ΠΑΟ – θρησκεία – λαϊκή κυριαρχία
Το να αρχίσεις να πανηγυρίζεις μετά από μια τέτοια νίκη είναι το πιο εύκολο.
Όπως επίσης εύκολο είναι να εξάρεις τον αντίπαλο που έχει να χάσει 20 αγώνες και να τονίζεις πως «στον Παναθηναϊκό δεν υπάρχει υστερήσας, όλοι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, ο Νιόπλιας πήρε την ταυτότητα του Ρανιέρι» κι άλλα τέτοια που σίγουρα θα διαβάσετε με το κιλό στον σημερινό τύπο και που είναι απαραίτητο συμπλήρωμα του πρωϊνού καφέ του εκάστοτε νικητή τέτοιων αναμετρήσεων.
Οπότε, μην περιμένεις να διαβάσεις κι εδώ τέτοια σαχλόγλυκα.
Εδώ θα διαβάσεις τη δική μου … μίζερη αλήθεια, αυτή δηλαδή που είδε κάποιος «ξυνός» σαν το «Μήτσο» των προηγούμενων ημερών. Στο τέλος το συμπέρασμα όμως μπορεί και να σ αρέσει.
Λοιπόν κυρίες και κύριοι, η αλήθεια είναι πως η νίκη του Παναθηναϊκού ήταν τεράστια, γιατί κατάφερε να κερδίσει και μάλιστα με επική ανατροπή τη δεύτερη του ιταλικού πρωταθλήματος με … 7 παίκτες και με τον κόσμο να κάνει κουμάντο στο πάγκο.
Εκτός αν εσείς είδατε χθες στο γήπεδο να διακρίνεται κάποιος εκ των Κατσουράνη, Καραγκούνη, Λέτο και Νίνη κι εγώ δεν το κατάλαβα.
Αθλος ήταν η νίκη του Παναθηναϊκού φίλοι μου. Το να βάζεις 3 γκολ στη Ρόμα και οι καλύτεροι παίκτες σου να είναι ο Σιμάο, ο Σαριέγκι και ο Καντέ λέει πολλά και για σένα, αλλά και για τη Ρόμα.
Μιάς και το ανέφερα, αυτή η Ρόμα είναι η ομάδα που διαψεύδει τα στατιστικά. Αν την παρακολουθείς στα παιχνίδια της, αυτά τα είκοσι συνεχόμενα που κέρδισε τέλος πάντων, θα διαπιστώσεις πως στα περισσότερα και με βάση την μορφή του αγώνα, ήταν έκπληξη που τα κέρδισε ή δεν τα έχασε.
– Κέρδισε η Ρόμα; Τι λες ρε; Μεγάλη μαγκιά!
Αυτό θα άκουγες και όχι «Κέρδισε η Ρόμα; Αναμενόμενο. Αφού είναι ομαδάρα»
Πάμε τώρα στο κεφάλαιο προπονητής.
Το ότι πάω με χίλια τον Νιόπλια είναι δεδομένο, μέχρι και πλακίτσα μου έκαναν οι … συνκονδυλοφόροι μου εδώ μέσα όταν πανηγύριζα που πήρε τη θέση του Τεν Κάτε πριν καλά-καλά κάνει τίποτα.
Ο Νικόλας λοιπόν, γραμμένο θα το είχε φυσιολογικά το χθεσινό παιχνίδι. Ούτε περίμενε να κερδίσει, ούτε πρέπει να τον πολυενδιέφερε. Λογικό θα μου πεις, αν σκεφτούμε τι παιχνίδι παίζει ο Παναθηναϊκός την Κυριακή. Αν ο Νιόπλιας είχε κερδίσει την Καβάλα, μπορεί να βλέπαμε χθες τον Χριστοδουλόπουλο βασικό ή τον Μαρίνο απ την αρχή.
Μετά την ήττα απ την Καβάλα όμως και τον αναβρασμό μεταξύ των φιλάθλων και των εγκρίτων δημοσιογράφων, ο Νιόπλιας έπρεπε να ικανοποιήσει κάποιες «λαϊκές» απαιτήσεις.
Ποιες είν αυτές;
– Να κάνει αλλαγή κάποιον εκ των Κατσουράνη και Καραγκούνη (Προσοχή! Όχι να μην τους ξεκινήσει. Να τους κάνει αλλαγή)
– Να μην κάνει αλλαγή τον Λέτο για να αποδείξει πως δεν έχει πρόβλημα με τους ξένους ή αν τον κάνει να έχει κάνει πρώτα κάποιον απ τους δύο παραπάνω.
– Να μην ξεκινήσει τον Σαλπιγγίδη, γιατί δεν θέλει να παίξει στη Τούμπα επειδή είναι ΠΑΟκι (και άλλα διηγήματα)
Ετσι λοιπόν κύλησε το πράγμα και το ότι κύλησε καλά, δεν σημαίνει πως είχε γίνει σχεδιασμός επί τούτου για το συγκεκριμένο παιχνίδι.
Φώναζε η δουλειά απ το ημίχρονο ότι χρειάζεται να μπει ο Σαλπιγγίδης, αλλά μπήκε πολύ αργότερα και αν το παιχνίδι κυλούσε στην ισοπαλία μπορεί να μην έμπαινε και καθόλου.
Μαγκιά του Νιόπλια ήταν η αλλαγή του Νίνη με τον Χριστοδουλόπουλο, έστω και στο 85’
Εκεί ο Νιόπλιας έδειξε να καταλαβαίνει πως έχει μια ευκαιρία να πάρει κάτι καλό απ το παιχνίδι, βάζοντας κάποιον πιο γρήγορο απ το Νίνη ουσιαστικά πίσω απ τον επίσης γρήγορο Σαλπιγγίδη. Η πλευρά αυτή έδωσε τελικά και τη νίκη, αφού ήρθε και η σέντρα στο τρίτο γκολ.
Τελευταίους άφησα τους παίκτες. Δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη μεταξύ τους στο ημίχρονο και μετά το τέλος του αγώνα με την Καβάλα, χθες πάντως όσοι έπαιξαν έδειξαν διάθεση και πάθος ανεξάρτητα απ το αν ήταν καλοί ή όχι.
Αυτό δεν είναι κάτι αξιοσημείωτο. Σπανίως οι παίκτες που φόρεσαν αυτή τη φανέλα αδιαφόρησαν για κάποιο ευρωπαϊκό παιχνίδι.
Και το μόνο που εύχομαι πλέον είναι να έχουν αφήσει ψυχικά και σωματικά αποθέματα για το κυριακάτικο παιχνίδι.
Γιατί όσο δεδομένο είναι το παραπάνω, άλλο τόσο είναι πως συχνά μετά από ευρωπαϊκές επιτυχίες τα «σκατώνουμε» στις εγχώριες διοργανώσεις.
Νομίζω πάντως πως το κίνητρο της κατάκτησης ενός πρωταθλήματος μετά από 6 χρόνια, είναι εξ ίσου αν όχι περισσότερο ισχυρό από μια νίκη επί της Ρόμα, που στο κάτω-κάτω ακόμα δεν μας εξασφάλισε τίποτα.
ΥΓ. Για τον Σισέ δεν θα γράψω τίποτα. Περιμένω πρώτα να σχολιάσει ο Σπυρόπουλος πως έβαλε ένα στα δύο σίγουρα και πως τέτοια ποσοστά θα είχε και ο Στράντλι …
22 σχόλια σχετικά με το “ΠΑΟ – θρησκεία – λαϊκή κυριαρχία”
Συμφωνώ. Όταν έγινε αλλαγή ο Κατσουράνης, σκέφτηκα με τη μια οτι τον βγάζει για να ικανοποιήσει την εξέδρα. Το ίδιο όταν δεν ξεκίνησε τον Σαλπιγγίδη. Όχι βέβαια οτι δεν του άξιζε να βγει…
Ο Νίνης ήταν μετριότατος, δυστυχώς. Ο Καραγκούνης βοήθησε λίγες φορές στην ανάπτυξη, ο Λέτο τουλάχιστον ήταν δραστήριος σε στιγμές που το παιχνίδι ήταν πολύ αργό.
Ο Καντέ μου δίνει την αίσθηση οτι είναι του ύψους ή του βάθους. Επιπόλαιες ενέργειες απο τη μία (βλ. κάτι τριπλίτσες σε αντίπαλους επιθετικούς), πολλά σωστά κοψίματα απο την άλλη.
Για άλλη μια φορά βέβαια είχαμε μεγάλο πρόβλημα στην ανάπτυξη. Αυτές οι σέντρες που βγαίνουν με τον Σισέ μόνο του με 4 αμυντικούς γύρω του είναι σημάδι απελπισίας/ανυπομονησίας/έλλειψης πλάνου. Δεν είναι τυχαίο οτι τα 2 γκόλ ήταν απο στημένα και το 3ο απο αντεπίθεση.
Πάντως ναι η ταχύτητα του Σαλπιγγίδη και του Χριστοδουλόπουλου έκανε μπαμ σε σχέση με το ως τότε παιχνίδι – με τις “ταχύτητες” των Καραγκούνη, Κατσουράνη, Νίνη.
Ελπίζω να λειτουργήσει μόνο θετικά το χθεσινό για την Κυριακή, αλλά να πω την αλήθεια μου, μας τρέμω.
Πάμε:
(α) Βρε ψυχή που χάθηκες, ούτε ένα τηλέφωνο; (Κατσουράνης)
(β) Χάρηκα τον αγώνα. Τόσο για τη νίκη, όσο για αυτή τη ρημάδα τη διάθεση. Μίζερο/κουραστικό/σπαζαρχί να κάθεσαι να βλέπεις την ομάδα σου και να σε νυστάζει, ή να βαριούνται οι παίκτες να παίξουν. Τουλάχιστον προσπάθησαν, κάτι έκαναν.
(γ) Δεν ήταν τόοοοοσο κακός ο Λέτο. Προσπάθησε κι αυτός, έβγαλε μερικές σέντρες, αλλά αν στην περιοχή είναι οι ρωμαϊκοί πύργοι και ο Σισέ, πρέπει να είσαι ο Μπέκαμ, ο Κακά, ο Μέσι, κάποιος που να βγάζει συστημένες σέντρες τέλος πάντων.
Υ.Γ.
Το ‘χουμε φέτος με τα στημένα ή μου φαίνεται;
Δεν πιστεύω να είναι κανένας από εσάς, μέσα σ’ αυτούς που σηκώθηκαν, αγανακτισμένοι, να φύγουν μετά το 1-2… 😀
Η παθογένεια του Παο είναι οτι ορισμένοι θέλουν από μια μπάλα ο καθένας. Κι αν ήταν μόνο ο Λέτο ή ο Καραγκούνης θα ήταν καλά. Τους κάνεις αλλαγή. Με τους μεγαλομετόχους, μεγαλοσυνδεσμίτες και μεγαλοδημοσιογράφους όμως δεν ξεμπλέκεις εύκολα. Ακόμα και τον τίτλο να πάρει αυτός ο Παο θα μαλώνουν ποιός θα το σηκώσει (και μετά θα διαφωνίσουν στις δηλώσεις έτσι κι αλλιώς). Αυτό είναι και το μόνο πλεονέκτημα που έχουμε στη Τουμπα την Κυριακή. Διαφορετικά, ο Σορλέν με τον Γκαρσία θα παίζουν παίζουν πρέφα με Καραγκούνη-Κατσουράνη. Στην γωνία θα είναι ο Σνάουτσερ με το Λέτο μόνοι τους με άλλη μπάλα και οι υπόλοιποι θα τρέχουν γύρω-γύρω μια και έχει ακόμα κρύο εδώ βόρεια και δεν είναι να ξεθαρρεύεις. Άντε καλό Σ/Κ με νίκες στις ομάδες σας κι ας ελπίσουμε να δούμε κάποτε και λίγη μπάλα.
Άσχετο, αλλά αν (μπορέσει να) μάθει κάποιος στον Σιμάο πως δίνουν σωστή πάσα, ο Παναθηναϊκός μπορεί να κονομήσει καλά λεφτά στο άμεσο μέλλον απ’ αυτόν.
Οσον αφορα τους παικτες του Παναθηναϊκού έχω και εγώ κάποια σχόλια:
Οι Σαριέγκι και Καντέ είναι παίκτες 3ης διαλογής. Πιστεύω θα ήταν η αλλαγή του Ντουγκλάο στην Καβάλα, πραγματικά δεν βρισκώ κανέναν λόγο για τον ΠΑΟ να προτιμά αυτούς τους δύο από τον Μελίσση. Όχι ότι ειναι φυσικά ο Μελίσσης για τον ΠΑΟ αλλά λέμε τώρα.
Σιμάο : Καλός αμυντικά αλλά πολύ κακός στην ανάπτυξη. Και αυτό είναι μειονέκτημα με τον ψόφιο Κατσουράνη, ο οποίος γιατί έπεσε έτσι;
Λέτο, Νίνης : Αυτοί γιατί τόσο απαράδεκτοι για παιδιά; Ειδικά από τον Νίνη περίμενα πολλά περισσότερα. Τελικά μήπως…ντεν;
Γιά πέταμα είναι όλοι, γιά πέταμα.
Ψυχραιμία. Μετά κάτι στραβώνει και ψάχνουμε … μεταφυσικούς λόγους γιά να το εξηγήσουμε 😉
Δεν ειπα οτι ειναι ολοι για πεταμα, τους υπολοιπους που δεν ανεφερα, τους εχω σε καποια ποδοσφαιρικη εκτιμηση
Πάλι καλά
Σε κάποια, ε;
Σαν τον Μπαλάφα ή σε μεγαλύτερη 🙂
Ο Μπαλαφας θα το καρφωσει το Σαββατο 😛
Σε ποιό τέρμα; 🙂
Ρε παιδιά ειλικρινά δεν σας καταλαβαίνω καθόλου. Πρώτον πρέπει να χωριστούμε σε αυτούς που ήταν στο γήπεδο και σε αυτούς που δεν ήταν. Και για να ξέρετε εγώ ήμουν .
Λοιπόν, ο Λέτο ήταν καλός και όποιος ήταν γήπεδο έβλεπε οτι πρώτον έπερνε πρωτοβουλίες απο τα αριστερά και δεν άφηνε πάντα εκτεθημένο τον Σπυρόπουλο (όχι τουλάχιστον όσο ο Νίνης απο τα δεξιά)
@EXARCHIOTIS (για το άρθρο). Είναι άδικο να κατηγορείς για λαικισμούς και ψευτοδημόσιες σχέσεις εναν άνθρωπο που στα τόσα χρόνια που βρίσκεται στο ποδόσφαιρο μόνο τέτοιος δεν μας έχει δείξει οτι είναι αλλά αντίθετο χαμηλών τόνων και πιστός στις ιδέες του και τις απόψεις του.
@Darth Soccerius (για το σχόλιο 6). Ο Σαριέγκι και ο Καντέ δεν νομίζω οτι είναι χειρότεροι απο τους Γκούμα – Βόκολο που είχαμε σε παλαιότερες πορίες στην Ευρώπη. Ας πάψουμε πιά να κρίνουμε παίχτες και μόνο και μόνο επειδή πιό παλιά είχαν κάνει γκέλες. Αυτοί οι δύο έχουν ΄δεσει σαν δίδυμο και είναι καλοί. Γιαυτό και τους στηρίζει ο Νιόπλιας.
Η γενική Άποψη μου για το ματς εδώ.
http://www.tapantaleme.gr/?p=597
Φίλε mikou δεν ξέρω τί έβλεπες εσύ στο γήπεδο, αλλά γιά να δούμε αν αντιλαμβανόμαστε το ποδόσφαιρο με τον ίδιο τρόπο, θα ήθελα να σε ρωτήσω: πόσες φορές ο Λέτο κρατούσε τη μπάλα στα πόδια του και μάζευε 3 γύρω του;
Είναι αυτή η δουλειά του εξτρέμ;
Γιά να το κάνω πιό λιανά, έκανε ο Λέτο σε κανένα σημείο του αγώνα αριστερά, αυτά που … πρόλαβε να κάνει ο Σαλπιγγίδης δεξιά;
Γιά το αμυντικό δίδυμο δεν θα διαφωνήσω, αλλά το ότι παλιά είχαμε χειρότερους δεν σημαίνει πως τώρα δεν θέλουμε καλύτερους.
Εκτός αν αυτό που ζητάμε απ την ομάδα είναι ένα αμυντικό δίδυμο απλώς καλύτερο απ τους Γκούμα και Βόκολο (φαντάζομαι πως εννοείς στα τελειώματά τους, γιατί στα νιάτα τους καλύτεροι ήταν απ τον τωρινό Σαριέγκι και τον τωρινό Καντέ)
Πάμε τώρα στα του Νιόπλια.
Οχι φίλε μου. Ο προχθεσινός Κατσουράνης δεν ήταν χειρότερος απ τον Κατσουράνη της Καβάλας, δεν ήταν καν χειρότερος απ τον Νίνη στο συγκεκριμένο παιχνίδι.
Κι όμως. Βγήκε πρώτα αυτός, γιατί του τα έκαναν “πεπόνια” του Νιόπλια που δεν βγάζει κάποιον απ τους Καραγκούνη – Κατσουράνη και την πέφτει πάντα στον “καημένο” το Λέτο.
Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις. Δεν φταίει ο Νιόπλιας που δεν αντέχει να αντισταθεί σ αυτές τις μαλακίες. Ο Νιόπλιας καινούργιος είναι στο κουρμπέτι, το πε ο άνθρωπος: ακόμα μαθαίνω.
Και πολύ λογικό είναι.
Αλλα ακριβώς επειδή είναι νέος, δεν έχει καταλάβει ότι θα πρέπει να γράφει στ @@ του διάφορες τέτοιες μαλακίες.
Παραδίνει σημασία γιατί είναι καλό παιδί και δεν κάνει.
Εδώ προχθές μετά τον αγώνα, έκανε δηλώσεις στον ΑΝΤ1 και μίλησε γιά το επεισόδιο στο ημίχρονο με την Καβάλα, χωρίς να τον ρωτήσει κανείς!!!
Και απολογήθηκε μάλιστα λέγοντας πως … “δυστυχώς δεν ήταν μπροστά να το προλάβει”.
Αυτές τις ευαισθησίες πρέπει να τις κόψει γιατί δεν θα καθήσει γιά πολύ σε πάγκο μεγάλης ομάδας.
θα τον ξεβράσει το ίδιο το σύστημα που τον έβαλε εκεί υπολογίζοντας πως θα τον “φάει” το καλοκαίρι.
Ελπίζω να έγινα κατανοητός.
Δεν τα έχω με τον Νιόπλια. Με την διοίκηση της ομάδας τα έχω. Κι όταν λέμε διοίκηση, δεν εννοούμε μόνο τον πρόεδρο και τους μεγαλομετόχους.
Και ο αντιπρόεδρος ας πούμε και οι πιό κάτω κι αυτοί διοίκηση είναι.
Και θα πρέπει να τον προστατεύουν περισσότερο.
Αν τον πιστεύουν όσο εγώ και τον θέλουν γιά παραπάνω διάστημα από ένα εξάμηνο …
EXARCHIOTIS, αν ο Λέτο μπορούσεόταν μάζευε τρεις να βρει τους δύο που – λογικά θα – ήταν ελεύθεροι, θα ήταν το ιδανικό εξτρέμ. Δεν είναι.
Κατά τα άλλα, το πρόβλημα στον αγώνα ήταν οι κεντρικοί αμυντικοί; Γιατί αυτό που είδα ήταν δύο επιθέσεις από δεξιά, η μία δοκάρι η άλλη τέρμα. Που είχε πάει ο Βύντρα;
Γενικώς το πρόβλημα δεν ήταν τόσο το κέντρο της άμυνας, όσο τα άκρα. Από εκεί ήρθαν και τα δύο γκολ.
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θέλουμε/χρειαζόμαστε καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς.
Έχεις δίκιο σε αυτό που λές για τον Νιόπλια, για την στήριξη της διοίκησης κλπ κλπ.
Πάντως τον τρόπο που μιλάει στις συνεντεύξεις τύπου και γενικά εγώ τον γουστάρω. Είναι ειλικρινής, μιλάει όπως θα μίλαγα και εγώ αν ήμουν προπονητής, λέει πολλές φορές αυτά που σκέφτομαι και εγώ και δεν καταλαβαίνω γιατί να μην μιλήσει για το επεισόδιο αφού του πρίξαν τα π@π@ρι@ με αυτό το θέμα. Έτσι ένιωσε αυτό είπε. Ούτε δημόσιες σχέσεις ούτε τίποτα. Και ο Κατσουράνης απλά είναι αυτός που μπορεί απο απλά κωλοφαρδία να έβαζε το γκόλ στο 2′ και να μην έβγαινε. Αλλά είχε τα άντερα να το κάνει. και αν είχε και τον Ζιλπμέρτο εγώ πιστέυω οτι δεν θα τον έβαζε και καθόλου. Όχι όμως για δημόσιες σχέσεις αλλά επειδή αυτό βλέπει.
Όσο για τον Λέτο, αν ο Σπυρόπουλος είναι άσχετος και δεν ανεβαίνει για βοήθειες (επιθετικές) [τον έβλεπες τον Λέτο πως σύγκλινε συνεχώς προς το κέντρο για να παίξει το 1-2 με τον Σπυρόπουλο αλλά αυτός δεν μπορούσε να ξεβιδωθεί με τίποτα και κάνει μία κούρσα???], αν τα χαφ μας δεν πηγαίναν κοντα για να μην είναι στην πλευρα 3 με έναν και να αναγκάζεται να βγάζει σέντρες τότε θα ήταν πιό ουσιαστικός. Απλά ο Σαλπιγγίδης είχε ένα μπάκ που είχε διάθεση, και το τονίζω το διάθεση να ανεβαίνει και να καλύπτει πολύ περισσότερα απο όσα ο Σπυρόπουλος.
Και ο Μπαλάφας ελπίζω να θυμηθεί τις μέρες του Παοκ και να βάλει γκόλ στο σωστό τέρμα.
Οταν λοιπόν δεν έχουμε το μπακ να μας υποστηρίξει, κρατάμε τη μπάλα μέχρι να μας τη πάρει ο αντίπαλος.
Δεν την καταλαβαίνω αυτή τη λογική και δεν μ αρέσει αυτή η διακιολογία.
Δώστην πίσω, δίπλα, άλλαξε πλευρά, ξέρω γω, κάνε κάτι.
Γιατί ο συγκεκριμένος παίκτης, το πρώτο που σκέφτεται είναι να τριπλάρει και όχι να πασάρει.
Ανεξαρτήτως αν τον υποστηρίζει το πλάγιο μπακ ή όχι
Κι αν μπορεί να τριπλάρει, έχει καλώς. Προσφέρει θέαμα και ουσία (όπως με τον Εργοτέλη στη Κρήτη).
Το κακό είναι που δεν καταλαβαίνει πού τον παίρνει και πού όχι. Μιά, δυό τρεις προχθές, αφού το βλέπεις ρε φίλε. Δεν την “τρώνε”. Τί το κουράζεις;
Τώρα γιά τον Νιόπλια κι εμένα μ αρέσει που είναι ειλικρινής και ο εαυτός του. Αυτό δεν σημαίνει πως θέλω να μου λέει τα πάντα. Οπως έλεγε ο αείμνηστος Χατζηχρήστος στον “Ηλία του 16ου” “σιγά να μην μας πεις και τα κάλαντα”
Οταν η ειλικρίνεια αποβαίνει σε βάρος της ομάδας, να τη βράσω.
Δεν το λέω μόνο γιά την προχθεσινή δήλωση, που μπορεί και να μην επηρέασε τίποτα αφού ήμασταν μέσα στην τρελλή χαρά, αλλά γενικά έχει την τάση να μιλάει πολύ και κάποιες φορές ξεφεύγει.
Και δεν ήταν και πολύ ειλικρινής προχθές εδώ που τα λέμε.
Γιατί μόλις κατάλαβε ότι παρασύρθηκε, πήγε να το μαζέψει: “Πολύ λυπάμαι που δεν ήμουν μπροστά στο επεισόδιο”, είπε. Γιά να συμπληρώσει ευθύς αμέσως: “Οχι δηλαδή πως ήταν επεισόδιο, αυτά συμβαίνουν …”
Γι αυτό σου λέω.
Μίλα λιγότερο (πάντα με ειλικρίνεια) και όλα θα πάνε καλύτερα 😉
@Constantinos Δεν φαντάζομαι να αναφέρεσαι σε μένα.
Το έγραψα και στο κείμενο άλλωστε: γιά μένα ο Σαριέγκι με τον Καντέ ήταν εκ των κορυφαίων.
Ασχετο αν αυτό δεν τιμά τη Ρόμα (και κυρίως τον Μπατίστα που ούτε τη μύρισε τη μπάλα)
Είναι πρόβλημα του χαφ που δεν έρχεται για βοήθεια και όχι του εξτρέμ που φτάνει στην άκρη του γηπέδου που εκεί είναι και η φυσική του θέση. Ο Λέτο αν πάρει βοηθειες γύρω του καταφέρει να παίξει με άλλους το 1-2 θα γίνει πολύ πιο δυεισδιτικός. Και έχει αυτή την εκρηκτικότητα που σκέψου οτι θα μπορούσε στο συγκεκριμένο ματς να σου είχε βγάλει ένα εκπληκτικό γκολ. Δεν την έχει κανένας άλλος.
Δεν βλέπουμε τη μπάλα με τον ίδιο τρόπο
Δεν είναι κακό αυτό.
Απλά εμένα τέτοιες εμφανίσεις δεν μου λένε τίποτα.
Ισως επειδή είμαι “κακομαθημένος” λόγω Primera
Έχω μάθει κάθε παίχτη να τον κρίνω στο πρωτάθλημα του. Είναι άδικο για τον ίδιο και υποτιμητικό για την Primera να κρίνουμε τον Λέτο έτσι. Μπορεί αν βλέπαμε τον Λέτο σε τέτοια πρωταθλήματα να ήταν άλλος παίχτης και το πιστεύω αυτό γιατί το παιδί έχει τρομερά χαρίσματα. Είναι πρόβλημα τακτικής να αφήνεις ίσως τον καλύτερο ου παίχτη σε ντρίμπλα να αναλώνεται στην γραμμή και να μην τον βοηθάς να να κάνει αυτές τις ντρίμπλες με στόχο την είσοδο στην περιοχή. Σε καμία των περιπτώσεων δεν λέω οτι ο Λέτο είναι οτι καλύτερο έχει βγάλει ο πλανήτης αριστερά. Απλά είναι ίσως πρωτόγνωρο για τον Παναθηναικό να βοηθάει στις διεισδυσεις των εξτρεμ του.
Δεν νομίζω οτι βλέπουμε διαφορετικά το ποδόσφαιρο γιατι συμφωνούμε πάρα πολλές φορές σε αυτά που έχεις γράψει.
εγώ ήμουν ο απο πάνω…
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να χαρακτηρίζει έναν σύγχρονο παίκτη που παίζει πάνω στη γραμμή είναι η ταχύτητα. Ταχύτητα όχι μόνο στα πόδια αλλά και στις αποφάσεις.
Ο Λέτο μου δίνει την εντύπωση πως πρώτα παίρνει τη μπάλα και μετά σκέφτεται αρκετή ώρα τί θα την κάνει.
Στο μεταξύ κάνει και μερικά τσαλιμάκια με τη μπάλα.
Πολύ φτηνός τρόπος, σαν τις χάντρες που δίνουν στους Ινδιάνους. Κάποιους μπορεί αυτά να τους ξεσηκώνουν αυτά, εμένα όχι.
Και όταν μιλάμε γιά διεθνή παιχνίδια και διεθνείς επιτυχίες σίγουρα θα πρέπει να υπερβαίνουμε τον ελληνικό μέσο όρο.
Αλλοίμονο δηλαδή. Δεν θα είχαμε ευρωπαϊκή νίκη ποτέ…