Το πείραμα της ντροπής

Η ιδέα: Γνωστή εταιρεία μπύρας, που οι φίλοι αποκαλούν “πράσινη”, προσπαθεί να πείσει μερικές εκατοντάδες Ιταλούς, φίλους της Μίλαν όπως τονίζεται, να μην παρακολουθήσουν τον μεγάλο εκτός έδρας αγώνα με την Ρεάλ Μαδρίτης που έγινε τον Οκτώβριο αλλά να παραστούν σε ένα κονσέρτο κλασσικής μουσικής, στο οποίο μάλιστα δεν συμμετέχει (για… ευνόητους λόγους) ο θεούλης Michael Kamen. Βοηθητικά όργανα της σατανικής αυτής ιδέας γίνονται γκόμενες, καθηγητές και εργοδότες οι οποίοι, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, πείθουν τα θύματα να αδιαφορήσουν για το ματς για να πάνε στο “κουαρτέτο με στρινγκ” το οποίο, σε αντίθεση με την πρώτη-πρώτη σκέψη όλων των φυσιολογικών αντρών, δεν περιλαμβάνει τέσσερις θεογκόμενες μόνο με τα κορδόνια τους.

Πρωταγωνιστές: Κάποιοι γκόμενοι τους οποίους ο σοφός λαός παρομοιάζει κάποιες φορές με “καράβια”. Μερικοί σπουδαστές απελπισμένοι να περάσουν κάποιο μάθημα. Χέστηδες εργαζόμενοι που δεν τολμούν να καλέσουν την Επιθεώρηση Εργασίας επικαλούμενοι “ψυχολογική βία στον χώρο εργασίας”. Κοινώς, άντρες οι οποίοι στο μακρινό Φαρ Ουέστ θα κατέληγαν πάνω σ’ ένα στύλο  – συνήθως από τις ράγες τρένου – πασπαλισμένοι με πίσσα και πούπουλα και στις σύγχρονες κοινωνίες θα έπρεπε να μεταθέτονται δυσμενώς στον ρόλο του δια βίου ανεφοδιαστή των υπολοίπων της παρέας με μπύρες από την κουζίνα ή το περίπτερο.

Αποτέλεσμα: Αφού κάνουν την διαδρομή ‘Κόλαση – Παράδεισος’ μέσα σε λίγα λεπτά φτάνοντας από τις απαρχές ενός ύπνου REM στην εγκεφαλική ποδοσφαιρική ηδονή που επέρχεται στο μυαλό ενός άντρα όταν ξεκινάει το κλασσικό κομμάτι του Χαίντελ τα θύματα επιστρέφουν στην ‘Κόλαση’ συνειδητοποιώντας ότι και θα αναγκαστούν να δούνε τελικά το ματς πλάι στις γκόμενες τους, περιτριγυρισμένοι από άλλους άγνωστους κακόμοιρους της ίδιας συνομοταξίας, χωρίς πίτσα, μπύρα και τα πόδια πάνω στο κάθισμα αλλά και ότι πιάστηκαν κορόιδα σε παγκόσμια θέα, μια εμπειρία απ’ αυτές που σε στιγματίζουν στη παρέα για μια ζωή. “The horror, the horror…” που θα ‘λεγε κι ο Μάρλον Μπράντο.