Ο ξεδιάντροπος βρομιάρης της Τίγκρε

Όταν η (μικρομεσαία) ομάδα σου υποδέχεται την πρωτοπόρο της βαθμολογίας, βρίσκεται μπροστά στο σκορ με 2-1, παίζει με παίκτη λιγότερο και ο αγώνας βρίσκεται στο τελευταίο λεπτό, τότε η ενδεδειγμένη επαγγελματική συμπεριφορά είναι να πάρεις την μπάλα, να πας κοντά στο σημαιάκι του κόρνερ κι εκεί να περιμένεις καρτερικά είτε το τελικό σφύριγμα, είτε κάποια κλωτσιά που θα επιφέρει φάουλ και θα μειώσει τον υπολειπόμενο καθαρό χρόνο αγώνα.

Υπάρχουν όμως ακόμα κάποιοι παίκτες που υποταγμένοι στα ρομαντικά ‘παιδικά θέλω’ τους, αδυνατούν να κατανοήσουν πλήρως αυτόν τον άτυπο κανόνα. Όπως είχε γράψει παλιότερα και ο σοφός γέροντας από την Ουρουγουάη, Εντουάρντο Γκαλεάνο:

“Οι τεχνοκράτες του επαγγελματικού αθλητισμού επέβαλαν ένα ποδόσφαιρο καθαρής ταχύτητας και πολλής δύναμης, που απεμπολεί την απόλαυση, ατροφεί την φαντασία και απαγορεύει το θράσος. Ευτυχώς εμφανίζονται ακόμα στα γήπεδα, μολονότι αυτό συμβαίνει περιστασιακά, μερικοί ξεδιάντροποι βρομιάρηδες που κάνουνε του κεφαλιού τους και διαπράττουν το κακούργημα να τριπλάρουν όλη την αντίπαλη ομάδα, το διαιτητή και το κοινό, μόνο και μόνο για αγνή απόλαυση του κορμιού που ξεχύνεται στην απαγορευμένη περιπέτεια της ελευθερίας.”

Ένας απ’ αυτούς είναι και ο 20χρονος Rubén Botta της Τίγκρε που στο 89ο λεπτό του αγώνα με την Εστουδιάντες (κι αφού είχε δημιουργήσει πιο πριν το δεύτερο γκολ της ομάδας του) αντί να κάνει καθυστερήσεις, προσπάθησε να πετύχει το γκολ του μήνα. Και της χρονιάς, πιθανόν.