Η ιστορία ενός πραγματικού αρχηγού

Όταν πριν λίγους μήνες η Εστουδιάντες κατάφερε να κατακτήσει το Κόπα Λιμπερταδόρες, ο Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν εμφανίστηκε να φορά ένα μπλουζάκι που έγραφε “Ρούσο είσαι μαζί μας”. Για τον περισσότερο κόσμο εκτός Αργεντινής το μήνυμα δεν ήταν κατανοητό, αλλά για τους ανθρώπους που έζησαν τον Εντγκάρδο “Ρούσο” Πράτολα ήταν μια σημαντική στιγμή. Είναι λοιπόν η ευκαιρία να γράψουμε την ιστορία πίσω από αυτόν τον ποδοσφαιριστή, τον αρχηγό της Εστουδιάντες και ένα υπόδειγμα ανθρώπου και δύναμης χαρακτήρα.

Ο Πράτολα γεννήθηκε στην Λα Πλάτα το 1969 και έκανε το ντεμπούτο του με την μεγάλη του αγάπη την Εστουδιάντες σε ηλικία μόλις 19 ετών. Μετά από 6 χρόνια παρουσίας στο σύλλογο, έζησε τον υποβιβασμό της Εστουδιάντες στη Β’ Εθνική, μια ντροπιαστική στιγμή για την πρώτη ομάδα εκτός των “μεγάλων 5” της Αργεντινής που κατέκτησε πρωτάθλημα. Μόνο δύο παίκτες παραμένουν στο ρόστερ, ο ένας είναι ο Πράτολα και την οδηγεί ως αρχηγός ξανά στην Α’ Εθνική την επόμενη χρονιά, την ίδια σεζόν που ξεπετάγεται και ο πιτσιρικάς Χουάν Βερόν.

Μετά από ένα πέρασμα από το Μεξικό και την Ουνιόν Σάντα Φε, το 2000 επιστρέφει στην αγαπημένη του Εστουδιάντες, όμως τα πράγματα δεν είναι όπως τα περιμένει.  Αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας, με την πρώτη διάγνωση να μιλάει για πολύποδα. Η υγεία του δεν είναι σε καλή κατάσταση. Στις 11 Μαρτίου του 2001 η Εστουδιάντες αντιμετωπίζει τη Χιμνάσια στο τοπικό ντέρμπι της Λα Πλάτα. Ο Πράτολα είναι καταβεβλημένος, έχει χάσει τέσσερα κιλά, είναι αδύναμος και η συμμετοχή του είναι αβέβαιη μέχρι λίγο πριν το ματς, αλλά τελικά επιμένει και δίνει το παρών, σαν να ξέρει ότι πρέπει να παίξει οπωσδήποτε για 234η φορά με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας, ότι δεν πρέπει να χάσει αυτό το παιχνίδι. Η Εστουδιάντες κερδίζει με 2-1 (σκόρερς ο γνωστός μας Λουτσιάνο Γκαλέτι και ο Ερνέστο Φαρίας) και η μισή πόλη πανηγυρίζει. Ο Πράτολα όμως ξέρει ότι κάτι δεν πάει καλά. Οι γιατροί τον έχουν ενημερώσει πριν από το ντέρμπι.

Η αποθέωση του αρχηγού

Στις 12 Απριλίου ανακοινώνει δημόσια σε όλο τον κόσμο ότι πάσχει από καρκίνο στο έντερο, ότι έχει κάνει επέμβαση και ότι θα παλέψει για να γίνει καλά, ξεκινώντας χημειοθεραπεία. Παντρεμένος και πατέρας δύο κοριτσιών, δηλώνει ότι στόχος του είναι να επιστρέψει ξανά στα γήπεδα ή στη χειρότερη θέλει να γίνει προπονητής για να στηρίξει οικονομικά την οικογένειά του και ότι θα προσπαθήσει μέσα στο 2002 να το κάνει. “Το όνειρό μου να ξανακούσω τους οπαδούς της Χιμνάσια να με βρίζουν” λέει στα σοβαρά. Παρά την προσωπική του περιπέτεια δεν ξεχνάει την ομάδα, επισκέπτεται τους συμπαίκτες του συχνά, ειδικά πριν από κρίσιμο ματς, δίνοντάς τους κουράγιο. Στις 24 Ιανουαρίου του 2002 η Εστουδιάντες παίζει φιλικό με τη Χιμνάσια για το τοπικό κύπελλο της πόλης και κερδίζει με 3-0. Στα πανηγύρια, οι συμπαίκτες του τον παίρνουν στους ώμους τους για το γύρο του θριάμβου. Ένα ολόκληρο γήπεδο, μαζί και οι οπαδοί της  αντιπάλου Χιμνάσια τον αποθεώνει: “Ολέ, ολέ, ολέ… Ρούσο, Ρούσο”.

Παρά τις δύο χειρουργικές επεμβάσεις και τη χημειοθεραπεία, η κατάσταση της υγείας του δεν βελτιώνεται. Ο Ρούσο μάχεται, αλλά αυτή την μάχη δεν μπορεί να την κερδίσει. Τον Απρίλιο πέφτει σε κώμα για περίπου δύο εβδομάδες, αλλά συνέρχεται. Στις 26 Απριλίου του 2002 λες και από διαίσθηση ξέρει ότι έρχεται το τέλος. Μεταφέρει στη διοίκηση ότι δεν θέλει να αναβληθεί το ματς της επομένης με την Ιντεπεντιέντε αν συμβεί κάτι. Πράγματι, στις 27 Απριλίου ο Πράτολα αφήνει την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο. Οι διοικούντες το μαθαίνουν. Πηγαίνουν στο προπονητικό κέντρο και μαζεύουν προπονητή και παίκτες. Τους ανακοινώνουν ότι ο αρχηγός πέθανε. Όλοι ξεσπούν σε λυγμούς. Λίγο πριν πεθάνει, ο Ρούσο λέει στον πατέρα του: “Πες στα παιδιά να το πάρουν ως ένα ακόμα γεγονός της ζωής, να προχωρήσουν μπροστά γιατί μπορούν”. Το μήνυμα του Ρούσο μεταφέρεται στους συμπαίκτες του.

Tο ίδιο βράδυ, οι παίκτες της Εστουδιάντες και της Ιντεπεντιέντε κρατούν ενός λεπτού σιγή αγκαλιασμένοι στο γήπεδο. Οι οπαδοί έχουν λουλούδια και τραγουδούν συνθήματα υπέρ του Ρούσο. Τα πανό γράφουν “Ρούσο πάντα στις καρδιές μας” και “Ο Θεός ήθελε ένα σέντερ μπακ και διάλεξε εσένα”. Την ίδια στιγμή οι οπαδοί της αντιπάλου Χιμνάσια στο δικό τους παιχνίδι έχουν πανό στα οποία αποχαιρετούν τον αρχηγό της Εστουδιάντες, της μισητής αντιπάλου. Το δυνατό σέντερ μπακ, τον ψυχωμένο αρχηγό που έγινε σύμβολο για την ομάδα της Εστουδιάντες. Oι συγγενείς του Πράτολα μετά την αποτέφρωσή του σκορπάν τις στάχτες του στο γήπεδο της ομάδας, όπως ο ίδιος είχε ζητήσει. Για τον άνθρωπο που δεν τα έβαλε ποτέ κάτω και χαμογελούσε και έσφιγγε τις γροθιές, όπως και όταν έπαιζε.

Ο Παλέρμο σκοράρει με τα χρώματα της Βιγιαρεάλ και αφιερώνει το γκολ στον Πράτολα

Οι οπαδοί της Εστουδιάντες δεν τον ξεχνούν και τα πανό που είναι αφιερωμένα σε αυτόν είναι πολλά. Σε αρκετά παιχνίδια τραγουδάν συνθήματα με κλασικότερο το: “Πάμε Πίντσα δείξε “αυγά”, ο Ρούσο σε υποστηρίζει από τον ουρανό”. Οι παίκτες της ομάδας παρά τα χρόνια που περνούν δεν τον ξεχνάνε στις μεγάλες επιτυχίες. Τόσο στο πρωτάθλημα του 2006, όσο και στο Λιμπερταδόρες του 2009, ο Βερόν, που τον είχε ίνδαλμα, και οι άλλοι φοράνε μπλουζάκια με το όνομά του. Για έναν ηγέτη τόσο στο γήπεδο, όσο και έξω από αυτό.