Επώνυμος να είναι να χαρεί κι ο κόσμος
Εχω σιχαθεί πιά αυτή την τακτική των media να καλοδέχονται όποιον καινούργιο έρχεται σε μια ομάδα, πουλώντας ελπίδα στους οπαδούς.
Κάνεις μεταγραφές; Εχεις ενισχυθεί. Δεν κάνεις μεταγραφές; Εχεις μείνει στάσιμος ή δεν θα μπορέσεις να ακολουθήσεις τον ανταγωνισμό. Αν μάλιστα κάποιος πάρει και έναν επώνυμο, τότε έχει γίνει σούπερ και είναι θέμα χρόνου οι τίτλοι για να μην πω και η ευρωπαϊκή καταξίωση.
Δεν τσουλάει ο προπονητής σου και τον αλλάζεις;
Εξ ορισμού θα πάς καλύτερα. Αν μάλιστα πάρεις και όνομα, τότε θα πας πολύ καλύτερα και όλοι οι υπόλοιποι θα πρέπει να ανησυχούν. «Να Λόλα, ένα μήλο» δηλαδή και ποιοι είμαστε εμείς που θα κάνουμε τους κακούς, αφού ο κόσμος γουστάρει αλλαγές και «ονόματα»;
Ασε που αν πούμε κακή κουβέντα και πάει καλά ο άλλος θα πρέπει ν αρχίσουμε τις κωλοτούμπες, ενώ θα μας χρεώσουν πως κάναμε «πόλεμο». Ετσι περιμένουμε πρώτα να δούμε φως και μετά αναλόγως πράττουμε. Υπάρχουν ένα σωρό φόρμουλες για μετά : διέψευσε τις προσδοκίες, δεν προσαρμόστηκε στην ελληνική νοοτροπία, κακές σχέσεις με τους παίκτες κλπ κλπ, απ όλα έχει ο μπαξές.
Διαβάζω καιρό τώρα τις αναλύσεις του φίλου μου του Πέτρου σχετικά με την αδυναμία του Αρη να κάνει νίκες εκτός έδρας. Κατανοώ απόλυτα τον προβληματισμό του, γιατί αν μη τι άλλο ο Αρης από τη μέση και μπροστά είναι πολύ δυνατός και αυτό μέχρι τώρα δεν βγαίνει στο γήπεδο. Φυσικά σ αυτό είχε ευθύνες ο Μαζίνιο και προφανώς γι αυτό οι άνθρωποι της ομάδας σκέφτηκαν να τον αντικαταστήσουν. Μέχρι εδώ καλά, αν και προσωπικά δεν είμαι απ αυτούς που επικροτούν τις αλλαγές προπονητών μέσα στη σεζόν. Αλλά τέλος πάντων, έτσι έκριναν, έτσι έκαναν. Προφανώς λοιπόν, αυτός που θα πάρουν θα πρέπει να τους λύσει το πρόβλημα της παραγωγικότητας και των εκτός έδρας αποτελεσμάτων. Και απ όλο τον πλανήτη, αυτοί διάλεξαν τον Εκτορ Ραούλ Κούπερ. Έναν προπονητή που όπου δούλεψε απ το 2001 και μετά, άφησε πίσω του το αμυντικογενές του στίγμα. Λάτρης των 4-5-1 και 5-4-1 ο Κούπερ είναι ιδανικός για να αναλάβει μια ομάδα που έχει στόχο την παραμονή στην κατηγορία, όχι μια ομάδα που θέλει να πλασαριστεί στις ψηλές θέσεις της βαθμολογίας ενός πρωταθλήματος.
Παρακολούθησα με προσοχή την δουλειά του στην Μαγιόρκα από το 2004 μέχρι το 2006. Δεν έχω άποψη για το τι έκανε μετά και δεν μ αρέσει να κρίνω την δουλειά των ανθρώπων μόνο μέσα από τα αποτελέσματα, γιατί μπορεί να έπαιξαν ρόλο κι άλλα πράγματα που δεν γνωρίζω.
Η Μαγιόρκα λοιπόν επί Κούπερ ήταν μια ομάδα δυσκολοκατάβλητη και ταυτόχρονα δύσκολη στο γκολ. Ο Κούπερ δύσκολα έχανε και δύσκολα κέρδιζε. Φυσικά αυτό έχει σχέση και με το υλικό της ομάδας αλλά και τους στόχους της. Όμως και στην Ιντερ όταν δούλεψε από το 2001 μέχρι το 2003, όπου κλήθηκε να υλοποιήσει διαφορετικούς στόχους, η συμπεριφορά του δεν άλλαξε. Θαρρείς πως μετά την επιτυχημένη του θητεία στην Βαλένθια και το εκπληκτικό ποδόσφαιρο που μας προσέφερε η παρέα του Κίλι Γκονζάλες και του «Βιόχο» Λόπες, αποφάσισε να διαγράψει απ το μπλοκάκι του τη λέξη επίθεση.
Δεν ξέρω αν το ξαναθυμηθεί τώρα στον Αρη, αν και προσωπικά δεν το νομίζω. Τα χρόνια πέρασαν και μαζί μ αυτά η αυτοπεποίθηση και η τόλμη πρέπει να βγήκαν απ το DNA του.
Στα υπέρ του πρέπει να σημειώσουμε την κοινή γλώσσα και την καλή συνεννόηση με την πλειοψηφία των λατινοαμερικάνων παικτών του Αρη. Αλλά παράλληλα θα πρέπει να τονίσουμε και τον δύσκολο χαρακτήρα του.
Συμπερασματικά θεωρώ πως ο Αρης αναλαμβάνει ένα μεγάλο ρίσκο. Οσοι πιστεύουν πως χειρότερα από τον Μαζίνιο δεν θα μπορούσε να πάει η ομάδα μπορεί να έχουν και δίκιο.
Το θέμα όμως είναι, πόσο καλύτερα απ τον Μαζίνιο μπορεί να πάει ο Κούπερ και αν αυτό φτάνει για να εκπληρωθούν οι στόχοι της ομάδας
Ο χρόνος θα δείξει και ελπίζω να διαψευστώ, έστω κι αν τα γραπτά μένουν και θα έχετε να μου … σούρετε πολλά.
21 σχόλια σχετικά με το “Επώνυμος να είναι να χαρεί κι ο κόσμος”
Κατ’ αρχάς, το πρόβλημα του Άρη δεν είναι το ότι δεν μπορεί να κερδίσει εκτός έδρας. Είναι πολύ πιο σύνθετο και σε κάποιο βαθμό το ανάλυσα πριν λίγο καιρό. Η ομάδα δεν έχει κανένα επιθετικό πλάνο! Τίποτα. Μόνο πειραματισμούς θέσεων που οδηγούν στο τέλος στην ‘καταστροφή’ κάποιων παικτών.
Για τον Κούπερ αποφεύγω να γράψω κάτι μέχρι να ανακοινωθεί επίσημα – αν και φέρεται ήδη κλεισμένος. Όσο χάλια κι αν είναι η πορεία του τα τελευταία χρόνια, το γεγονός ότι είναι Προ-πο-νη-της και όχι “μαθητευόμενος” είναι στα μεγάλα συν του ενώ το ότι είναι ένα απ’τα 2-3 μεγαλύτερα ονόματα προπονητή που έρχονται στην Ελλάδα (με ένα σχετικό όνομα στο εξωτερικό) κι αυτό από μόνο του θέλω να ελπίζω ότι θα βοηθήσει στο ξύπνημα κάποιων παικτών που την έχουν δει ..κάπως, εκμεταλλευόμενοι και το χαλαρό στυλάκι του Μαζίνιο.
Όταν με το καλό κλείσει, θα αναλύσουμε και τα υπόλοιπα στοιχεία του.
1. Προπονητής κι όχι μαθητευόμενος.
Συμφωνώ αλλά αυτό από μόνο του δεν λέει κάτι. Εκτός αν φοβόσουν ότι και ο επόμενος θα ήταν μαθητευόμενος
2. Είναι ένα απ’τα 2-3 μεγαλύτερα ονόματα προπονητή που έρχονται στην Ελλάδα.
Αυτό ακριβώς ανέφερα κι εγώ στον τίτλο και την εισαγωγή μου.
Μας έχουν φάει οι ονοματάρες σ αυτή τη χώρα.
Βρε τράβα πάρε τον Παπακώστα να δεις χαϊρι 🙂
To προβλημα της ομαδας ειναι δυο “μετωπα”,νοοτροπια κι τακτικη.
Θεωρητικα ο Κουπερ μπορει να τα λυσει και τα δυο.
Αλλωστε απο το “παζλ” της ομαδας τα τελευταια χρονια που επανηλθε-κυριολεκτικα και μεταφορικα-ελειπε το κομματι του προπονητη,με ολη τη σημασια της λεξης.
Ας ανακινωθει πρωτα οπως λεει και ο duendes και τα υπολοιπα στο χορταρι…
Ελπίζω η επόμενη επίσκεψη στο αεροδρόμιο να μην είναι γιά τον Φαρινός 🙂
…η τον Φοιρό
Πολλοι Αντώνηδες μαζευτήκαμε στο Sombrero, οπότε ας βάλω ένα διακριτικο να ξεχωρίζουμε!!!!
Θεωρω θετικό το ενδεχομενο ελευσης του Κουπερ σε ελληνικη ομάδα. Απο εκει και περα, συμφωνω με τον Εξαρχειωτη. Αυτο που περιγραφει ο Νικος για τις ομαδες του Κουπερ ειναι ακριβές.
Στη Βαλένθια, όπου υπήρχε ταλέντο, το γκολ ερχόταν πιο ευκολα. Στη Μαγιόρκα, ήταν πιο ζόρικα τα πράγματα.
Ναι γιατί ο άλλος δεν είναι Μπάρσα
Σε λίγο θα βάζετε και επίθετο γιά να ξεχωρίζετε 🙂
Εγώ θα γράφω Elaith-Valencia για να μην με μπερδεύετε…
Είναι γεγονός πάντως ότι ο Κούπερ πέραν της Βαλένθια δεν έχει να επιδείξει και πολλά. Ακόμα και στην Αργεντινή είχε τη φήμη του αμυντικού προπονητή.
Σε λάθος χρονικό σημείο η αλλαγή του Μαζίνιο…Που να τραβιόμαστε κατά αεροδρόμιο μεριά τώρα με τέτοιο κρύο?
Τον θεωρώ καμμένο προπονητή. Στην Ιντερ με υλικό μαμάτο κατάφερε κι έχασε το σκουντέτο του 2002 στα τελευταία 45′, ήταν ο προπονητής (δεν έφταιγε μόνο αυτος) όταν έγινε η ανταλλαγή του Πίρλο μ’εκείνον της Μίλαν που δεν ακούμπησε και που πουλήθηκε ο Ζέεντορφ (όλοι για Νόμπελ, λέμε). Κατάφερε να χαντακώσει την Μπέτις (οπότε ούτε για προπονητή που θα σε σώσει απ’το φούντο τον λες), ενώ και στη Γεωργία που πήγε, πέρασε και δεν ακούμπησε.
Έχει επαγγελματικό κίνητρο ακόμη? Πολύ αμφιβάλλω…
Φυσικα για τα προηγουμενα κατορθωματα του κουβεντα!
Για την αποψη του Μπασινα για τον Κουπερ τσιμουδια!
Και μετα λεμε για μονοπλευρη παρουσιαση των γεγονοτων απο τα ΜΜΕ!
ΥΓ balkou Eχεις αντικειμενικο κριτηριο και “αγαθο” κινητρο για τον ΑΡΗ?Πολυ αμφιβαλλω…
Στο ‘αποτυχημένο’ πέρασμα του από την “καταραμένη” Ίντερ, πήγε και την ομάδα ένα κλικ από τον τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ, μένοντας απ’ εξω με δυο ισοπαλίες στα ημιτελικά.
Επίσης η ..μεγάλη Μπέτις που “χαντάκωσε”, την προηγούμενη χρονιά είχε σωθεί κυριολεκτικά στο τέλος, τερματίζοντας έναν πόντο πάνω από την ζώνη του υποβιβασμού! Και έτσι κι αλλιώς, δεν τον φέραμε στην Ελλάδα για να μας “σώσει απ’το φούντο”, αλλά για να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω, εκμεταλλευόμενοι την ποιότητα των παικτών σε σχέση με το πρωτάθλημα.
Το αν έχει επαγγελματικό κίνητρο θα φανεί στο μέλλον. Το ότι παραμένει, με χαοτική διαφορά, η καλύτερη επιλογή που μπορούσε να κάνει ο Άρης αυτήν την στιγμή, το θεωρώ δεδομένο όμως.
Ολα θα φανούν στο γήπεδο 😉
Επίσης ένα τελευταίο σχόλιο για το πέρασμα απ’την Ίντερ και τις ‘κατηγορίες’ περί δυσκολίας στο γκολ και εκεί:
Τα νούμερα λένε ότι η Ίντερ την πρώτη του χρονιά είχε την 2η καλύτερη επίθεση στην Ιταλία με 2 μόλις γκολ διαφορά από την πρωταθλήτρια Γιούβε ενώ την δεύτερη χρονιά είχε την καλύτερη επίθεση (μαζί με την πρωταθλήτρια – πάλι – Γιούβε).
Πωπω κολλημένος στο Άρης FM πρέπει να είσαι ε;
Πόσα γκολ έβαζε μ.ο. σε κάθε παιχνίδι και τί επιθετικούς και μεσοεπιθετικούς είχε τότε, λένε τα στατιστικά; 🙂
Την είχες παρακολουθήσει εκείνη την Ιντερ;
Σου άρεσε;
Όχι, δεν την θυμάμαι σχεδόν καθόλου, γιατί ποτέ στην ζωή μου δεν ασχολήθηκα σοβαρά με το Ιταλικό πρωτάθλημα.
Όσον αφορά τον μ.ο. που λες, με μια απλή αναζήτηση βλέπω ότι σε 34 ματς έβαλε 64 γκολ, ενώ στην περσινή ‘άνετη’ χρονιά του κορυφαίου προπονητή στον κόσμο, Μουρίνιο η Ίντερ έβαλε 70 γκολ σε 38 παιχνίδια (ας μην μπούμε σε σύγκριση τι μεσοεπιθετικούς και επιθετικούς είχε τότε και τώρα – σχεδόν κορυφαίας ποιότητας!)! Και η σύγκριση γίνεται πάντα με βάση τα δεδομένα του Ιταλικού πρωταθλήματος, όχι με βάση πόσα γκολ έβαζε πέρσι η Μπάρσα μ.ο.!
Στην τελική, το ζητούμενο δεν είναι να αναλύσουμε κάθε ..τρίχα. Αλλά μου φαίνεται υπερβολικό να έρχεται ο κορυφαίος προπονητής (αν κάποιος διαφωνεί, ας τον βάλουμε στο τοπ-3 για να συμφωνήσουμε) που έχει έρθει στην χώρα και να σχολιάζουμε τόσο έντονα ότι “απέτυχε ολοκληρωτικά στην Ίντερ, παίζοντας τραγικό αμυντικογενές ποδόσφαιρο”.
Που ακόμα κι έτσι να είναι, επιστρέφω στην αρχική μου τοποθέτηση ότι “ο Άρης (και όχι μόνο) δεν μπορούσε να φέρει καλύτερο σ’ αυτό το αστείο πρωτάθλημα”!
(Όλη αυτή η συζήτηση φυσικά δεν έχει να κάνει με το αν ο Κούπερ θα πετύχει ή όχι. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία, με αμέτρητες μεταβλητές..)
Πέτρο ο Κούπερ ήταν σε μιά ομάδα που μπορούσε να αγοράσει όποιον ήθελε εκείνη την εποχή.
Και με αυτή την ομάδα κατάφερε να βάζει δύο και να τρώει ένα ανά παιχνίδι.
Δεν νομίζω να είπα πουθενά ότι απέτυχε ολοκληρωτικά στην Ιντερ.
Αυτό που είπα είναι πως πρόκειται γιά αμυντικογενή προπονητή.
Αυτό δεν είναι κατ ανάγκη κακό.
Εμένα δεν μου αρέσει, άλλοι μπορεί να το λατρεύουν.
Κατά τα άλλα παραμένεις πιστός στην γραμμή του τίτλου του κειμένου μου.
Δεν διαφώνησα ποτέ
ΟΝΟΜΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΥΠΕΡ
Τα υπόλοιπα να δούμε τώρα στο γήπεδο γιατί τα ονόματα από μόνα τους δεν λένε τίποτα
“balkou Eχεις αντικειμενικο κριτηριο και “αγαθο” κινητρο για τον ΑΡΗ?Πολυ αμφιβαλλω…”
Για τον Αρη δεν έχω κανένα κίνητρο, ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Τον Κούπερ σχολίασα, κι αυτά θε έλεγα/έγραφα και μια εβδομάδα πριν και έναν μήνα πιο πριν και ένα ή περισσότερα χρόνια πιο πριν. Το ότι έγινε για τους φίλους του Άρη προπονητάρα σήμερα ή ήταν κι από πριν εκεί αμφιβάλλω εγώ. Κι όχι τόσο για το οπαδικό κριτήριο που “βαφτίζει” ικανό ή ανίκανο κάποιον ανάλογα με το που ανήκει, όσο λόγω άγνοιας ή έλλειψης ενημέρωσης (απ’το 2000 ή το 2002 έχουν περάσει 8-10 χρόνια, αν γίνομαι αντιληπτός)
“Και έτσι κι αλλιώς, δεν τον φέραμε στην Ελλάδα για να μας “σώσει απ’το φούντο”, αλλά για να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω, εκμεταλλευόμενοι την ποιότητα των παικτών σε σχέση με το πρωτάθλημα.”
Το αρχικό ποστ το’χει κάνει ο Εξαρχιώτης ο οποίος γράφει “ο Κούπερ είναι ιδανικός για να αναλάβει μια ομάδα που έχει στόχο την παραμονή στην κατηγορία” και σ’αυτό απαντώ “Κατάφερε να χαντακώσει την Μπέτις (οπότε ούτε για προπονητή που θα σε σώσει απ’το φούντο τον λες)”. Δε λέω ότι τον έφερε ο Αρης για να τον σώσει, για όνομα. Μην είστε με το μαχαίρι στα δόντια όταν πληκτρολογείτε 🙂
Αυτό που έχει ενδιαφέρον πάντως είναι το τι περιμένετε εσείς οι φίλοι του Άρη. Να πάει καλύτερα απ’τον Μαζίνιο? Να σας βγάλει στην τριάδα? (για φέτος και βάσει της σημερινής βαθμολογίας) Να βγείτε στην Ευρώπη? Να παίξετε καλή μπάλα?
Νταμπλ! 🙂
Ο Άρης έχει παίκτες σε γενικές γραμμές επιθετικογενείς. Δες τους αμυντικούς του πόσο βοηθήσανε μέχρι τώρα στο σκοράρισμα και δες και τα ακραία μπακ πόσο συχνά προωθούνται στην επίθεση. Με αυτό το ρόστερ ο Κούπερ αυτό που έχει να κάνει είναι να μοιράσει σωστά τους ρόλους του καθενός και να τους δώσει να καταλάβουν πως όλοι μαρκάρουν γιατί από τη μέση και μπροστά μόνο ο Χαβίτο το κάνει στο βαθμό που πρέπει, κουράζονται μετά τα αμυντικά χαφ και μοιραία πάει να βγάλει μόνη της η άμυνα τα κάστανα από τη φωτιά.