Η επιστροφή του βασιλιά χωρίς κορώνα

Ποτέ δεν ήμουν φανατικός οπαδός του Λύμπε, δεν είναι το στυλ του παίκτη που μου αρέσει παρ’ ότι αντικειμενικά είναι καλός ποδοσφαιριστής. Ήμουν όμως μεγάλος φαν του ανθρώπου Νίκου Λυμπερόπουλου που κατάφερε να γίνει αγαπητός από όλον τον κόσμο της ΑΕΚ παρά το πράσινο παρελθόν του. Ένα παιδί που τα δίνει πάντα όλα, χωρίς να προκαλεί και προσφέρει αυτά που ξέρει και μπορεί. Το πέρασμά του από την ΑΕΚ ήταν άκρως επιτυχημένο, έστω και αν η κατάρα που τον κυνηγάει και είναι μαλωμένος με τους τίτλους συνεχίστηκε. Το διώξιμό του από την πρωταθλήτρια ΑΕΚ που έχασε το πρωτάθλημα στα χαρτιά ήταν ένα έγκλημα από τον Ντέμη Νικολαϊδη, ένα έγκλημα που μαζί με τα υπόλοιπα εκείνου του καλοκαιριού (πωλήσεις παικτών, πρόσληψη Δώνη κτλ.) ευθύνονται σε μεγάλο ποσοστό (για το υπόλοιπο ευθύνεται η διοικητική κατάσταση) για την σημερινή κατάντια της ΑΕΚ.

Ο Νίκος Λυμπερόπουλος είναι από σήμερα και πάλι παίκτης της ΑΕΚ. Σε μια ΑΕΚ που τη βρίσκει σε πολύ χειρότερη κατάσταση από εκείνη που την άφησε. Και ένας Λυμπερόπουλος αρκετά μεγαλύτερος από την εποχή που έφυγε. Το αν θα βοηθήσει αγωνιστικά είναι άγνωστο και προσωπικά κρατάω μικρό καλάθι (αν και πάντα ήταν σοβαρός επαγγελματίας και έκανε σωστή ζωή). Το σίγουρο είναι ότι ένα λάθος αναγνωρίστηκε και διορθώθηκε και μόνο που ο Λύμπε γύρισε για να κλείσει την καριέρα του στην ΑΕΚ είναι ένα ευχάριστο γεγονός…