Χάνοντας από την Κηφισίας
Τελείωσε ο πρώτος γύρος και η ΑΕΚ κατάφερε κάτι σπάνιο. Έκλεισε έχοντας το δεύτερο καλύτερο εντός έδρας ρεκόρ με 6-1-0, κερδίζοντας τα δυο εντός έδρας ντέρμπυ με ΠΑΟ και ΟΣΦΠ, ενώ το μοναδικό στραβοπάτημα ήταν αυτό με τον Αστέρα Τρίπολης που είχαμε μια από τις μεγαλύτερες σφαγές των τελευταίων ετών από τον οφθαλμίατρο Κουκουλάκη… Την ίδια στιγμή έχει το θλιβερό 1-1-6 εκτός έδρας που χειρότερο έχει μόνο η ουραγός ΑΕΛ.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Είναι τόσο δυνατή η ΑΕΚ εντός και τόσο κακή εκτός; Δεν νομίζω ότι είναι κάτι τόσο απλοϊκό. Ούτε το ΟΑΚΑ είναι η καυτή έδρα, ούτε λιώνει η ομάδα σε εκτός έδρας αγώνες. Άλλωστε την μοναδική της νίκη την έκανε στο Χαριλάου που δεν είχε δικούς της οπαδούς μαζί, ενώ έχασε σε γήπεδα που είχαν κιτρινίσει όπως στο Βόλο, την Καβάλα και την Πάτρα. Τα νούμερα θα μπορούσαν να ήταν εύκολα αλλιώς. Εύκολα θα μπορούσε να μην είχε κερδίσει την Ξάνθη και τον Εργοτέλη εντός με την μέτρια απόδοση που έπιασε. Όπως εύκολα θα μπορούσε να είχε φύγει με νίκη από το Περιστέρι που ισοφαρίστηκε στο 90′ ή να είχε πάρει ισοπαλία στην Τούμπα αν ο Κάκος δεν είχε αποβάλει μέχρι και τα δοκάρια ή ακόμα να είχε κερδίσει και στο Καυτανζόγλειο όπου δώρισε δυο γκολ και δεν μπορούσε να σκοράρει από την μικρή περιοχή.
Το θέμα είναι η γενικότερη αδυναμία της ομάδας που δεν εντοπίζεται απλά σε ποιο γήπεδο παίζει. Τα προβληματικά πλάγια μπακ που επιθετικά δεν έχουν την ποιότητα να δημιουργήσουν και αμυντικά δεν τα λες και αμυντικούς γίγαντες. Τα σέντερ μπακ με Δέλλα-Μανωλά μαζί βελτίωσαν την κατάσταση. Άνευ Τραϊανού, του καλύτερου φέτος παίκτη της ομάδας, υπάρχει πρόβλημα και εκεί. Από εκεί και πέρα ο Μάκος είναι στα κεντρικά χαφ ο μοναδικός θετικός. Ο παίκτης που πέρσι αναρωτιόμουν αν είναι καν ποδοσφαιριστής, φέτος κάνει πολύ καλή σεζόν αλλά δεν έχει την ποιότητα να τραβήξει και τους υπόλοιπους μαζί του. Ο Καφές κάνει τραγική χρονιά, ο Ντιόπ κάνει τον γκεστ σταρ με προσεγμένες εμφανίσεις σε επετειακά επεισόδια, ο Γκέντζογλου έχει το τουπέ του υπερταλαντούχου παίκτη και τα λάθη ενός 15χρονου και έτσι η ΑΕΚ πάσχει πολύ στα χαφ. Για τα εξτρέμ τι να πει κανείς. Ο Λεονάρντο φοβάμαι ότι θα είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που θα πιαστεί σε σκάνδαλο με παράνομα διαβατήρια, όμως το παράνομο δεν θα είναι το κοινοτικό αλλά το βραζιλιάνικο. Ο δε Μπερνς δείχνει κάποια καλά στοιχεία πού και πού, αλλά η σχέση του με τα δίχτυα μόνο ερωτική δεν είναι.
Μένουν έτσι οι καλοί ποδοσφαιριστές μπροστά που συνήθως δεν είναι όλοι διαθέσιμοι, καθώς τραυματίζονται συχνά (για μεγάλο διάστημα έχουν λείψει Λύμπε, Τζεμπούρ, Σκόκκο), ή περνάνε περίοδο ντεφορμαρίσματος (Μπλάνκο στην αρχή, Λύμπε τώρα). Δεν αρκούν όλα αυτά για την ομάδα να είναι σταθερή και φυσικά δεν τίθεται λόγος για πρωταθληματισμό (ακόμα και αν οι διαφορές με τους πρωτοπόρους είναι πλασματικές εξαιτίας διαιτησιών) καθώς είναι ζήτημα να μπορεί η ομάδα να κάνει 3 νίκες μαζεμένες.
Μόνο που για να βελτιωθεί η κατάσταση δεν αρκεί να αλλάξεις προπονητή. Ο Μπάγεβιτς καλώς έφυγε, αλλά δεν ήταν η μοναδική αιτία του κακού. Η ομάδα πρέπει να ενισχυθεί και ο Χιμένεθ να στηριχθεί εμπράκτως πέρα από τα λόγια, άσχετα με τα λάθη που κι αυτός έχει κάνει. Τα οικονομικά δεδομένα είναι συγκεκριμένα, αλλά χρειάζεται προσοχή (σίγουρα και τύχη) που δεν φαίνεται να υπάρχει όταν δοκιμάζεις ημι-βετεράνους Γάλλους-Κροάτες και άλλους που έχουν να παίξουν μπάλα από μισό χρόνο και πάνω. Δυστυχώς, ένα από τα καλά της επί Ντέμης εποχής που ήταν το δίκτυο του σκάουτινγκ πλέον δεν λειτουργεί. Ο τεχνικός διευθυντής Γκρέταρσον συναγωνίζεται τον συνάδελφό του Φρέιτας σε επιτυχίες, η ΑΕΚ ψώνιζε από το σύστημα Καινούργιου για καιρό και οι μέτοχοι δεν φαίνονται διατεθειμένοι να βάλουν χρήματα. Το 2011 δεν φαίνεται πιθανό να είναι καλύτερο από το 2010.
