Τα βλέπεις με άλλο μάτι

Ας πούμε πως είσαι πρόεδρος του Λεβαδειακού (τυχαίο το παράδειγμα), που μόλις έχεις … απολυσοπαραιτήσει τον Βούκοτιτς (τυχαίο το παράδειγμα) και ψάχνεις αντικαταστάτη.
Μεταξύ αυτών, σου έρχεται στο μυαλό και ο Νίκος Γκουλής (όχι τυχαίο το παράδειγμα), ο οποίος είναι και Βοιωτός .
Λίγο πριν τον πάρεις τηλέφωνο, κάθεσαι να παρακολουθήσεις το ντέρμπυ ΑΕΚ – Ολυμπιακού κι εκεί διαπιστώνεις πως αν μη τι άλλο, το πουλέν σου που σχολιάζει τον αγώνα έχει άψογη αναλυτική ικανότητα και διαβάζει τις ομάδες καλύτερα απ ότι εσύ τα μηδενικά στην επιταγή γιά την μεταγραφή του Λεονάρντο.
Αρχίζει που λες ο αγώνας και ο Γκουλής διαπιστώνει πως η ΑΕΚ είναι κυρίαρχη και πως ο Ολυμπιακός (άγνωστο γιατί, αφού μας έχει συνηθίσει αλλοιώς), είναι πολύ άτολμος επιθετικά (σ αυτό συμφωνεί και ο περιγράφων τον αγώνα γιά το συνδρομητικό, αλλά εκφράζει την βεβαιότητα πως σύντομα θα αλλάξει), ενώ δεν συμβάλουν καθόλου οι πτέρυγες (sic)
Τα λεπτά κυλούν και ο Ολυμπιακός δεν επιτίθεται, ο Γκουλής εξάρει το παιχνίδι της ΑΕΚ χωρίς να κρατάει «πισινή» και καλά κάνει δηλαδή, αφού σαν τους ερυθρόλευκους δεν έπαιζε ούτε η Προοδευτική του πάλαι ποτέ ακραιφνούς παλικαριού Σούλη Παπαδόπουλου.
Ξαφνικά, ο Τοροσίδης σκοράρει και ο Γκουλής αφού επισημάνει πως αυτός είχε διαγνώσει την εξέλιξη (πού είσαι Αλέκο Θεοφιλόπουλε), αρχίζει να βλέπει τον Ολυμπιακό με άλλο μάτι.
Την μιά του αρέσει η ηρεμία (μέχρι υπνηλίας) που προσδίδει στο παιχνίδι ο Λεντέσμα, την άλλη εξάρει την άριστη αμυντική λειτουργία των Πειραιωτών, την τρίτη θαυμάζει την εμπειρία του Αντώνη Νικοπολίδη, ενώ κατά την διάρκεια των ριπλέϊ της φάσης του…μπλοκ άουτ του λαμπρού αμυντικού του Ολυμπιακού αναλύει τις τακτικές κινήσεις των δύο προπονητών στην σκακιέρα (ή μήπως ταβλιέρα; ) του αγώνα.
Ετσι κυλά το παιχνίδι κι εσύ ξεχνάς το κινητό κάτω απ την πολυθρόνα και την πέφτεις σε παρακείμενη ταβέρνα προς μασαμπούκιασμα γνωστών εδεσμάτων της περιοχής.