Προσγείωση στην Ελληνική πραγματικότητα
Ο Νέτο στήνει την μπάλα λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή για να εκτελέσει το φάουλ. Ο διαιτητής τοποθετεί τους παίκτες της Κέρκυρας στην κατάλληλη απόσταση. Δίπλα τους στέκεται και ο Κάλβο, σε μια προσπάθεια να χαλάσει την οργάνωση του τείχους. Τα πρώτα δυο λεπτά από την στιγμή που σφυρίχτηκε το φάουλ, περνάνε με διαπραγματεύσεις μεταξύ αμυνόμενων και διαιτητή για το ακριβές σημείο τοποθέτησης των παικτών. Η χώρα που γέννησε την δημοκρατία είναι ανοιχτή σε διάλογο και έκφραση απόψεων, σε όλα τα θέματα ακόμα και σ’ αυτά που θεωρητικά κάποιος εφαρμόζει έναν κανόνα και κάποιοι οφείλουν να υπακούσουν. Το σημείο βρίσκεται μετά το τρίτο λεπτό, οι παίκτες ενώνονται και ο διαιτητής ελέγχει αν ο Νέτο έχει στήσει καλά την μπάλα και κάνει μερικά βήματα πίσω για να πάρει θέση. Στα δευτερόλεπτα αυτά, οι παίκτες της Κέρκυρας σαν ‘ένα σώμα-ένα μυαλό’ κάνουν μικρά και γρήγορα βηματάκια προς τα μπροστά φτάνοντας τουλάχιστον δυο ανθρώπινα βήματα μακριά από το σημείο συμφωνίας με τον διαιτητή, ο οποίος έχει πλέον εικόνα της κατάστασης και τους παρατηρεί να σπρώχνονται σιγά-σιγά προς τα μπροστά για να κερδίσουν μερικά χιλιοστά ακόμα!
Το γεγονός ότι ο Κάλβο έχει παραμείνει προκλητικά ακίνητος – και ολομόναχος πλέον! – στην αρχική θέση με τα χέρια ψηλά, σαν ανθρώπινη σημαδούρα, αναδεικνύει το ‘κατόρθωμα’ των αντιπάλων και τα εκατοστά που κέρδισαν. Πέντε παίκτες της Κέρκυρας, μπροστά στα μάτια χιλιάδων ανθρώπων αλλά και το κυριότερο, μπροστά στα μάτια του διαιτητή που έχει φάτσα στο σημείο και τους παρατηρεί, να κάνουν μικρά, νευρικά βηματάκια σαν ομάδα λεγεωνάριων που προσπαθούν γρήγορα αλλά διακριτικά να απομακρυνθούν από τον Οβελίξ. Σαν άλλοι κουτοπόνηροι Καραγκούνηδες, ζώντας σε μια δικιά τους πραγματικότητα που άνετα μπορούμε να ονομάσουμε “Σύγχρονη Νεοελληνική”, νομίζουν ότι καταφέρνουν έτσι να κοροϊδέψουν κατάμουτρα μάλιστα, τον διαιτητή και όλο το σύστημα κανονισμών του παιχνιδιού. Δεδομένου του γεγονότος ότι μιλάμε για καλοκαιρινό φιλικό παιχνίδι, κάτω από απόλυτα χαλαρές συνθήκες η σκηνή είναι απλά κωμικοτραγική. Δέκα χιλιάδες άνθρωποι κάτω από συνθήκες εκνευριστικής ζέστης και άπνοιας, που απλά τυραννιούνται σε μια στατική φάση. Γιατί; Κανείς δεν ξέρει! Η μόνιμη Ελληνική δικαιολογία, το κίνητρο των βαθμών, δεν υπάρχει. Κανένας δεν παίζει την καρέκλα του σε φιλικό (αφού ο Μπερέτα δεν βρίσκεται στο συγκεκριμένο γήπεδο την δεδομένη χρονική στιγμή), κανένας σωτήριος πόντος δεν θα κερδηθεί αν τελειώσει το παιχνίδι ισόπαλο. Είναι φιλικό! Το πρώτο φετινό φιλικό της Κέρκυρας, για την ακρίβεια. Η προβληματική Ελληνική νοοτροπία δυστυχώς δεν νιώθει την διαφορά. Είναι καλά σφηνωμένη στο DNA και καταστρέφει οτιδήποτε έχει σχέση με το παιχνίδι και δεν σχετίζεται με βαθμούς και ουσιαστικό κέρδος.
Μετά από ένα ιδρωμένο πεντάλεπτο που σου έχει ήδη χαλάσει την ραστώνη του φιλικού και με τους παίκτες της Κέρκυρας πολύ μπροστά από το σημείο που στέκεται ο Κάλβο, ο Νέτο εκτελεί το φάουλ. Η μπάλα κοντράρει όπως είναι αναμενόμενο στα προωθημένα σώματα που με το αναμενόμενο πηδηματάκι μπροστά φτάνουν ακόμα πιο κοντά στο σημείο εκτέλεσης. Όλο το γήπεδο ξεσηκώνεται (ακόμα και στα φιλικά υπάρχει ένα όριο στην κοροϊδία που μπορείς να αποδεχθείς), οικογένειες παικτών και ακόλαστες πράξεις στο κρεβάτι μπαίνουν στο ρεπερτόριο των συνθημάτων και ο διαιτητής αναγκάζεται να δείξει κίτρινη κάρτα σ’ έναν παίκτη στο τείχος, που φυσικά αντιδράει θεωρώντας την απόφαση υπερβολική. Η εκτέλεση επαναλαμβάνεται, ο τερματοφύλακας διώχνει το σουτ, αρκετά λεπτά έχουν σπαταληθεί τζάμπα, η βλακεία έχει κερδίσει και πάλι. Έστω κι αν πρόκειται για ..φιλική νίκη.
Άλλες ιστορίες Ελληνικής ποδοσφαιρικής παράνοιας:
Η πλάγια γραμμή που ..θεραπεύει
Η θυσία στον βωμό των κρίσιμων πόντων των επόμενων αγώνων
