Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

ΒΡΑΖΙΛΙΑ 1950

Μετά το τέλος του β’ παγκοσμίου πολέμου η FIFA συνεδρίασε για πρώτη φορά το 1946 στο Λουξεμβούργο και όρισε σαν τόπο διεξαγωγής του τέταρτου παγκοσμίου κυπέλλου τη Βραζιλία. Επέλεξαν μια χώρα της Λατινικής Αμερικής, αφ’ ενός επειδή ήταν η σειρά της αμερικάνικης ηπείρου να διοργανώσει το Μουντιάλ, αφ’ ετέρου δε επειδή οι πληγές που άφησε ο πόλεμος ήταν ακόμα ανοικτές στην Ευρώπη.

Παράλληλα η FIFA αποφάσισε να διαγράψει τη Γερμανία από μέλος της για το κακό που προκάλεσε σε ολόκληρο τον κόσμο. Η Ιταλία σαν κάτοχος του τροπαίου και η Βραζιλία σαν διοργανώτρια πήγαν απ’ ευθείας στην τελική φάση ενώ συνολικά 29 χώρες δήλωσαν συμμετοχή στα προκριματικά.

Για πρώτη φορά η Αγγλία αποφάσισε να διεκδικήσει ένα από τα εισιτήρια των τελικών και η FIFA δημιούργησε ένα βρετανικό όμιλο με τις Αγγλία, Σκοτία, Ουαλία και Β. Ιρλανδία. Οι Άγγλοι τερμάτισαν πρώτοι και οι Σκοτσέζοι δεύτεροι και αμφότεροι προκρίθηκαν στα τελικά. Όμως η Π.Ο. της Σκοτίας είχε από την αρχή αποφασίσει ότι δεν επρόκειτο να στείλει την ομάδα στο Μουντιάλ και συμμετείχε απλά επειδή υπήρχε η Αγγλία στον όμιλο. Μάταια οι αρχηγοί της Αγγλίας και της Σκοτίας Μπίλι Ράιτ και Τζορτζ Γιάνγκ αντίστοιχα, προσπάθησαν να πείσουν την ομοσπονδία να επιτρέψει στην ομάδα να πάει στο Μουντιάλ.

Η Αυστρία στον β’ όμιλο αποσύρθηκε λόγω οικονομικών προβλημάτων ενώ για την ίδια αιτία δεν δήλωσαν συμμετοχή στα προκριματικά οι Ουγγαρία και Τσεχοσλοβακία. Απούσα από τη διοργάνωση και η Αργεντινή λόγω απεργίας των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών ενώ η Γαλλία που αποκλείστηκε στα προκριματικά από τη Γιουγκοσλαβία κλήθηκε στη θέση της Τουρκίας που προκρίθηκε αλλά αποφάσισε να μη μεταβεί στο Μουντιάλ. Οι «τρικολόρ» αποδέχθηκαν αρχικά την πρόσκληση αλλά όταν μελέτησαν το πρόγραμμα είδαν πως τα παιγνίδια δεν διεξάγονταν με τους ίδιους όρους για όλες τις ομάδες. Για παράδειγμα η Βραζιλία έδωσε ένα ματς στο Σάο Πάολο και δύο στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ενώ οι υπόλοιπες έπρεπε να καλύψουν χιλιάδες χιλιόμετρα μέσα στην αχανή χώρα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα για να δώσουν τους αγώνες τους. Ο Γάλλος Ανρι Ντελονέ, μέλος της επιτροπής του Παγκοσμίου Κυπέλλου ζήτησε από τους διοργανωτές να διαφοροποιήσουν το πρόγραμμα, ώστε όλες οι ομάδες να αγωνιστούν με τους ίδιους όρους. Οι Βραζιλιάνοι αρνήθηκαν, ο Ντελονέ παραιτήθηκε και η Γαλλία δεν συμμετείχε στην τελική φάση. Συνολικά το «παρών» έδωσαν 13 χώρες και το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου ήταν η Βραζιλία. Η δύο φορές τροπαιούχος Ιταλία παρουσιάστηκε με μέτρια ομάδα καθώς ένα χρόνο πριν στις 4 Μαΐου του 1949, επτά βασικά στελέχη της σκοτώθηκαν στο τραγικό αεροπορικό δυστύχημα της Σουπέργκα όπου ξεκληρίστηκε η μεγάλη ομάδα της Τορίνο. Οι Βραζιλιάνοι χρησιμοποίησαν συνολικά έξι γήπεδα σε ισάριθμες πόλεις. Για τις ανάγκες του Μουντιάλ κατασκευάστηκε και το θρυλικό «Μαρακανά» στις όχθες του ομώνυμου ποταμού του Ρίο, το οποίο είχε χωρητικότητα 200000 θεατών!!! Προκειμένου να είναι έτοιμο στην πρεμιέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου χρειάστηκε να εργαστούν σκληρά νύχτα και μέρα χιλιάδες στρατιώτες.

Οι διοργανωτές αποφάσισαν να χωρίσουν τις δεκατρείς ομάδες σε τέσσερις ομίλους. Στον πρώτο όμιλο συμμετείχαν η Βραζιλία, η Γιουγκοσλαβία, η Ελβετία και το Μεξικό. Στον δεύτερο η Ισπανία, η Αγγλία, οι ΗΠΑ και η Χιλή, στον τρίτο η Σουηδία, η Ιταλία και η Παραγουάη ενώ στον τέταρτο μόνο η Ουρουγουάη και η Βολιβία. Οι νικητές των ομίλων θα προκρίνονταν στην επόμενη φάση όπου θα συμμετείχαν σε έναν όμιλο. Η ομάδα που θα συγκέντρωνε τους περισσότερους βαθμούς στον τελικό όμιλο θα στεφόταν πρωταθλήτρια. Δηλαδή δεν υπήρχαν νοκ άουτ αγώνες και πολύ περισσότερο δεν προβλεπόταν τελικός, ανεξάρτητα αν ο αγώνας Βραζιλίας-Ουρουγουάης έτσι όπως εξελίχθηκε η κατάσταση είχε το χαρακτήρα τελικού.

Από το πρώτο γκρουπ η Βραζιλία με δύο νίκες (Γιουγκοσλαβία, Μεξικό) και μία ισοπαλία με την Ελβετία, προκρίθηκε άνετα στην επόμενη φάση με τέρματα 8-2 και περίμενε τον τελικό όμιλο. Στον δεύτερο όμιλο την πρόκριση πήρε η Ισπανία με τρεις νίκες σε ισάριθμους αγώνες. Σε αυτό το γκρουπ συνέβη μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις όλων των εποχών στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Οι ερασιτέχνες Αμερικάνοι, νίκησαν τους υπερφίαλους Άγγλους με 1-0 και τους πέταξαν εκτός τελικού ομίλου. Προπονητής της εθνικής Αγγλίας ήταν ο Γουίλιαμ Γουίντερμποτομ, ένας άνθρωπος που δεν είχε δουλέψει ποτέ σαν προπονητής. Διέθετε οργανωτικές ικανότητες αλλά δεν ήταν προπονητής με αποτέλεσμα η Εθνική να γίνει ρεζίλι. Και να πει κανείς ότι δεν διέθετε καλούς παίκτες; Οι Μάθιους, Ράιτ, Φίνει, Ράμσεϊ, Μόρντενσεν, Μάνιον συγκαταλεγόταν ανάμεσα στους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του κόσμου. Η Αγγλία πήρε το πρώτο ματς με τη Χιλή και το ματς με τις ΗΠΑ το αντιμετώπισε σαν προπόνηση. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν χρησιμοποιήθηκε ο Μάθιους προκειμένου να είναι ξεκούραστος για τα ματς του τελικού ομίλου. Οι παίκτες μπήκαν χαλαρά και στο 39’ ο «ήρωας με τα τσαρούχια» ο Τζοζεφ Γκέτγιενς πέτυχε το 1-0 το οποίο οι Άγγλοι δεν κατάφεραν να ανατρέψουν. Στο τελευταίο ματς, χωρίς ηθικό και κίνητρο έχασαν και από τους Ισπανούς και επέστρεψαν νωρίς και ντροπιασμένοι στο νησί τους…. Στον τρίτο όμιλο η Σουηδία με ηγέτη τον Λέναρντ Σκόγκλουντ κέρδισε την πρώτη θέση με αντιπάλους την προβληματική Ιταλία και την Παραγουάη. Οι Ιταλοί πήγαν στο Μουντιάλ με προπονητή τον παράγοντα της Τορίνο Φερούτσιο Νόβο και τον δημοσιογράφο Άλντο Μπαρντέλι οι οποίοι τρώγονταν σαν τα σκυλιά. Το αποτέλεσμα ήταν η ήττα με 3-2 από τους Σουηδούς και ο αποκλεισμός της Ιταλίας από την τελική φάση. Η νίκη με 2-0 επί της Παραγουάης ήταν χωρίς αποτέλεσμα. Στον 4ο όμιλο, με δύο μόλις ομάδες η Ουρουγουάη συνέτριψε εύκολα με 8-0 τη Βολιβία και πέρασαν στον τελικό όμιλο πιο ξεκούραστα ίσως από τον καθένα με τον Σκιαφίνο να πετυχαίνει 4 γκολ.

Στον τελικό όμιλο λοιπόν προκρίθηκαν δύο λατινοαμερικάνικες ομάδες, η Βραζιλία και η Ουρουγουάη και δύο Ευρωπαϊκές, η Ισπανία και η Σουηδία. Όλες θα έπαιζαν μεταξύ τους και ο νικητής του ομίλου θα σήκωνε την κούπα. Στην πρώτη αγωνιστική οι Βραζιλιάνοι έδειξαν τις διαθέσεις τους σκορπίζοντας με 7-1 τους Σουηδούς ενώ Ισπανία και Ουρουγουάη αναδείχτηκαν ισόπαλες 2-2. Η Βραζιλία έπαιζε το ποδόσφαιρο του μέλλοντος έχοντας στο δυναμικό της παίκτες τεχνίτες και έξυπνους ενώ η τακτική που εφάρμοζε ήταν πρωτοποριακή για την εποχή. Οι Αντεμίρ, Ζαϊρ και Τσίκο έκαναν άνω κάτω τη Σουηδική άμυνα η οποία κατέρρευσε στο β’ ημίχρονο και παραδόθηκε αμαχητί στις ορέξεις των Βραζιλιάνων. Στο δεύτερο παιγνίδι τους οι διοργανωτές διέσυραν και την Ισπανία με 6-1 πιστοποιώντας για ακόμα μια φορά τη μεγάλη τους κλάση και την πελώρια διαφορά που τους χώριζε από τους υπόλοιπους. Η Ουρουγουάη νίκησε δύσκολα 3-2 τους Σουηδούς που είχαν προηγηθεί 1-0 και 2-1 και λίγο έλειψε να κερδίσουν το ματς. Όμως ο Μίγκες στα τελευταία 13 λεπτά του αγώνα πέτυχε 2 γκολ και χάρισε την πολύτιμη νίκη στην ομάδα του. Έτσι λοιπόν μετά τις δύο πρώτες αγωνιστικές του ομίλου η Βραζιλία είχε τέσσερις βαθμούς , η Ουρουγουάη τρεις, η Ισπανία έναν και η Σουηδία μηδέν βαθμούς. Έτσι μόνο η Βραζιλία και η Ουρουγουάη μπορούσαν να διεκδικήσουν το τρόπαιο. Και φυσικά ο αγώνας μεταξύ τους την τελευταία αγωνιστική πήρε τη μορφή τελικού. Όμως στους Βραζιλιάνους αρκούσε και η ισοπαλία για να στεφθούν παγκόσμιοι πρωταθλητές ενώ η Ουρουγουάη ήθελε μόνο τη νίκη. Όσον αφορά το παιγνίδι Σουηδία – Ισπανία : 3-1 δεν επηρέαζε καθόλου την κατάσταση, αφού αμφότερες οι ομάδες είχαν χάσει και μαθηματικά τις ελπίδες τους για κατάκτηση του τροπαίου.

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ

final-mundial-1950-brasil-uruguay

Την Κυριακή 16 Ιουλίου του 1950 το «Μαρακανά» φόρεσε τα γιορτινά του για να υποδεχθεί το μεγάλο και καθοριστικό παιγνίδι. Από νωρίς οι εξέδρες ήταν ασφυκτικά γεμάτες από 200000 Βραζιλιάνους που ήταν σίγουροι για την κατάκτηση του τροπαίου από την ομάδα τους. Πριν την έναρξη του αγώνα μάλιστα, ο κυβερνήτης του Ρίο ντε Τζανέιρο, εκφώνησε και πανηγυρικό λόγο και μεταξύ άλλων είπε απευθυνόμενος στους παίκτες της εθνικής Βραζιλίας: «Εσάς, Βραζιλιάνοι ποδοσφαιριστές, σας θεωρώ σαν τους καλύτερους του κόσμου. Σε λίγη ώρα θα έχετε κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο και εκατομμύρια συμπατριώτες μας σε όλη τη χώρα θα σας αποθεώνουν. Εσείς είστε ανώτεροι από κάθε άλλη ομάδα και γι’ αυτό χαιρετώ από τώρα τους νέους παγκόσμιους πρωταθλητές» Η Βραζιλία ήταν το σούπερ φαβορί και ακόμα και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές θεωρούσαν ότι θα πέρναγαν ένα από τα πλέον ευχάριστα απογεύματα της καριέρας τους. Μεταξύ των παικτών υπήρχε μεγάλη ευφορία και όλοι ήταν απόλυτα σίγουροι για τη νίκη. Όσον αφορά τους φιλάθλους ούτε που μπορούσαν να διανοηθούν ότι υπήρχε έστω και μία πιθανότητα να μην κερδίσει η ομάδα τους το Μουντιάλ. Ο μόνος που δε συμμεριζόταν τη γενική αισιοδοξία ήταν ο προπονητής της Βραζιλίας Φλάβιο Κόστα. «Η Ουρουγουάη, ουδέποτε υπήρξε εύκολος αντίπαλος για τη Βραζιλία», προειδοποιούσε ο Κόστα τους παίκτες του, ενώ εκμυστηρεύτηκε σε ένα στενό συνεργάτη του «Φοβάμαι ότι θα μπουν μέσα στο γήπεδο νομίζοντας ότι έχουν κερδίσει πριν καλά – καλά αρχίσει το παιγνίδι. Η αναμέτρηση δεν είναι φιλική ούτε ματς επίδειξης, αλλά ένα πολύ σημαντικός αγώνας και μάλιστα ο σπουδαιότερος από όσους έδωσε μέχρι τώρα η ομάδα σε όλη τη διοργάνωση».

Από την άλλη πλευρά ορισμένοι Ουρουγουανοί φοβόντουσαν να μπουν στο γήπεδο που θύμιζε κλούβα με λιοντάρια από την ατμόσφαιρα που είχαν δημιουργήσει οι 200.000 Βραζιλιάνοι οπαδοί και ανέλαβαν να τους συνεφέρουν ο προπονητής Χουαν Λόπες και ο μέσος Ομπντούλιο Βαρέλα. «Δε βλέπεις τι χαζό πρόσωπο έχει ο τερματοφύλακας της Βραζιλίας; Θέλεις να πιστέψω ότι δεν μπορείς να του βάλεις δύο γκολ;» είπε ο Βαρέλα στον συμπαίκτη του Ομάρ Μίγκες για να του τονώσει το ηθικό. Ο Μίγκες μετά από χρόνια θυμόταν αυτό το περιστατικό και έλεγε χαρακτηριστικά : «Εκείνη τη μέρα ήταν γραφτό να κερδίσουμε. Ακόμα κι αν έπαιζα εγώ τερματοφύλακας θα απέκρουα δύο πέναλτι και αν ο Μάσπολι αγωνιζόταν στην επίθεση θα σημείωνε δύο γκολ». Λες και ο Φλάβιο Κόστα είχε προβλέψει τι θα γίνει.

Πράγματι οι Βραζιλιάνοι μπήκαν στο γήπεδο με υπεροψία και διατηρούσαν τον έλεγχο του αγώνα. Το α’ ημίχρονο έληξε ισόπαλο χωρίς γκολ, όμως με την έναρξη του β’ ημιχρόνου, στο 47’ ο Φριάκα άνοιξε το σκορ για τη Βραζιλία, με το γήπεδο να γίνεται κόλαση από τους ξέφρενους πανηγυρισμούς. Το ματς είχε τελειώσει σύμφωνα με τους Βραζιλιάνους, παίκτες και οπαδούς. Η Ουρουγουάη συνέχισε να εφαρμόζει την τακτική των αντεπιθέσεων και έδωσε χώρο στη Βραζιλία. Σε μία από αυτές στο 66’ ο Σκιαφίνο ισοφάρισε παγώνοντας το Μαρακανά… Οι Βραζιλιάνοι πήγαν στη σέντρα όμως ως δια μαγείας είχε χαθεί το μπρίο και η φινέτσα, ενώ άρχισαν να τρέμουν τα πόδια τους. Οι Ουρουγουανοί ρίχτηκαν σα λυσσασμένοι στην επίθεση γνωρίζοντας πως μόνο η νίκη θα τους έδινε το τρόπαιο. Το Μαρακανά και όλη η Βραζιλία κράταγε την ανάσα τους, και η υπεροψία και η αίσθηση της σιγουριάς είχαν εξαφανιστεί. Στο 79’ ο Πέρες ξεκίνησε από το κέντρο, προχώρησε λίγα μέτρα και πάσαρε στον Γκίτζια. Αυτός σούταρε από πλεονεκτική θέση και …. Η μπάλα κύλησε στα δίχτυα του Μπαρμπόσα! Ήταν το τέλος… Στα εναπομείναντα λεπτά οι Βραζιλιάνοι δεν κατάφεραν να σκοράρουν και το ματς έληξε με την Ουρουγουάη παγκόσμια πρωταθλήτρια… Η απονομή του τροπαίου έγινε … στη ζούλα και στα γρήγορα στους Ουρουγουανούς που έφυγαν τρέχοντας για τα αποδυτήρια να πανηγυρίσουν με ασφάλεια. Αμέσως με τη λήξη του αγώνα δέκα φίλαθλοι πέθαναν από συγκοπή στις κερκίδες του γηπέδου, ενώ η νύχτα που ακολούθησε ήταν νύχτα τρόμου καθώς εκατοντάδες Βραζιλιάνοι μεταφέρονταν στα νοσοκομεία με καρδιακά επεισόδια. Εκατοντάδες και οι αυτοκτονίες, χιλιάδες οι απόπειρες αυτοκτονίας, από ένα λαό που θρηνούσε την απώλεια του τροπαίου που είκοσι χρόνια μετά επέστρεψε και πάλι στο Μοντεβίδεο.

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΣΚΟΡΕΡ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

1. Αντεμίρ Μάρκες ντε Μενέσες (ΒΡΑΖΙΛΙΑ) 9 γκολ 2. Χουάν Σκιαφίνο (ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ) 6 γκολ 3. Τέλμο Θάρα (ΙΣΠΑΝΙΑ) 5 γκολ 4. Φρανθισκο Αραμπούρου Τσίκο (ΒΡΑΖΙΛΙΑ) 4 γκολ 5. Καρλ Ερικ Πάλμερ(ΣΟΥΗΔΙΑ), Στιγκ Σουντκβιστ (ΣΟΥΗΔΙΑ) 3 γκολ

ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Χουάν Σκιαφίνο (ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ) Πέρασε στην ιστορία σαν ο άνθρωπος που πέτυχε την ισοφάριση στον αγώνα με τη Βραζιλία και έκοψε τα πόδια των Βραζιλιάνων. Στο Μουντιάλ αναδείχθηκε δεύτερος σκόρερ με έξι τέρματα και συνέβαλλε τα μέγιστα στον άθλο της ομάδας του. Ο Σκιαφίνο αγωνιζόταν στη θέση του σέντερ φορ, ήταν πολύ επικίνδυνος παίκτης μέσα στην αντίπαλη περιοχή και είχε άριστη σχέση με το γκολ. Με την εθνική Ουρουγουάης αγωνίστηκε 25 φορές σημειώνοντας 11 τέρματα ενώ το 1954 πήρε την Ιταλική υπηκοότητα και φόρεσε και τέσσερις φορές τη φανέλα της εθνικής Ιταλίας. Σε ηλικία 17 ετών το 1942 άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο στην Πενιαρόλ και μαζί της έμεινε μέχρι το 1954 όπου μεταπήδησε στη μεγάλη Μίλαν με την οποία στέφθηκε τρεις φορές πρωταθλητής Ιταλίας. Μάλιστα οι «ροσονέρι» για να τον αποκτήσουν πλήρωσαν τότε το διαστημικό ποσό των 35 εκατομμυρίων δραχμών. Όταν το 1960 έφυγε από τη Μίλαν, συνέχισε την καριέρα του για δύο σαιζόν στη Ρόμα και μετά σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 1962. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα εργάστηκε ως προπονητής για ένα μικρό διάστημα στην Πενιαρόλ.

Αλσίντε Εντγκάρντο Γκίτζια (ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ) Πέτυχε το «χρυσό» γκολ στον αγώνα με τη Βραζιλία και αυτός ήταν που χάρισε το παγκόσμιο κύπελλο στην ομάδα του. Αγωνιζόταν στη θέση του δεξιού εξτρέμ και το μεγάλο του προσόν ήταν η ταχύτητα, καθώς και η κοφτή ντρίπλα. Γεννήθηκε στο Μοντεβίδεο το 1926 και πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο στην Ατλάντα και αργότερα στην Πενιαρόλ. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην εθνική λίγο πριν την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1950 και τη φανέλα της Ουρουγουάης φόρεσε μόλις σε 8 παιγνίδια καθώς το 1953 μεταπήδησε στην Ιταλία όπου πήρε την υπηκοότητα με αποτέλεσμα να παίξει και σε 5 ματς με τη «σκουάντρα ατζούρα». Πραγματοποίησε μεγάλη καριέρα στη Ρόμα από το 1953 ως το 1961 και μαζί της κατέκτησε το 1961 το Κύπελλο Εκθέσεων, ενώ έκλεισε την καριέρα του το 1962 στη Μίλαν, κατακτώντας μαζί της το «σκουντέτο».

Λέναρντ Σκόγκλουντ (ΣΟΥΗΔΙΑ) Ο Σουηδός άσος ήταν ο κορυφαίος της χώρας του στο Μουντιάλ, ενώ εκείνη την εποχή συγκαταλεγόταν ανάμεσα στα κορυφαία αριστερά χαφ της Ευρώπης. Γεννήθηκε το 1929 στη Στοκχόλμη και ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στη Χάμαρμπι ομάδα Γ’ κατηγορίας της Σουηδίας, πριν πάρει μεταγραφή για την ΑΙΚ Στοκχόλμης. Ήταν ποδοσφαιριστής με διάρκεια στο παιγνίδι του και όταν το 1950 πήγε στην Ίντερ άρχισε να αγωνίζεται στη θέση του αριστερού εξτρέμ πραγματοποιώντας μια πολύ μεγάλη καριέρα. Διέθετε πολύ καλή τεχνική κατάρτιση και ένα αριστερό πόδι με το οποίο μπορούσε να κάνει θαύματα. Στην Ιντερ αγωνίστηκε μέχρι το 1959 και στο διάστημα αυτό κέρδισε δύο φορές το πρωτάθλημα (1953 και 1954). Το 1959 πήγε για δύο χρόνια στη Σαμπντόρια και έκλεισε την καριέρα του στην Παλέρμο το 1963. Με την εθνική Σουηδίας έπαιξε μόλις σε 11 ματς, σημειώνοντας ένα γκολ. Οι συμμετοχές του ήταν τόσο λίγες γιατί τότε οι ομάδες είχαν το δικαίωμα να απαγορεύσουν στους ξένους ποδοσφαιριστές τους να φεύγουν στη μέση του πρωταθλήματος για να αγωνιστούν με τις εθνικές ομάδες. Το «παρών» έδωσε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 που διεξήχθη στα γήπεδα της πατρίδας του, και η παρουσία του σε εκείνη τη διοργάνωση ήταν ακόμα καλύτερη από αυτή του 1954, βοηθώντας τη Σουηδία να φτάσει μέχρι τον τελικό.

Αντεμίρ (ΒΡΑΖΙΛΙΑ) Ο Αντεμίρ Μαρκές ντε Μενέσες όπως είναι το πλήρες όνομά του, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με εννέα γκολ σε έξι αγώνες. Συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων σέντερ φόρ της γενιάς του και ήταν παίκτης με άριστη τεχνική κατάρτιση και έξυπνες τοποθετήσεις μέσα στην αντίπαλη περιοχή, άριστη ντρίπλα ενώ μπορούσε να σουτάρει εξ’ ίσου καλά και με τα δύο πόδια. Στο πρώτο παιγνίδι που έδωσε η Βραζιλία στον τελικό όμιλομε αντίπαλο τη Σουηδία ο Αντεμίρ πέτυχε 4 από τα 7 γκολ της «σελεσάο» πιστοποιώντας την πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση στην οποία βρισκόταν τις ημέρες του τουρνουά. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Αντεμίρ δεν σκόραρε σε 2 ματς, και η Βραζιλία δεν κατάφερε να τα κερδίσει. Το ένα ήταν με αντίπαλο την Ελβετία στην α’ φάση (2-2) και το δεύτερο το μοιραίο 1-2 με αντίπαλο την «σελέστε». Συνολικά φόρεσε τη φανέλα της εθνικής σε 37 αγώνες και πέτυχε 32 γκολ. Γεννήθηκε στο Ρεσίφε το 1924 και ξεκίνησε την καριέρα του από την ομάδα της γενέτειράς του σε ηλικία 19 ετών. Στη συνέχεια πήγε στη Βάσκο ντα Γκάμα το 1944 και την επόμενη στέφθηκε πρωταθλητής Βραζιλίας. Το 1946 πήρε μεταγραφή για τη Φλουμινένσε κερδίζοντας και πάλι το πρωτάθλημα ενώ το 1947 επέστρεψε στην Βάσκο, όπου έκλεισε και την καριέρα του το 1956, και αφού φόρεσε την φανέλα της σε 461 παιγνίδια σημειώνοντας 303 γκολ.

ΜΙΚΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ
  • NUNCA MAIS MEU BRASIL (Ποτέ πια Βραζιλία μου) ήταν το πρωτοσέλιδο της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδας της εποχής εκείνης στη Βραζιλία την επόμενη του τελικού. Ένας λαός ολόκληρος έκλαψε και πόνεσε για την απώλεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου, κάτι που ποτέ στο παρελθόν δεν είχε συμβεί.
  • Αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα Βραζιλίας-Ουρουγουάης : 1-2 ο τεχνικός της Βραζιλίας Φλάβιο Κόστα φυγαδεύτηκε καθώς χιλιάδες οπαδοί τον περίμεναν έξω από τα αποδυτήρια για να τον λιντσάρουν. Ο Κόστα για πολύ καιρό μετά τον χαμένο τελικό δεχόταν απειλές για τη ζωή του και τελικά αποφάσισε να φύγει από τη Βραζιλία και να μεταναστεύσει στην Πορτογαλία.
  • Μέχρι σήμερα υπάρχει ένας θρύλος σύμφωνα με τον οποίο ένας πιτσιρικάς ξενύχτησε στο γήπεδο μετά την ήττα της «σελεσάο». Το ξημέρωμα τον βρήκε στην εξέδρα με μάτια κόκκινα από το κλάμα και την αϋπνία να μονολογεί : «Μη μου το ξανακάνεις αυτό Βραζιλία μου».
  • Με πλοίο ταξίδεψε η εθνική Ιταλίας προς τη Βραζιλία. Ένα χρόνο νωρίτερα ξεκληρίστηκε στο τραγικό αεροπορικό δυστύχημα της Σουπέργκα η μεγάλη ομάδα της Τορίνο και οι Ιταλοί διεθνείς δεν ήθελαν ούτε να ακούσουν για ταξίδι με αεροπλάνο.
  • Στην προκριματική φάση της διοργάνωσης η Ινδία δεν πήρε μέρος για έναν πραγματικά περίεργο λόγο. Η ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Ινδίας ζήτησε από τη FIFA όπως οι παίκτες της εθνικής της να αγωνιστούν χωρίς παπούτσια. Η FIFA το απαγόρευσε με αποτέλεσμα οι Ινδοί να μη συμμετάσχουν στα προκριματικά.
  • Το χειρότερο όμως το έπαθε Αγγλική εφημερίδα μετά την ήττα της εθνικής Αγγλίας από τις ΗΠΑ με 1-0. Εκείνη την εποχή τα ειδησεογραφικά πρακτορεία εκ των πραγμάτων, ήταν αδύνατο να μεταδώσουν τα γεγονότα με τη σημερινή ταχύτητα, η τηλεφωνική επικοινωνία ήταν δύσκολη και πολλές φορές οι αντιπρόσωποι των εφημερίδων έστελναν τις ανταποκρίσεις τους τηλεγραφικώς. Όταν λοιπόν έφτασε στα γραφεία της εφημερίδας τηλεγράφημα που ανέφερε «Αγγλία- Η.Π.Α. : 0-1» ο συντάκτης νόμιζε πως έγινε λάθος και αντί για 10-1 γράφτηκε 0-1. Την επόμενη η εφημερίδα κυκλοφόρησε με το λάθος σκορ (10-1) καθώς ο υπερφίαλος Άγγλος δημοσιογράφος δεν μπορούσε να φανταστεί ότι η εθνική του θα έχανε από τους «γελαδάρηδες» Αμερικανούς.
  • Η εθνική Ελλάδος δεν δήλωσε συμμετοχή στα προκριματικά καθώς οι πληγές του πολέμου δεν είχαν κλείσει, ενώ ο εμφύλιος άνοιγε άλλες, μεγαλύτερες στη χώρα μας.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Παγκόσμιο Κύπελλο-Ιστορία

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Όταν οι φωνές των γκολ κάλυψαν τις κραυγές των βασανιστηρίων

Το Μουντιάλ του 1978 είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα όλων των εποχών. Ένα Μουντιάλ γεμάτο όμορφες εικόνες από τα γεμάτα γήπεδα, ωραίες ιστορίες πίσω από φωτογραφίες, αλλά και την ασχήμια της πολιτικής κατάστασης στην Αργεντινή και πολλές κατηγορίες για όσα έγιναν στον αγωνιστικό χώρο (και έξω από αυτόν). Η ιστορία του Λεοπόλδο Ιάκιντο Λούκε […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ρετρό κουίζ νο33 (World Cup Edition)

Ο εικονιζόμενος ποδοσφαιριστής δεν άφησε κάποιο ανεξίτηλο σημάδι στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Εκτός ίσως από το γεγονός ότι είναι ο σωσίας του Νίκου Καραγεωργίου. Παρ΄όλα αυτά έχει καταφέρει κάτι για το οποίο μνημονεύεται, ένα ρεκόρ που δεν θα το χάσει ποτέ. Ποιος είναι και τι σχέση έχει με το Μουντιάλ; Το κουίζ λογικά είναι ζόρικο (για […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

3 σχόλια σχετικά με το “ΒΡΑΖΙΛΙΑ 1950”

  1. Ο/Η νε λέει:

    να προσθέσω την φανταστική ατάκα του Γκίτζια
    τρία άτομα έχουν κάνει το μαρακανά να σωπάσει ο φρανκ σινάτρα, ο πάπας και εγώ

  2. Ο/Η charlie λέει:

    Μικρός αστερίσκος:
    Έχω ακούσει ραδιοφωνική μετάδοση από τα γκολ (ισπανόφωνη) και τον προφέρανε “Γκίγκια”

  3. Ο/Η duendes λέει:

    Νέος αστερίσκος:

    Απ’ αυτό το μουντιάλ προέρχεται και η θρυλική ιστορία του καημένου, τερματοφύλακα Μπαρμπόσα, την οποία είχαμε κάνει ποστ πριν αρκετό καιρό: http://www.sombrero.gr/2009/07/%ce%b7-%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%b1-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%ba%cf%84%cf%8c%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b5-%ce%b7-%ce%b2%cf%81%ce%b1%ce%b6%ce%b9%ce%bb%ce%af%ce%b1/

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *