Είναι δύσκολος ο χώρος, Νίκο
Μετά το τέλος του χθεσινού παιχνιδιού με την Ρόμα, ο ρεπόρτερ του συνδρομητικού καναλιού ζητάει από τον περιχαρή Νίκο Νιόπλια ένα σχόλιο “για τις αλλαγές του, που γύρισαν το παιχνίδι”. Ο Νιόπλιας χαμογελάει και μ’ αυτήν την κοινότυπη, καθημερινή ομιλία που τον διακρίνει και η οποία πιθανόν να εξαφανιστεί με τον καιρό όταν η εμπειρία των πάγκων και των χιλιάδων συνεντεύξεων θα περιορίσει σχετικά το εύρος των εκφράσεων του, του απαντάει (στο περίπου): “Την Κυριακή που οι αλλαγές ήταν κακές, ήμουν κακός προπονητής. Σήμερα που είναι καλές, είμαι καλός προπονητής. Δεν είναι έτσι τα πράγματα, ρε παιδιά. Δεν είμαι καλός προπονητής. Είμαι νέος προπονητής και μαθαίνω ακόμα”. Κάπου εδώ η μνήμη μου δεν με βοηθάει στο να ανακαλέσω τα υπόλοιπα αλλά ακολούθησαν άλλα 2-3 λεπτά εμπνευσμένων σκέψεων σχετικά με το ποδόσφαιρο και το πως πρέπει να στεκόμαστε όλοι μας απέναντι του, είτε παίζοντας με την Καβάλα, είτε με την φημισμένη Ρόμα. (Δυστυχώς τις δηλώσεις αυτές δεν τις βρήκα – σε μια γρήγορη αναζήτηση μου – ολοκληρωμένες σε καμία αθλητική σελίδα. Κι αυτό είναι εξίσου αποθαρρυντικό με τους λόγους που αναγκάζουν τον Νιόπλια να πει όσα είπε για την λανθασμένη αντιμετώπιση των πραγμάτων στον χώρο αυτό, που τόσο αγαπάει και αγαπάμε.)
Ένα χρόνο πριν, όταν ο Παναθηναϊκός έχανε στο ίδιο γήπεδο και χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία μια πρόκριση που από κάποιους θεωρήθηκε σίγουρη μετά το πρώτο παιχνίδι και την εποχή που ο Νίκος Νιόπλιας προπονούσε ακόμα σε ..λιβάδια μπροστά σε μερικές εκατοντάδες γονείς, είχα εκθειάσει την νοοτροπία του έστω και παρακινούμενος από έναν απλό τηλεοπτικό σχολιασμό. Σήμερα, αν και προπονητής μιας αντίπαλης ομάδας πλέον, παραμένει για μένα μια αισιόδοξη προοπτική για το μέλλον του ποδοσφαίρου μας. Και στην τελική, ακόμα και φούσκα να αποδειχτεί εκ του γενικότερου αποτελέσματος – και όχι εκ των ποδοσφαιρικών αποτελεσμάτων – δεν νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση να μετανιώσω που τον πίστεψα…
5 σχόλια σχετικά με το “Είναι δύσκολος ο χώρος, Νίκο”
Και πες λοιπόν ότι αποτυχαίνει στον ΠΑΟ; Ποιά θα είναι η συνέχεια ενός ομολογημένος καλού ταλέντου προπονητικής;
O ΟΦΗ; 🙂
Στα ΜΜΕ αυτής της χώρας πουλάνε πολλά πράγματα εκτός από ένα: Η ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ.
Παρότι όλοι την επικαλούνται (λέμε τώρα), στην πραγματικότητα κανείς δεν τη γουστάρει.
Ευστοχο το κείμενο και πολύ αληθινό.
Ελπίζω ο Νιόπλιας, όπως και κάθε άλλος σοβαρός άνθρωπος που έχει απομείνει στον αθλητισμό τούτου του τόπου, να μην οδηγηθεί εκεί που οδηγήθηκαν πολλοί άλλοι. Στην επιλογή της αυτοαπομόνωσης και της ενασχόλησης με άλλα πράγματα, προκειμένου να περισώσει την αξιοπρέπεια του και να μείνει πιστός σε όσα πιστεύει γύρω από τον αθλητισμό, αρνούμενος να γίνει κάτι άλλο, ενας καραγκιόζης και ίσως νούμερο για μερικά πρωτοσέλιδα. Που σήμερα τον αποθεώνουν και αυριο θα ζητούν το κεφάλι του.
Με την ευκαιρία, μπράβο στον ΠΑΟ για τη χθεσινή του νίκη και καλή τύχη στη ρεβάνς. Θα χρειαστεί…
duendes δεν νομιζω. Πλεον ειναι persona non grata στην Κρήτη, είχαν βγάλει ανακοίνωση οι Ομιλήτες την μέρα που είχε πάει στον ΠΑΟ
Εντάξει ρε Βασίλη, αν δεν τον θέλει ο ΟΦΗ θα πάει στη γεννέτειρά του την Κοζάνη. Κάπου θα τον θέλουν κι αυτόν, όταν … πες ότι απέτυχε 🙂