δεν φαίνεται ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά. Στα δεξιά ο παίκτης ακόμα έρχεται (αφού εγκατέλειψε το κυνήγι του ρακετοφόρου Γιούρκα) και έτσι πλησιάζοντας στα μέσα Αυγούστου η ομάδα είναι στα ίδια περίπου με πέρσι στα πλάγια μπακ.
Το τέρμα είναι καλό, τα κεντρικά της μπακ καλά (αν και κάπως ασύμβατα μεταξύ τους) και μετά έρχεται η ώρα των χαφ. Ο αρχηγός (!) Παντελής Καφές είναι τραυματίας και είναι πικρή η αλήθεια ότι αυτή την στιγμή είναι ότι πιο ποιοτικό σε χαφ έχει η ομάδα. Ο Ταμαντί Ενσαλίβα είναι η ζωντανή απόδειξη ότι ένας παίκτης που φαίνεται καλός σε μια μικρή ομάδα, εμφανίζει τις αδυναμίες του όταν απαιτείται από αυτόν το κάτι παραπάνω σε μεγαλύτερη ομάδα. Ο Ρίκκα έμεινε πίσω πέρσι, ο Μάκος ταλαντούχος σίγουρα αλλά δεν έχει το ειδικό βάρος ακόμα και μετά το χάος. Πιτσιρικάδες τύπου Ταχτσίδη που θέλουν πολλά ψωμιά για να παίξουν βασικοί σε ομάδες πρωταθληματισμού, αιώνια ταλέντα που σπαταλάνε τις ευκαιρίες όσο γρήγορα ανεβάζουν φωτό στο facebook όπως ο Χετεμάι, το νέο… στοίχημα Γιαχάγια και αυτά… Δεν υπάρχουν παίκτες να αλλάξουν την μπάλα, να βγάλουν μια μπαλιά, να δημιουργήσουν.
Και μετά η επίθεση. Η πιο ισχυρή γραμμή της ΑΕΚ που μοιάζει δυσλειτουργική προς το παρόν. Ο Εντίνιο έφυγε, αλλά δεν είναι και τόσο μεγάλο πλήγμα. Μεγαλύτερο είναι να έχεις τον Τζεμπούρ στο μείνε-φύγε και να λες δημόσια ότι… λουφάρει, ενώ θα πρέπει να συνεργαστεί μαζί σου, αλλά και με τον Σκόκο με τον οποίο δεν συμπαθιούνται ιδιαίτερα. Με την προσθήκη του αξιόλογου Λεονάρντο (ένα ακόμα θαύμα της ΑΕΚ που τον άφησε ελεύθερο πριν λίγα χρόνια για να πληρώνει μετά από σίριαλ κοντά στο 1 εκατομμύριο Ευρώ τώρα για να τον πάρει πίσω) η τετράδα Μπλάνκο-Σκόκο-Τζεμπούρ-Λεονάρντο είναι στα χαρτιά το μεγάλο όπλο της ΑΕΚ. Πρέπει όμως όλοι αυτοί να μάθουν να συνεργάζονται και ακόμα περισσότερο να φτάνει η μπάλα σε αυτούς. Όταν λοιπόν δημιουργικά οι υπόλοιποι παίκτες υστερούν, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα.
Οι Ελληνοκυπριολιβανεζοαμερικάνοι κροίσοι προς το παρόν ζουν μόνο στα εξώφυλλα, τα χρήματα λίγα, η εμμονή σε αγορές από συγκεκριμένα… μαγαζιά συνεχίζονται και τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα καλά. Βλέποντας λογικά τα πράγματα κανείς, δεν μπορεί να είναι αισιόδοξος για την πορεία της ομάδας, ειδικά μάλιστα αν παρακολουθεί και τα φιλικά. Η αισιοδοξία μπορεί να βασίζεται μόνο στην ελπίδα ότι ο καλός προπονητής (ανεξάρτητα από το πόσο συμπαθής/αντιπαθής είναι και πόσα κολλήματα κουβαλάει) Μπάγεβιτς θα κάνει μαγικά και θα μεταμορφώσει τους παίκτες και την ομάδα σε κάτι καλό (όπως κάποτε μεταμορφώθηκε από πρίγκηπας σε βάτραχο). Το πόσο εφικτό είναι αυτό θα φανεί στο μέλλον.
Την ίδια στιγμή, ο κόσμος της ΑΕΚ χωρίς ιδιαίτερες τυμπανοκρουσίες, χωρίς μεταγραφές αεροδρομίου και μετά από μία άθλια σεζόν κλείνει με 15.000 διαρκείας το καλοκαίρι. Στηρίζοντας την ομάδα χωρίς να χρειάζεται κίνητρο πέρα από την βλέπει από κοντά. Πεινάει όμως για λίγη μπάλα, λίγο θέαμα και αν η ομάδα είναι στα περσινά επίπεδα δύσκολα θα χορτάσει. Όπως δεν χορταίνει και με την γλαρόσουπα που προσπαθούν να του πασάρουν σημερινά πρωτοσέλιδα όπως αυτό της έγκριτης Ώρας που μέσα στην απεγνωσμένη μπαγεβιτσολαγνεία της προσπαθεί να κάνει το μαύρο άσπρο. Η πρώτη αγωνιστική και οι άγνωστοι Ρουμάνοι είναι κοντά και τότε θα βγουν τα πρώτα “επίσημα” συμπεράσματα.
3 σχόλια σχετικά με το “Ναι, πεινάμε…”
Το άρθρο με βρίσκει σύμφωνο κατά 99%. Απλά δε θεωρώ οτι τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα για την ΑΕΚ. Πιστεύω πως ο καλύτερός της παίχτης φέτος θα είναι ο Μπάγεβιτς. Ομάδες σαν τη Μπόκα η ΑΕΚ δεν θα αντιμετωπισει φέτος τουλάχιστον. Ήμουν στο γήπεδο και είμαι τυχερός που είδα μια τόσο καλή ομάδα απο τόσο κοντά. Πρώτη φορά είδα μια ομάδα που και οι 10 παίχτες ξέρουν μπάλα. Στην ελλάδα έχουμε συνηθίσει σε μια ομάδα να ξέρουν μπάκα κανα 2 και οι υπόλοιποι να είναι “εργαλεία”.
Είχα δει και την Ρεαλ στο 3-3 άλλα τότε το πάθος της ΑΕΚ επισκίαζε τις ικανότητες της Ρεαλ 🙂
Τα ακραία μπακ της ΑΕΚ είναι ψιλο-τραγικά και πραγματικά απορώ πως δεν ενισχύθηκε στις θέσεις αυτές (ο Καράμπελας ΔΕΝ είναι ενίσχυση).
Επίσης, μου έκανε τρομερή εντύπωση η αστοχία στις σέντρες και τις αλλαγές πλευράς. Στο πουθενά! Πίστευα ότι οι περσινές σέντρες του Άρη ήταν ότι πιο άστοχο έχει εμφανιστεί στον παγκόσμιο αθλητισμό, μετά τις βολές του Σακίλ, αλλά ίσως αναθεωρήσω φέτος.
Εμείς έχουμε αναθεωρήσει από πέρσι.
Επίσης πολύ κακό (και πολύ ακριβό για να είναι τόσο κακό) είναι και το κέντρο της άμυνας παρά τις περί του αντιθέτου διαδόσεις.
Η ΑΕΚ τρώει πανεύκολα γκολ από το κέντρο της άμυνάς της όπως τρώει και πολλές μπούκες από κει.