Ναι μεν, αλλά…
Ναι, η Εθνική μας δεν παίζει ποδόσφαιρο αξιώσεων.
Ναι, ο Ρεχάγκελ είναι ίσως κομματάκι αμυντικογενής.
Ναι, κάποιοι που παίζουν στην Εθνική ίσως δεν θα έπρεπε να παίζουν και κάποιοι άλλοι που είναι σπίτια τους έχουν θέση στην ομάδα.
Ναι, υπάρχει απ’ ότι λέγεται κακό κλίμα στα αποδυτήρια.
Η λίστα θα μπορούσε να συνεχίζεται για πολλή ώρα. Το θέμα είναι ότι η Ελλάδα μετά από 2 παρουσίες σε τελικά Euro (και μία κατάκτηση), είναι μια νίκη μακρυά από τα μπαράζ για την πρόκριση στο δεύτερο Μουντιάλ της ιστορίας της.
Ναι, ο όμιλος ήταν εύκολος… Ώπα… Είπαμε όχι άλλα τέτοια.
Γι’ αυτό ας απολαύσουμε ξανά το υπέροχο γκολ του Σαμαρά, ενός παίκτη που άλλες φορές μου φαίνεται μπλαζέ, αργός και σοφτ και άλλες φορές ότι ξέρει αρκετά κιλά μπάλα. Ποτέ δεν κατάλαβα αν είναι όντως καλός, ίσως γιατί ούτε Χέρενφεν έβλεπα, ούτε Σκωτία βλέπω ιδιαίτερα και η μόνη επαφή που έχω από τον Σαμαρά είναι στην εθνική και στην Πρέμιερ Λιγκ παλαιότερα. Το sombrero αυτής της εβδομάδας πάντως το παίρνει δικαιωματικά:
3 σχόλια σχετικά με το “Ναι μεν, αλλά…”
To Γιωργακη πρεπει να την κανει απο τη Σκωτια.Καιρος ειναι να κατηφοριζει προς τα νοτια.Ας μην ακουλουθησει την πεπατημενη και παει στη Γερμανια ομως.Μεσογειακα κι χωρα απο Ι
Mεσογειακά και χώρα από ‘Ε’ ίσως του κάτσει καλύτερα.
Ποτέ δεν τον θεώρησα κάτι ιδιαίτερο..
Κι ομως ξερει πολα κιλα μπαλα.Μια απο τις αποδειξεις γι αυτο πηρες προχθες.Σου θυμιζω προχειρα-προχειρα το γκολ-προκριση στη Μοσχα για τη Σελτικ,την ασιστ στο γκολ του Αμανατιδη στην Πολη.
Ελλαδα θα αργησει λιγακι ακομη,κι ταν θα ερθει γυρω στα 30 του θα ερθει με παρεα καποιον Ντιαρα.Στο Ηρακλειο βεβαια…