Πολύ Γερμανοί για να πεθάνουν…
Ξεκινάνε το παιχνίδι από το καναβάτσο. Παίζουν μέσα στην έδρα της Γιουβέντους και δεν τους αρκεί ούτε η ισοπαλία για την πρόκριση. Κυριαρχούν μέσα στο παιχνίδι, επιβάλλουν τον ρυθμό τους, χάνουν ευκαιρίες. Οι Ιταλοί όμως είναι επαγγελματίας. Έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές, περιμένοντας καρτερικά το ιδανικό δευτερόλεπτο, την μικρή εκείνη στιγμή που ο αντίπαλος θα υστερήσει για λίγο, όσο ‘ρομπότ’ κι αν είναι. Και χτυπάνε χωρίς προειδοποίηση. 1-0 ο Τρεζεγκέ από το πουθενά.
Το γκολ δεν αλλάζει τίποτα. Οι Γερμανοί κατηφόρισαν στο Τορίνο για να κάνουν μια δουλειά και επί 90 λεπτά θα προσπαθήσουν γι’ αυτήν, είτε οι συνθήκες είναι υπέρ τους, είτε όχι. Είναι αντιπαθητικοί, άχρωμοι και άγευστοι. Αλλά δεν μπορείς να μην αναγνωρίσεις τον μόχθο και την επιμονή τους. Και η μπάλα το εκτιμάει αυτό. Όχι πάντα. Αλλά αρκετές φορές. Το ματς γυρνάει και μετατρέπεται σε θρίαμβο καθώς οι Ιταλοί, πιεσμένοι και από το βάρος της Ευρωπαϊκής αφάνειας των τελευταίων χρόνων, δεν μπορούν να το ακολουθήσουν όταν ξεφεύγει από το επίπεδο του ‘κλεφτοπολέμου’ στον οποίο έλπιζαν. Το 1-3 στο 83ο λεπτό, προσφέρει μια πανηγυρική πρόκριση στην επόμενη φάση αλλά δεν αρκεί. Γιατί είναι Γερμανοί. Και ξέρουν ότι οι αγώνες δεν λήγουν στο 83′. Ούτε καν στο 90′. Τίποτα δεν τελειώνει αν δεν βγει να τραγουδήσει η χοντρή – δεν είναι τυχαίο που το συγκεκριμένο απόφθεγμα έχει Γερμανικές ρίζες! Το μάθανε καλά αυτό, εκείνο το περιβόητο βράδυ στην Βαρκελώνη, μια δεκαετία πριν.
Οι Ιταλοί αποδείχτηκαν πολύ λίγοι γι’ αυτό το ποδοσφαιρικό επίπεδο και μας χαιρέτησαν ήδη. Οι Γερμανοί πιθανόν – με βάση την μέχρι τώρα γενικότερη εικόνα τους – να αποδειχτούν λίγοι στην συνέχεια, όπως και πέρσι. Αλλά ακόμα κι έτσι, θα αποδειχτούν λίγοι προσπαθώντας…
5 σχόλια σχετικά με το “Πολύ Γερμανοί για να πεθάνουν…”
Εντάξ’ μωρέ αφού κέρδισαν την Ιντερ το Σάββατο όλα καλά. Στο κάτω-κάτω αν ο Μπουζάκα δεν έδινε το πέναλτυ του Κάσερες στον Ολιτς, όπως έκανε ο Σακάνι για το μαρκάρισμα του Ουρουγουανού στον Μιλίτο, δεν αποκλείεται και το αποτέλεσμα να’ βγαινε ευνοϊκό, οπότε όλα καλά.
Αν οι γερμανοί αφήσουν τον Φαν Χάαλ να δουλέψει κάτι αξιόλογο θα το πετύχει. Ακόμη κι αν φύγει ο Ριμπερί(ς).
Tώρα που λείπει και ο άμπαλος ο Ελαίθης, ευκαιρία να το βρoντοφωνάξουμε:
Δεν υπάρχει – πλέον – ομάδα Γιουβέντους στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο! 🙂
Λειπει ο Ελαιθης αλλα καμια φορα ερχομαι κι εγω.Να στε σιγουροι λοιπον οτι η Γιουβε θα επιστρεψει και θα το σηκωσει ξανα.Πολυ πιο συντομα απ οτι νομιζουν καποιοι…
Σας βλέπω σας παρακολουθώ.
Το πέναλτυ ούτε ο Μουρίνιο δεν θα το έδινε.
Άσε που κάτι κόκκινες για την Ίντερ τις καταπίνουμε.
Φόρτσα Γιούβε
Ρε θα πήξεις ρε νέος!:)