Μάκαρος

Διαβάζοντας τις τελευταίες ειδήσεις σχετικά με την υλοποίηση του μεγαλύτερου ανασχηματισμού της σύγχρονης ποδοσφαιρικής ιστορίας αυτής της χώρας καταλήγεις σε μια σοκαριστική υπόθεση-συμπέρασμα: Ο Μάκαρος δεν υπάρχει! Δεν υφίσταται σαν αυθεντική προσωπικότητα. Είναι απλά ένας χαρακτήρας που δημιούργησε ο Χρυσόστομος Ψωμιάδης πριν πολλά χρόνια. Μια ιδέα εμπνευσμένη πολύ πριν την κάνει μόδα ο Σάσα Μπάρον Κόεν με τον ‘Μποράτ’ και τον ‘Μπρούνο’ ή ο Χοακίν Φίνιξ με τον τρελαμένο του εαυτό.

Θέλοντας να ταρακουνήσει την κοινωνία και να της αποκαλύψει το πόσο διεφθαρμένη και πνιγμένη στα σκατά είναι, δημιούργησε έναν τελείως ακραίο χαρακτήρα και τον πέταξε στην κοινωνική ζωή της χώρας ώστε όλοι να μπορούν να τον αναγνωρίσουν. Ακραίος εμφανισιακά, με το χαρακτηριστικό μουστάκι, το υπερμέγεθες πούρο και το μάγκικο κομπολόι αλλά ακραίος και στις πράξεις ή στα λόγια σε βαθμό που πιθανόν ούτε ο ίδιος γνώριζε εξ αρχής ότι θα μπορούσε να φτάσει. Κάτι σαν δυναμικός πειραματισμός, όπου ρισκάρεις κάθε φορά όλο και περισσότερο, μετακινώντας διαρκώς τη νοητή γραμμή που διαχωρίζει την ανεκτή δημόσια κοροϊδία από τη φυλακή, για να δεις τι ανοχές έχει πραγματικά αυτό το μπουρδέλο κράτος.

Όταν έμπλεξε με τη δικαιοσύνη για σοβαρές ατασθαλίες και καταδικάστηκε σε φυλάκιση προφασίστηκε αρρώστια. Με το πούρο στο στόμα. Δεν χρειάστηκε τίποτα παραπάνω! Αν πιεζόταν λίγο ακόμα, με τη μέθοδο του πειραματισμού δεν θα κώλωνε να πει ότι τα πούρα, με τα οποία τον βλέπουν όλοι να κυκλοφορεί στο στόμα, δεν είναι τίποτα άλλο παρά… ανεπτυγμένα πουράκια σοκολάτας. Μαύρης σοκολάτας μάλιστα, που χαμηλώνει και την πίεση. Αν τώρα που επιχειρεί να αποκτήσει τον Πανιώνιο, ενώ ήδη βρίσκεται πίσω από μια άλλη ομάδα του πρωταθλήματος, κάποιος αντιδράσει, θα πειραματιστεί ξανά. Και δεν θα διστάσει να βάλει για μεγαλομέτοχο στην μια ένα 11χρονο ανιψάκι του και στην άλλη έναν τυχαίο Ινδό που η μοναδική ελληνική λέξη που έχει μάθει είναι το “αγκαπούλα μου” και μετά να βγει να πει ότι δεν έχει καμία σχέση με τις δυο ομάδες. Γιατί; Γιατί μπορεί.

Με βάση το πρόγραμμα που είχε στο μυαλό του εξ αρχής, ο Ψωμιάδης σε κάποιο σημείο πριν αρκετά χρόνια, θα έπρεπε επιτέλους να έχει περάσει την πόρτα της φυλακής. Τότε, σε κάποια από τις δίκες του, θα έβγαινε δημόσια μπροστά σε όλη τη χώρα, θα αποκάλυπτε όλο το ευφάνταστο σχέδιο του με κάθε λεπτομέρεια, θα ανακοίνωνε το μανιφέστο του, την προσωπική του κατακραυγή για το που σκατά οδεύουμε και για το τι μπορεί να κάνει κάποιος με μπόλικο θράσος δίχως να τιμωρηθεί και μετά τον πύρινο λόγο του, θα ξεκολλούσε προκλητικά το ψεύτικο μουστάκι του, θα άφηνε επάνω στο δικαστικό έδρανο το πούρο του και αφού πετούσε αηδιασμένα το κομπολόι του προς τις κάμερες, θα αποχωρούσε απογοητευμένος και σιωπηλός, αφήνοντας όλη την κοινωνία άφωνη να προσπαθεί να καταλάβει και να ερμηνεύσει το μήνυμα όλου αυτού του ρόλου.

Προφανώς, όμως, βλέποντας ότι η νοητή γραμμή που κυνηγούσε για να σοκάρει μετακινείται πάντα ένα κλικ μακριά ανεξάρτητα από την ακρότητα της ενέργειας του, ο Ψωμιάδης άλλαξε ηθική ρότα. Η κοινωνία αυτή δεν θέλει να σωθεί άρα και η περσόνα ‘Μάκαρος’ δεν έχει πλέον κανένα λόγο να σταματήσει να υφίσταται. Αν κάποιος ψάχνει για χαζούς, σίγουρα δεν θα τους βρει στο συγκεκριμένο σπίτι. Ίσως στα βαθιά γεράματα, σε κάποια φάση ανελέητης βαρεμάρας, όταν δεν θα έχει πλέον όρεξη να παίζει με ομάδες και λεφτά, να αποφασίσει να γράψει ένα βιβλίο με το πως κατάφερε να σπάει πλάκα με μια ολόκληρη χώρα κι ένα ολόκληρο σύστημα κανόνων και σε ένδειξη φιλανθρωπίας να το δωρίσει στην δημοτική βιβλιοθήκη της Καβάλας.