Ο Ζλάταν προσαρμόζεται..
Είναι γενικώς αποδεκτό, κι αυτό μπορεί να στο επιβεβαιώσει και ο τελευταίος παππούς, στο τελευταίο καφενείο, στο τελευταίο Ελληνικό χωριό – τουλάχιστον, στα χωριά τα οποία η τηλεόραση έβαλε στον “ποδοσφαιρικό παγκόσμιο χάρτη” και στα οποία έδωσε άλλο νόημα στην νύχτα της Τρίτης, της Τετάρτης αλλά και της Πέμπτης, διογκώνοντας τις ποδοσφαιρικές παραστάσεις των ηλικιωμένων και αυξάνοντας και το πρόβλημα μνήμης τους (“πως τον λένε, μωρέ, εκείνον τον μαύρο επιθετικό της Μπάρτσα, τον γρήγορο;”) – πως στην μεγαλύτερη ανταλλαγή αυτού του καλοκαιριού, η Ίντερ ..έπιασε κώτσο την Μπαρσελόνα.
Αρκετές δεκάδες εκατομμύρια, στο ίδιο κουτί δώρου με τον Σαμουελ Ετο, των 36 γκολ σε 48 παιχνίδια σε πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ πέρσι για τον Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς, δεν είναι μια ανταλλαγή που πετυχαίνεις συχνά την σήμερον ημέρα, εκτός αν είσαι ο περιπτεράς του Τσίκι Μπεγκιριστάιν (αθλητικος διευθυντής των Καταλανών, με αμφισβητήσιμες γνώσεις οικονομικών) και καταφέρνεις κάθε μέρα να του πουλάς τσίχλες σε τιμή αναψυκτικού. Το γεγονός ότι η Μπαρσελόνα είχε φτάσει σε αδιέξοδο με το συμβόλαιο του Καμερουνέζου και ήθελε να τον ‘σπρώξει’ πάραυτα, είναι μια παράμετρος που ελάχιστα ενδιαφέρει οποιονδήποτε εξωτερικό παρατηρητή, είτε είναι ποδοσφαιρικός αναλυτής, είτε ο τελευταίος παππούς, που λέγαμε πριν.
Έναν μήνα αργότερα, τα οικονομικά στοιχεία ανήκουν πλέον στο παρελθόν κι εμάς μας απασχολούν μόνο τα τεκταινόμενα στο χόρτο. Εχθές το βράδυ, ο Ζλάταν έκανε το επίσημο ντεμπούτο του στο Καμπ Νου, στο δεύτερο παιχνίδι του Ισπανικού Σούπερ Καπ, απέναντι στην πάντα συμπαθέστατη Αθλέτικ Μπιλμπάο και αν και σε αρκετές περιπτώσεις έδειξε ότι ψάχνει ακόμα τρόπο να ενταχθεί στο πολύ ιδιαίτερο παιχνίδι των υπολοίπων, είχε κάποιες στιγμές οι οποίες άνετα θα μπορούσαν να συνθέσουν ένα εντυπωσιακό τρέιλερ, για το τι πρόκειται να δούμε φέτος. Και αν αυτό που φανταζόμαστε ότι θα δούμε στον τομέα του ατομικού θεάματος από τον Σουηδό, συνδυαστεί και με ομαδική ποδοσφαιρική ουσία, όπως αυτή που είχε η περσινή Μπάρσα, τότε ας σπρώξει λίγο κάποιος τον πλανήτη, να έρθει το φθινόπωρο πιο γρήγορα…
9 σχόλια σχετικά με το “Ο Ζλάταν προσαρμόζεται..”
Φαντάζομαι ότι αν ήθελε να τον “σπρώξει” δεν θα έδινε και μερικές δεκάδες μύρια ακόμα. Ούτε χαλασμένα ροδάκινα δεν σπρώχνει έτσι.
Εντάξει, μην τρελλαθούμε κιόλας.
Γιά την κλάση του δεν έκανε τίποτα σπουδαίο προχθές. Θέλει χρόνο προσαρμογής ακόμα.
Τώρα γιά το ποιός έπιασε κώτσο ποιόν, όλα θα κριθούν στο γήπεδο.
Γενικά είναι λάθος να συγκρίνουμε μήλα με πορτοκάλια.
Είναι δηλαδή λάθος να βλέπουμε πόσα γκολ έβαλε ο Ζλάταν στην Ιντερ και πόσα ο Σάμου στην Μπάρσα.
Αλλο ποδόσφαιρο παίζει η Ιντερ, άλλο η Μπάρσα.
Κατά την γνώμη μου η Ιντερ αγωνιστικά θα βγει ζημιωμένη απ αυτή την ανταλλαγή.
Γιατί το στυλ παιχνιδιού της απαιτεί ένα φορ περιοχής και ο Σάμουελ δεν είναι τέτοιος.
Ο Σάμουελ θέλει γρήγορη ομάδα να παίζει γι αυτόν γιά να φανεί.
Ούτε το εκτόπισμα έχει, ούτε το κεφάλι γιά να κάνει τέτοιες δουλειές.
Απ την άλλη, εκτιμώ βέβαια πως ούτε ο Ιμπρα θα πιάσει τα επίπεδα παραγωγικότητας του Σαμού στην Μπαρσελόνα.
Ισως όμως να την βοηθήσει να ξεκλειδώσει πιό εύκολα κάποιες κλειστές άμυνες (τύπου “παρκάρω λεωφορείο”).
Ολα θα φανούν στο γήπεδο.
Σ αυτό που έχεις δίκιο είναι πως περιμένουμε όλοι να έρθει ο Σεπτέμβρης!
Κοίτα δεν είναι σε καμία περίπτωση ίδιοι παίκτες σε στυλ, αλλά η διαφορά τους σε ποιότητα δεν είναι τέτοια που να δικαιολογεί μια τέτοια διαφορά στην τιμή.
Συμφωνώ ότι ίσως ο Ετό να μην ταιριάζει τόσο στο παιχνίδι της Ίντερ, αλλά το ίδιο πιστεύω και για τον Ιμπραμύτοβιτς. Απλά η Μπάρσα έχει τέτοια ποιότητα μπροστά που θα παίξει κάποια στιγμή. Ίσως του πάρει κανένα χρόνο όπως του Τιτί, ίσως και λιγότερο, αλλά δεν νομίζω ότι δεν θα της βγει της Μπάρσα.
Συμφωνούμε απόλυτα στην επιμέρους ανάλυση το κατά πόσο ταιριάζουν και οι δυο στην κάθε ομάδα.
Αλλά σαν συμφωνία, όπως και να το δω, η Ίντερ κερδισμένη βγήκε. Το αν θα καταφέρει μελλοντικά να εκμεταλλευτεί τον Ετο καλύτερα απ’οτι τον Ίμπρα και τούμπαλιν, είναι άλλο θέμα. Και διαφωνώ ότι μιλάμε για ..μήλα και πορτοκάλια. Μιλάμε για δυο καθαρούς επιθετικούς, μεγάλης αξίας που ανταλλάξανε ομάδες!
Όσο για εχθές, φυσικά και δεν είδαμε κάτι σημαντικό και το τόνισα κιόλας. Αλλά επειδή στον τομέα του ατομικού θεάματος περιμένω από τον Ζλάταν πολλά περισσότερα, απ’οτι πρόσφερε ο Ετο, δεν μπορείς να μην ικανοποιηθείς από το γεγονός ότι στο πρώτο του επίσημο ματς έκανε τέσσερις, τουλάχιστον, πολύ εντυπωσιακές ενέργειες, απ’αυτές που ‘χωράνε’ σ’ενα παιχνίδι χωρίς να ζημιώνουν την ομάδα.
Ζλάταν στην Ιντερ 30 γκολ
Ετό στην Μπαρσελόνα 40 γκολ.
Αρα Ετό βάζει περισσότερα γκολ από Ζλάταν είναι ανόητο συμπέρασμα.
Αυτό εννοώ με τα μήλα και τα πορτοκάλια.
Ξέρεις πως κι εμένα η γνώμη μου είναι ότι η ανταλλαγή όπως έγινε ήταν ζημιογόνα γιά την Μπάρσα.
Αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με την επιθετική τους παραγωγικότητα, όσο με το τί απέδιδε ο καθένας ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ του.
Το τονίζω αυτό το τελευταίο γιατί θεωρώ πως θα είναι το στοιχείο-κλειδί γιά τη συνέχεια 😉
Για να το κλείσω το θέμα εδώ, επειδή όπως έγραψα και στο κείμενο, πλεον δεν έχει καμία σημασία.
Το πρόβλημα με το σκεπτικό σου είναι ότι απλά συγκρίνεις τους δυο παίκτες. Δεν έγινε ανταλλαγή κι εμείς ψάχνουμε να δουμε ποιος πραγματικά είναι καλύτερος, σκοράρει περισσότερο κτλ. Υπάρχει μια επιπλέον παράμετρος στην συναλλαγή, που λέγεται: “40 (τουλάχιστον!) εκατομμύρια”.
Και στην τελική, ακόμα και μήλα με πορτοκάλια να συγκρίναμε, αν εγώ σου δινα 2 κιλά μήλα κι εσύ σε αντάλλαγμα μου δινες 1 κιλό πορτοκάλια ΚΑΙ 40 εκατομμύρια ευρώ, ε όσο να’ναι, δεν θα ήταν και για να το γράψεις στο ..εμπορικό βιογραφικό σου. 🙂
Δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα.
Γιατί αν τα πορτοκάλια ήταν ψιλοχαλασμένα (έληγε το συμβόλαιό τους σε ένα χρόνο) ενώ τα μήλα ήταν φρεσκοκομμένα (είχαν συμόλαιο άλλα 4 χρόνια) τα πράγματα αλλάζουν.
Το λάθος έγινε πέρυσι.
Από κεί και πέρα, φέτος δεν μπορούσε να γίνει κάτι άλλο.
Η θα έμενε ο Ετό ή θα έφευγε κάπως έτσι.
Η και χειρότερα…
Με 20, 25 εκατομμύρια ευρώ με τα οποία δεν έπαιρνες κανέναν επιθετικό κλάσης 😉
“Το γεγονός ότι η Μπαρσελόνα είχε φτάσει σε αδιέξοδο με το συμβόλαιο του Καμερουνέζου και ήθελε να τον ‘σπρώξει’ πάραυτα, είναι μια παράμετρος που ελάχιστα ενδιαφέρει οποιονδήποτε εξωτερικό παρατηρητή, είτε είναι ποδοσφαιρικός αναλυτής, είτε ο τελευταίος παππούς, που λέγαμε πριν.”
Γιατί “ελάχιστα ενδιαφέρει”? Μια χαρά ενδιαφέρει.
Και οι δυο κερδισμένες είναι.
Η Μπάρτσα “ανανεώθηκε” στην επίθεσή της, έχει κάποιον ψηλότερο επιθετικό και μάλιστα κλάσης, που δεν είχε, για να μπορεί να παίξει σε περίπτωση ανάγκης (Τσέλσυ πέρσυ) και με σέντρα.
Η Ιντερ εκτός απ’τα οικονομικά ωφέλη, πήρε έναν παίκτη που και σκοράρει εξίσου (αν όχι περισσότερο) εύκολα όσο ο Ζλάταν αλλά που δεν είναι μονοδιάστατος. Βοηθά και στη δημιουργία φάσεων. Ο Ζλάταν στην Ιντερ δεν έπαιζε άγκυρα στην περιοχή. Αντίθετα έπαιρνε την μπάλα πιο μακρυά απ’αυτήν για να κάνει τα σόλα του. Ο Ετό δεν ξεκινά από τόσο πίσω, θέλει περισσότερη τροφοδότηση απ’τα χαφ, είναι πιο ομαδικός. Αν δεν πάρει χαφ τύπου Σνάιντερ θα’χει πρόβλημα. Όχι όμως λόγω Ετό. Η επίθεση είναι εκεί εμπρός, η μπάλα θα πρέπει να φτάσει εκεί πιο εύκολα και πιο σωστά απ’ότι τώρα.
Η Μπάρσα ‘ανανεώθηκε’ στην επίθεση της κάπως ..περίεργα. Σπατάλησε ένα πολύ μεγάλο ποσό, που όπως ακουγόταν αρχικά θα μπορούσε να διατεθεί σε επιμέρους μεταγραφές κι όλα αυτά γιατί δεν μπόρεσε να βρει λύση στο θέμα Ετο, πριν φτάσει στο αδιέξοδο του τελευταίου χρόνου του συμβολαίου, που ο παίκτης μπορεί να ‘εκβιάσει’ εύκολα καταστάσεις! Γενικά, ο Ετο εξελίχθηκε αυτό το καλοκαίρι σ’ενα πρόβλημα, που η Μπάρσα έδειξε ότι προσπάθησε να λύσει μ’οποιονδήποτε ‘κόστος’.
Η Ίντερ φυσικά και βγήκε κερδισμένη, πάντα θεωρητικά, από την ανταλλαγή αφού πήρε έναν απ’τους καλύτερους επιθετικούς στον κόσμο και μαζί κι έναν πακτωλό χρημάτων με τον οποίο μπορεί άνετα να αγοράσει τον χαφ που πιστεύεις ότι θέλει.