Η εθνική στο Μουντιάλ

Αν και η παρουσία της εθνικής σ’ αυτό το μουντιάλ προσέφερε αρκετές ενδιαφέρουσες εικόνες (κατά βάση θετικές αν αναλογιστούμε την προϊστορία της ομάδας στην διοργάνωση), όπως το πρώτο μας γκολ στην ιστορία των Μουντιάλ, η πρώτη μας νίκη, οι πολλές φάσεις που βγήκαν έστω και με την Νιγηρία των 10 παικτών και τα πρώτα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου του χθεσινού αγώνα – όταν η Ελλάδα έσπασε κάθε ρεκόρ, αγωνιζόμενη με 1 τερματοφύλακα, 9 αμυντικογενείς παίκτες και τον Σαμαρά – αυτή που έχει κολλήσει στο μυαλό μου και θα μου θυμίζει την παρουσία της σ’ αυτό το Μουντιάλ, δεν είναι από τις κραυγαλέες.

ΜΠΛΟΥΜΦΟΝΤΕΙΝ (Νιγηρία – Ελλάδα):
Η Ελλάδα βρίσκεται πίσω στο σκορ, πιέζει για την ισοφάριση κι έχει κερδίσει κόρνερ από την δεξιά πλευρά καθώς επιτίθεται. Ο Γιώργος Καραγκούνης, αρχηγός, ψυχή και ειδικός επί του κερδισμένου χρόνου που δίνει ανάσες στους συμπαίκτες του, τρέχει γρήγορα να το εκτελέσει. Την ώρα που οι υπόλοιποι παίρνουν θέσεις στην περιοχή, ο “Γιώργος” – όπως θα τον αποκαλούσε φιλικά και πατριωτικά ο Πουρουπουπου – στήνει τη μπάλα στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο κόρνερ, χώρος ο οποίος όμως δεν είναι ικανοποιητικά μεγάλος για τις ανάγκες μας. Μπροστά ακριβώς (στα λίγα εκατοστά για την ακρίβεια!) από τα μάτια του Κολομβιανού επόπτη, ο Καραγκούνης τοποθετεί προσεκτικά τη μπάλα τόσο έξω από την ειδική θέση που δεν μπορείς καν να πεις ότι “δεν έχει περάσει όλη την γραμμή”. Η κοντινή κάμερα δείχνει τον επόπτη να έχει κολλήσει το βλέμμα του χαμηλά στο σκηνικό.

(Κάπου εδώ εκνευρίζομαι που η τεχνολογική εξέλιξη, που μας έχει προσφέρει ήδη τα σούπερ-ντούπερ-slow-motion replay και τις νοητές γραμμές για τον εντοπισμό του οφσάιντ, δεν μου δίνει την δυνατότητα να δω τι ακριβώς σκέφτονται οι δυο πρωταγωνιστές: Τι ακριβώς υπάρχει στο μυαλό του Καραγκούνη – και κατά προέκταση στο μυαλό κάποιου που μπαίνει σε μονόδρομο ενώ βλέπει πως μπροστά είναι σταματημένο περιπολικό! -, πόσο μεγάλο σοκ υπέστη ο Κολομβιανός προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει αν ο καμπουριασμένος τυπάκος μπροστά του κάνει πλάκα ή πραγματικά νομίζει ότι τον έχει κοροϊδέψει.)

Αφού η μπάλα έχει σταθεί όπως ακριβώς ήθελε, ο “τυπάρας” ξεκινάει να πάρει φορά. Κάπου εκεί ο Κολομβιανός αποφασίζει να κάνει την προσωπική του επανάσταση και να σταματήσει να είναι το κορόιδο του ζευγαριού. Με το χέρι, δείχνει στον Καραγκούνη ότι οι κανονισμοί δεν έχουν εφαρμοστεί σωστά. Ο “Γιώργος” με το χαρακτηριστικό του στυλ – άνοιγμα θώρακα, σύσπαση προσώπου, χέρια σε ανάταση που μετατρέπουν το σώμα σε σταυρό, σαν να λέει “με σταυρώνεις τώρα ρε φίλε” – αντιδράει αλλά υποχωρεί αναλογιζόμενος ότι έτσι χάνεται πολύτιμος χρόνος. Το κόρνερ εκτελείται σύμφωνα με τους νόμους. Χάσαμε μια μάχη, αλλά όχι τον πόλεμο – όπως αποδείχτηκε στο τέλος του αγώνα.