Θέλει αρετή και τόλμη

Οι Ουρουγουανοί εντυπωσίασαν σε αυτό το Μουντιάλ. Είτε με τις επιδόσεις τους μέσα στο γήπεδο, είτε με την χαλαρότητά τους και το γεγονός ότι διασκέδαζαν με το Μουντιάλ, είτε για τη φοβερή μαχητικότητά τους και το “πολύ σκληρός για να πεθάνει” στυλ τους. Επίσης ήταν η ομάδα που είχε τον πραγματικό ηγέτη της διοργάνωσης τον Ντιέγκο Φορλάν. Λίγοι παίκτες ξεχώρισαν (π.χ. Μίλερ, Βίγια), λίγοι παίκτες ήταν τόσο κρίσιμοι (π.χ. Σνάιντερ), αλλά μόνο ένας (και δεν είναι τυχαίο ότι κουβαλάει πάνω του το όνομα Ντιέγκο και ότι έχει τέτοιες σχέσεις με τον Μαραντόνα) ήταν ο παίκτης που πήρε πάνω μια ολόκληρη χώρα και την έφτασε μέχρι τους 4 του κόσμου. Και δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η χώρα έχει οπαδούς όπως η κυρία που ανάμεσα σε καμιά 60αριά χιλιάδες πορτοκαλοφορεμένους Ολλανδούς (κάπου κάτω κάτω στην εικόνα) έχει τα κότσια να πανηγύρισει το γκολ του 1-1: