Barcagate – Μια απίστευτη ιστορία
Την Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου, ο οικονομικός αντιπρόεδρος του FC Barcelona Jaume Ferrer ήταν ο επίτιμος προσκεκλημένος μιας συνάντησης «ψωμιού και ντομάτας» στο διαμέρισμα του γνωστού επιχειρηματία Josep Vilallonga στην Passeig de Gràcia, τον πιο διάσημο ίσως δρόμο της Βαρκελώνης.
Το ψωμί με την ντομάτα («Pa i Tomàquet» στα καταλανικά) αποτελεί τον πλέον γνωστό μεζέ της περιοχής. Είναι πολύ απλό να το φτιάξεις και παρ όλ αυτά πολύ εύγευστο. Πάνω σε φέτες φρεσκοψημένου και τραγανού ψωμιού (λίγο πριν γίνει φρυγανιά δηλαδή) τρίβεις ντομάτα και σκόρδο, αν θέλεις προσθέτεις και λίγο ελαιόλαδο και το γεύεσαι.
Οι συναντήσεις «ψωμιού και ντομάτας» καθιερώθηκαν από το 2000 από τέσσερα προεξέχοντα μέλη της καταλανικής κοινωνίας και περιγράφονται ως γεύματα περισυλλογής, γύρω από έναν διαφορετικό κάθε φορά θέμα. Οι καλεσμένοι απολαμβάνουν το έδεσμά τους με την συνοδεία καλού καταλανικού κρασιού (συνήθως αφρώδους που ονομάζεται κάβα). Σ αυτές τις συγκεντρώσεις συζητούνται θέματα της επικαιρότητας, με ένα διαφορετικό κάθε φορά επίτιμο καλεσμένο που επιλέγεται προσεκτικά.
Ο καλεσμένος αυτός μπορεί να ζητήσει απόλυτη εχεμύθεια απ τους παρευρισκόμενους αποθέτοντας μπροστά από το πιάτο του ένα καλόγουστο πικέτο που γράφει «Ξεχάστε ό,τι λέμε εδώ. Και οι δημοσιογράφοι πολύ περισσότερο»
Όλοι τότε γνωρίζουν πως όταν παρουσιάζεται αυτό το σημάδι, κανένας δεν θα αποκαλύψει ούτε θα δημοσιεύσει οτιδήποτε λέγεται στη συνάντηση. Αυτό το πικέτο αποτελεί και το δώρο που κάθε επίτιμος προσκεκλημένος παίρνει μαζί του ως ενθύμιο για την συμμετοχή του σ αυτή.
Η EL Mundo Deportivo αναφέρει ότι σε ένα σημείο κατά τη διάρκεια της συνάντησης στην οποία όπως είπαμε ο Ferrer συμμετείχε, ένας από τους δημοσιογράφους που ήταν παρόντες τον ρώτησε αν είναι αλήθεια ότι παρακολουθείται. Ο Ferrer στηριζόμενος στην εχεμύθεια που είχε ζητήσει, το παραδέχτηκε ανεπίσημα. Παραδέχτηκε δηλαδή πως γνωρίζει ότι τον παρακολουθούν μέσα απ τον σύλλογο. Το θέμα φυσικά δεν διέρρευσε την επόμενη αλλά τρεις μέρες μετά εμφανίστηκε σαν πρώτο θέμα της πολιτικής εφημερίδας EL Periodico.
Ένας από τους ανθρώπους που συμμετείχαν στη συνάντηση ήταν ο Rafael Nadal, διευθυντής της εφημερίδας που προφανώς έσπασε την συμφωνία εχεμύθειας, αν και ο ίδιος το αρνήθηκε υποστηρίζοντας πως η εφημερίδα του ερευνούσε την υπόθεση αυτή πάνω από δύο μήνες.
Οι περισσότεροι πάντως σκέφτονται ότι το γεύμα ήταν η βασική αφορμή για να βγει προς τα έξω μια απίστευτη υπόθεση κατασκοπίας. Η φήμη υπήρχε ήδη στην Βαρκελώνη αλλά αυτή η επιβεβαίωση από τον Ferrer αποτέλεσε το τελευταίο κομμάτι του γρίφου.
Το γεγονός ότι η EL Periódico αποκάλυψε τις έρευνες θεωρήθηκε από πολλούς ως προσπάθεια να αναχαιτιστούν οι πολιτικές φιλοδοξίες του συντηριτικού προέδρου του FC Barcelona Joan Laporta,γιατί πέραν όλων των άλλων ο Rafael Nadal, ο διευθυντής της EL Periódico, είναι αδελφός του Joaquim Nadal, υπουργού στην καταλανική κυβέρνηση με το κόμμα των σοσιαλιστών.
Τα όσα ακολούθησαν του δημοσιεύματος, προσλαμβάνουν τον χαρακτήρα χιονοστιβάδας.
Αμέσως μετά την αποκάλυψη, ο γενικός διευθυντής του συλλόγου Juan Oliver παραθέτει έκτακτη συνέντευξη τύπου στην οποία προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Παραδέχεται πως παρακολουθούνταν 4 αντιπρόεδροι, αλλά πως αυτό έγινε στα πλαίσια συνηθισμένων λογιστικών ελέγχων που διενεργούνται για να προστατεύσουν και όχι να διαβάλουν τους ελεγχόμενους. Υποστήριξε ακόμα πως ο πρόεδρος του συλλόγου δεν γνώριζε την διενέργεια αυτών των ερευνών και πως πληροφορήθηκε τα αποτελέσματά τους την ίδια χρονική στιγμή που τα πληροφορήθηκαν και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι.
Ελάχιστα έπεισε. Οι ασκοί του Αιόλου είχαν ήδη ανοίξει αφού κάποιοι εκ των ελεγχομένων υποστήριξαν πως η παρακολούθησή τους είχε σαν σκοπό την συλλογή επιβαρυντικών στοιχείων προκειμένου να χρησιμοποιηθούν στην περίπτωση που θα κατέβαιναν στις επερχόμενες εκλογές για τον σύλλογο, τον Ιούνιο του 2010.
Το παιχνίδι διαδοχής του Ζουάν Λαπόρτα προσλαμβάνει άγριες διαστάσεις, αφού ο ίδιος δεν έχει δικαίωμα με βάση το καταστατικό να διεκδικήσει την προεδρία και έχει δώσει από τώρα το «χρίσμα» στον πρόεδρο του οικονομικού συμβουλίου του συλλόγου Xavier Sala-i-Martin, γνωστό για το εκκεντρικό του ντύσιμο. Αντίπαλός του κατά πάσα πιθανότητα θα τεθεί ένα πρόσωπο ιδιαίτερα αντιπαθές στον νυν πρόεδρο της Μπαρσελόνα. Ο «άσπονδος» πρώην φίλος του Σάντρο Ροσέλ, ο πρώτος αθλητικός αντιπρόεδρος της πρώτης θητείας Λαπόρτα, αυτός που έφερε τους Ροναλντίνιο, Ετό, Ντέκο, Μπελέτι, Εντμίλσον, Ζιουλί και Σιλβίνιο στην ομάδα και συνέβαλε αποφασιστικά στην δημιουργία της μεγάλης Μπάρσα του 2004 -2006.
Ο ίδιος ο Λαπόρτα απέδωσε τα όσα του καταμαρτυρούν σε προσπάθειες αποσταθεροποίησης του συλλόγου. Ελάχιστα έπεισε κι αυτός. Και είναι απορίας άξιον πώς ο πιο επιτυχημένος πρόεδρος στην ιστορία του FC Barcelona με βάση τις αγωνιστικές διακρίσεις του ποδοσφαιρικού τμήματος, κινδυνεύει να αποχωρήσει απ την προεδρική του πολυθρόνα με ένα τόσο βαρύ στίγμα. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που προβαίνει σε … εξωαγωνιστικά ατοπήματα. Ο μη σεβασμός στο καταστατικό του συλλόγου πριν τρία χρόνια όταν προσπάθησε να αποφύγει τις εκλογές και η δήλωσή του πως αισθάνεται υπερήφανος αφού το FC Barcelona λειτουργεί σαν μια μεγάλη πολυεθνική εταιρία, συνθέτουν την εικόνα ενός ανδρός που ελάχιστα συνάδει με την ιστορία της Μπάρσα.
Αφησα τελευταία την πιο σημαντική κατά τη γνώμη μου αντίδραση των φιλάθλων και μελών του συλλόγου. Που μπορεί να σοκαρίστηκαν από την είδηση, αλλά εκείνο που τους εξόργισε περισσότερο είναι ότι δαπανήθηκαν 65000 ευρώ από την περιουσία του συλλόγου για έναν τόσο δόλιο σκοπό.
Πρωτόγνωρη αντίδραση για τις μέρες και τα ήθη μας είναι η αλήθεια …
8 σχόλια σχετικά με το “Barcagate – Μια απίστευτη ιστορία”
Δεν υποστηριζω καποια ξενη ομαδα ιδιαιτερα (πλην εθνικης Αργεντινης στα Μουντιαλ), ομως ειναι αδικο για τη Μπαρτσα (εχω την αισθηση οτι οι περισσοτεροι εδω την υποστηριζουν), μετά από τέτοια πορεία πέρσι, να έχει να αντιμετωπισει τέτοιες καταστασεις. Λιγο αυτοκαταστροφικα φανταζουν ολα αυτά. Απο οσα καταλαβα διαβαζοντας το κειμενο, ολα αυτα δεν προεκυψαν χθες.
“Δεν γίνεται πιο κάτω από εδώ”
Αφιερωμένο στον Λαπόρτα. Δεν έχει τελειωμό η ξεφτίλα του… Κρίμα για το 40% που τον στήριξε στο δημοψήφισμα μετά την πρόταση μομφής εναντίον του.
Γράψε και καμιά πηγή ρε Νίκοοοοο 😉
Παράλειψις!!!
Εχεις δίκιο
Πηγή λοιπόν, ένα εξαιρετικό blog που ασχολείται με τα των εκλογών στο σύλλογο το http://barcaelections2010.blogspot.com/
Εκεί μπορείτε να διαβάσετε όλο το στόρυ σε διαδοχικά κεφάλαια. Περιέργως χθες, αφαιρέθηκε το κείμενο γιά την συνέντευξη τύπου του Ολιβερ
Δεν ήταν λογιστικός έλεγχος ήταν επιθεώρηση ασφαλείας, σύμφωνα με τον αρμόδιο της ομάδας γι’αυτά και μου φαίνεται λίγο περίεργο να τα πήραν οι οπαδοί της Μπάρτσα για τις 65 χιλιάδες ευρώ, όταν ο προϋπολογισμός ασφαλείας του συλλόγου είναι 4 εκ. (μιλάμε δηλαδή για το 1,5% περίπου).
Και αν υπάρχουν απορίες γιατί όλα αυτά, να θυμίσουμε ότι πριν 2-3 χρόνια είχαν κλαπεί Η/Υ απ’το σύλλογο με σκληρούς δίσκους που περιείχαν πολλά…
Όσο γι’ αυτό “αισθάνεται υπερήφανος αφού το FC Barcelona λειτουργεί σαν μια μεγάλη πολυεθνική εταιρία, συνθέτουν την εικόνα ενός ανδρός που ελάχιστα συνάδει με την ιστορία της Μπάρσα.”, είσαι τουλάχιστον αυστηρός αν όχι ανακόλουθος μ’αυτά που απολαμβάνεις ως μέλος απ’το εξωτερικό προσωπικά εσύ. Ή θα το’βλεπε πολυεθνικά, είτε θα περιόριζε την το σύλλογο οικονομικά. Το ότι επιμένει στην καντέρα, το ότι προωθεί εκούσια ή ακούσια, τον καταλανικό εθνικισμό/υπερηφάνεια ακόμη κι έξω απ’την Ισπανία, δε μου δείχνει έναν “προδότη” της ιστορίας της Μπάρτσα,το αντίθετο…
Στην συνέντευξη τύπου ο Ολιβερ αναφέρθηκε σε λογιστικούς ελέγχους και όχι σε επιθεώρηση ασφαλείας
Το ότι οι 65000 ευρώ είναι λίγα μπροστά στα 4 εκατομμύρια ευρώ που μπορεί να δαπανά γιά θέματα ασφαλείας ο σύλλογος δεν σημαίνει πως δεν θα μας απασχολεί πού πηγαίνουν αυτά τα λεφτά.
Δεν καταλαβαίνω τέλος τί προσωπικά απολαμβάνω εγώ παραπάνω απ ότι απολάμβανα πριν το 2005 που δεν είχαμε γίνει ακόμα … πολυεθνική
Αν θέλεις διευκρίνισέ μου
http://www.sport.es/default.asp?idpublicacio_PK=44&idioma=CAS&idnoticia_PK=647815&idseccio_PK=803
Δες το “auditoria de seguridad”. Στην ουσία τους παρακολουθούσαν ντετεκτιβ σχετικά με τα πρόσωπα που συναλλάσονται στην προσωπική και την επαγγελματική τους καθηνερινότητα. Η ένσταση και το “σκάνδαλο” είναι στο κατά πόσο αυτό έγινε για να προστετευτεί ο σύλλογος μετά τις ανησυχίες του ενός αντιπροέδρου, ή κατά πόσο έγινε για να συγκεντρωθούν στοιχεία που θα βοηθήσουν κάποια υποψηφιότητα ενός ή περισσοτέρων απ’τους 4 και ποιούς θα “κάψουν”.
Όσον αφορά το τι απολαμβάνει το μέλος της Μπάρτσα σήμερα, είναι περισσότερες ευκαιρίες να δει την ομάδα του, περισσότερα έσοδα που από χρεωμένη την έκαναν να μπορεί να αγοράζει χωρίς να θεωρείται σπατάλη τον Ιμπραήμοβιτς, το ότι έχει στα σπάργανα την ανακαίνιση του γηπέδου, ότι έφτιαξε νέο προπονητικό κλπ.
Γιά το θέμα του ελέγχου δεν επιμένω, απλά θυμάμαι πως στην πρώτη της δημοσίευση η Mundo έγραψε γιά λογιστικούς ελέγχους.
Τώρα σε ό,τι αφορά τα διοικητικά.
Οι ευκαιρίες να δεις την ομάδα είναι ίδιες με πριν. Σ αυτό δεν άλλαξε κάτι, πέρα απ το ότι τώρα μπορείς να τυπώσεις τα εισιτήρια στον εκτυπωτή σου (μιλάω γιά τα μέλη)
Το προπονητικό καθυστέρησε τουλάχιτον 5 χρόνια απ τις αρχικές εξαγγελίες και γιά να κατασκευαστεί εκποιήθηκε μέρος της έκτασης του Καν Ριγκάλ που είναι περιουσία του συλλόγου (αγορασμένη επί Νούνιες).
Η ανακαίνηση του γηπέδου έχει κολλήσει, αφού τα μεγαλεπίβολα σχέδια με τα 300 εκατομμύρια ευρώ γιά το project του Φόστερ δεν έχουν βρει χρηματοδότηση, ενώ ακόμα υπάρχει πρόβλημα με τον δήμο.
Οσον αφορά τις μεταγραφές, η σπατάλη είναι χαρακτηριστική: Κάσερες 18 εκατομμύρια ευρώ, Τσιγκρίνσκι 25 χωρίς δικαίωμα συμμετοχής στο Τσου Λου, Ετό + 45 εκατομμύρια ευρώ = Ιμπρα + Μάξουελ, ενώ πρέπει να είμαστε η μοναδική ομάδα στην Ευρώπη που υποχρεώθηκε να σπάσει ρήτρα παίκτη, πληρώνοντας 17 εκατομμύρια γιά τον Κεϊτά.
Ακόμα και το συμβόλαιο του Βαλντές είναι χαρακτηριστικό της κακοδιαχείρισης που υπάρχει: 7,5 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο σ ένα μέτριο τερματοφύλακα, όταν ο Μέσσι ΘΑ πάρει 9 με 10.
Γιά να μην θυμηθώ την περίπτωση Γκουντγιόνσεν και μου ανέβει η πίεση. Με 18 πήγε ο Ρουντ στην Μαδρίτη την ίδια εβδομάδα κι εμείς δώσαμε 12+3 γιά να πάρουμε την τρίτη εναλλακτική σέντερ φορ της Τσέλσι …