Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Η εξειδίκευση του Παραγουανού αμυντικού

ΚΕΙΠ ΤΑΟΥΝ (ΙταλίαΠαραγουάη):
Κάποιοι μοντερνιστές διακηρύττουν ότι το σύγχρονο ποδόσφαιρο, επηρεασμένο από τις γενικότερες τάσεις παγκοσμιοποίησης, είναι πλέον ίδιο σ’ όλο τον πλανήτη, εξαλείφοντας σε μεγάλο βαθμό κάποια παραδοσιακά εθνικά χαρακτηριστικά. Αρλούμπες! Λίγα λεπτά παρακολούθησης της Παραγουάης αρκούν για να συμφωνήσεις με τον χαρακτηρισμό αυτόν: Στα εννιά πρώτα λεπτά του αγώνα απέναντι στους Ιταλούς οι Παραγουανοί σύρθηκαν με πάθος και αυτοθυσία στο βρεγμένο χορτάρι για να κάνουν τάκλιν περισσότερες φορές απ’ όλους τους υπόλοιπους παίκτες της διοργάνωσης μέχρι τώρα! Εννιά λεπτά. Ο χρόνος δηλαδή που πάνω-κάτω χρειάζεται ο μέσος Έλληνας ποδοσφαιριστής στην αρχή κάθε αγώνα για να προσανατολιστεί στο τερέν και να εντοπίσει σε ποια ακριβώς σημεία έχει την πιο παχιά σκιά.

Ο Παραγουανός αμυντικός πρέπει να είναι ο πιο εξειδικευμένος ποδοσφαιριστής στην υφήλιο. Μας είναι αδιάφορο αν δεν μπορεί να κρατήσει την μπάλα στην κατοχή του, αν δεν μπορεί να αναπτύξει καλά το παιχνίδι από πίσω ή αν δεν μπορεί να κόψει ορθολογικά ένα γέμισμα των αντιπάλων, κρατώντας την μπάλα μέσα στο γήπεδο. Μας ενδιαφέρει απλά να ξέρει να διώχνει. Με κάθε τρόπο και τίμημα! Τα υπόλοιπα είναι δουλειά των μπροστινών.

Η …οντισιόν του πίσω στην Ασουνσιόν είναι εξαιρετικά απλή: Βρίσκουμε ένα λασπωμένο γήπεδο, τοποθετούμε τον υποψήφιο στο κέντρο, δίνουμε στον καλύτερο επιθετικό μας δυο μέτρα πλεονέκτημα και περιμένουμε να δούμε πως θα προσπαθήσει ο αμυντικός να τον σταματήσει. Αν επιχειρήσει πολιτισμένα να τον φτάσει και να τον τζαρτζάρει μην καταφέρνοντας να διώξει την μπάλα του δείχνουμε τον δρόμο για τα χωράφια ή το λαθρεμπόριο. Αν καταφέρει να τον προλάβει, να συρθεί στις λάσπες μέχρι το βρακί και να κοντράρει σωστά το πλασέ του, τον στέλνουμε αμέσως στον πρόεδρο να υπογράψει 7ετες συμβόλαιο. Είναι πλήρης και προικισμένος. Τέλος.

Στην ακραία περίπτωση που μπορεί να κάνει και τρία πράγματα παραπάνω ή μπορεί να κόβει χωρίς να κάνει φάουλ, τότε δεν αποκλείεται μελλοντικά να γίνει και θρύλος. Ποιος έχει ξεχάσει άλλωστε τον Κάρλος Γκαμάρα;

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Μουντιάλ 2010

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Μια αδικία, μια σφαλιάρα και ένα χαμένο Μουντιάλ

Το 2010 ο τελικός κυπέλλου Αγγλίας έκρυβε μια μεγάλη ιδιαιτερότητα. Μπορεί η Τσέλσι -που ήταν και το ακλόνητο φαβορί- να μην είχε να χωρίσει πολλά με την Πόρτσμουθ (εκτός της κούπας που κατέκτησαν τελικά οι μπλε), στο μυαλό του Κέβινς-Πρινς Μπόατενγκ όμως υπήρχαν πολλά ερωτηματικά και μαζί τους αρκετά άσχημα συναισθήματα. Και δεν υπάρχει τίποτα […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *