Αϊτή, ένας χρόνος μετά

Τον Ιούνιο του 1999 ο Αμερικάνος συγγραφέας Στίβεν Κίνγκ έπεσε θύμα σοβαρού τροχαίου ατυχήματος, την ώρα που έκανε ανέμελος τη βόλτα του, φτάνοντας μια ανάσα από τον ακρωτηριασμό του ποδιού του. Λίγα χρόνια μετά κατέγραψε στο εισαγωγικό σημείωμα του ‘Ο τελευταίος πιστολέρο’ κάποιες γενικότερες σκέψεις με αφορμή το περιστατικό αυτό:

(…) Άλλωστε το ίδιο συμβαίνει σε όλους, έτσι δεν είναι; Κάποια στιγμή, ο κόσμος στέλνει έναν μοχθηρό Τροχονόμο να φρενάρει την πορεία σου και να σου δείξει ποιος είναι τ’ αφεντικό. Εσύ που διαβάζεις αυτό το κείμενο έχεις χωρίς αμφιβολία συναντήσει τον δικό σου (ή θα τον συναντήσεις). Εγώ συνάντησα τον δικό μου και είμαι βέβαιος πως θα ξανάρθει. Έχει τη διεύθυνση μου. Είναι πολύ μοχθηρός, ένας Κακός Μπάτσος, ορκισμένος εχθρός του ρεμπελιού, της ανεμελιάς, της υπεροψίας, της φιλοδοξίας, της δυνατής μουσικής κι ότι άλλου σημαίνει το να είσαι δεκαεννιά.

Ο μοχθηρός Τροχονόμος κάποια στιγμή θα σου πριονίσει τα πόδια, κι αν είσαι κοντός στο ξεκίνημα σου, τότε δεν θα μείνουν παρά μόνο τα ρεβέρ σου όταν τελειώσει μαζί σου. «Πάει κι αυτός!» φωνάζει και προχωράει παραπέρα με το μπλοκάκι των κλήσεων στο χέρι. Έτσι, λίγη αλαζονεία (ακόμα και πολλή), δεν είναι τόσο κακή, αν και η μητέρα σου σίγουρα θα σου είπε το αντίθετο…

Την Τετάρτη συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τη στιγμή που η Αϊτή ισοπεδώθηκε μερικώς από σεισμό. Ένα χρόνο μετά ανεπίσημοι υπολογισμοί αναφέρουν ότι περισσότεροι από 220.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν εξαιτίας του ενώ περίπου 250.000 είναι αυτοί που τραυματίστηκαν, είτε ελαφρά είτε σοβαρά. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν και οι πρωταγωνιστές της κεντρικής φωτογραφίας που τραβήχτηκε την Δευτέρα στο Πορτ-Ο-Πρενς, όπου η ανεπίσημη εθνική ομάδα αναπήρων της Αϊτής αντιμετώπισε μια τοπική ομάδα της χώρας στα πλαίσια των γενικότερων εκδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν αυτές τις μέρες.

Κι αν πριν λίγο καιρό δικαιολογούσαμε τον φωτογράφο μια φορά για τη θολούρα που δημιουργεί ο μεγάλος χρόνος έκθεσης, τώρα τον δικαιολογούμε εκατό φορές για τη θέλω-να-πω-κάτι-παραπάνω-από-αυτό-που-απλά-βλέπει-το-μάτι επιλογή να αποτυπώσει με αυτόν τον τρόπο την κίνηση κάποιων ανθρώπων, που σε μια ανύποπτη στιγμή πέρσι έχασαν ένα σημαντικό μέρος της ικανότητας τους να κινούνται.

Οι παίκτες της Αϊτής (όπως και ο αδάμαστος Ντάριο Σίλβα παλιότερα) έχουν σίγουρα συναντήσει τον Τροχονόμο τους αλλά απ’ ότι φαίνεται δεν του επέτρεψαν να τους σβήσει από το μπλοκάκι του.