Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Το Μουντιάλ του Ντιέγκο

Όταν όλος ο κόσμος ανακαλύπτει στο πρόσωπο του τον νέο ήρωα των απλών ανθρώπων, αυτόν που χωρίς πολλά φλας και φανφάρες πήρε από το χεράκι μια ομάδα που για πολλές δεκαετίας είχε μετατρέψει το τάκλιν στην καρωτίδα σε κάτι τόσο συνηθισμένο που άγγιζε τα όρια της φλωριάς και την έφτασε κοντά στην κορυφή, τότε δεν είναι δύσκολο να φανταστείς την αποδοχή που έχει στην ίδια του την μικρή χώρα. Ο Ντιέγκο Φορλάν, ο Νίκος Γκάλης της Ουρουγουάης, ο ποδοσφαιρικός Ελ Σιντ της Σελέστε που έβλεπε γκολ εκεί που άλλοι έβλεπαν “μακρινή απόσταση” απολαμβάνει εδώ και μια εβδομάδα την λαϊκή λατρεία που του αναλογεί και για την οποία μοχθούσε εδώ και έξι χρόνια, από εκείνη την περίοδο συγκεκριμένα που ο Άλεξ Φέργκιουσον στιγμάτισε την καριέρα του, μετατρέποντας τον στα μάτια του κόσμου σε μια “επιθετική αποτυχία”.

Ο δρόμος για την μυθοποίηση περνάει από το ζωγραφισμένο χαρτί κι έτσι ο Ντιέγκο (με τα ξανθά μαλλιά “τα οποία είναι σαν τον ήλιο στην σημαία της Ουρουγουάης” όπως τραγουδούν οι – έλεος! – Golden Vuvuzelas στο ηχητικό φόντο) απέκτησε ήδη ένα μικρό δικό του κόμιξ για να δείχνει στα εγγόνια του μετά από αρκετά χρόνια, όταν αυτά θα γκρινιάζουν για λίγο παραμύθι, αδυνατώντας να βρουν φάσεις από την ιστορική αυτή διοργάνωση στο youtube λόγω των πνευματικών δικαιωμάτων.

Άξια προσοχής και η cameo εμφάνιση του Λούις Σουάρεζ – του Παναγιώτη Γιαννάκη της μικρής Ουρουγουάης – και των μαγικών χεριών του που βοηθάνε τον ποδοσφαιριστή με τα ξανθά μαλλιά να σαρώσει τους αντιπάλους.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

βιντεοθεραπεία, Μουντιάλ 2010

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Και βάφω την περούκα στο χρώμα που γελούσες

Η πιο λατρεμένη και θρυλική περούκα στην ιστορία του ποδοσφαίρου δεν είναι πια μαζί μας. Ή, για να ακριβολογούμε, είναι αλλά σε άλλη απόχρωση. Ο Κάρλος Βαλντεράμα, ο Κολομβιανός φαντεζί μέσος που όλοι μας θαυμάσαμε κάθε φορά που έκρυβε την μπάλα (ενίοτε και μέσα στα μαλλιά του) αλλά και αστέρας επικής τηλεοπτικής σειράς με θέμα […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η Νιγηρία, ο Κανού και το ποδόσφαιρο ως Ολυμπιακό σπορ

Σε πλήρη αντίθεση με μεγάλη μερίδα του ποδοσφαιρικού κοινού λατρεύω το Ολυμπιακό τουρνουά. Το ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό τουρνουά. Ηλικιακά μπορώ και θυμάμαι – σχεδόν τα πάντα – απ’ την Ολυμπιάδα της Ατλάντα του 1996. Είχα παρακολουθήσει και αυτή της Βαρκελώνης αλλά εκτός απ’ την Πατουλίδου, τον Πύρρο Δήμα, τους “φούριας ρόχας” και τα μαγικά της dream […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *