Η αφέλεια της Σεβίλης

Αίσθηση προκάλεσε σ’ όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο η επίθεση των οπαδών και των παικτών της Σεβίλης κατά του Μουρίνιο, του Ρονάλντο και της Ρεάλ γενικότερα, πριν και κατά την διάρκεια του πρώτου ημιτελικού του κυπέλλου Ισπανίας. Με περίσσεια και υπερβολική ουσιαστικά αυτοπεποίθηση οι παίκτες των Ανδαλουσιάνων κυκλοφόρησαν ένα βίντεο στο οποίο υποσχόταν ότι θα αφήναν άτιτλο τον Μουρίνιο και την Ρεάλ ενώ κατά την διάρκεια της προθέρμανσης οι οπαδοί των γηπεδούχων σήκωσαν και το πανί που βλέπετε παραπάνω στο οποίο ανακοίνωναν στον Ζοσέ ότι “κάθε γουρούνι έχει την δικιά του μέρα”, κάνοντας ξεκάθαρο με το απλοϊκό σκίτσο δίπλα ότι η μέρα του αγώνα ήταν ‘η δική του μέρα’.

Μετά απ’ όλα αυτά δεν είναι να απορεί κανείς για το πως κατάφεραν τόσο εύκολα και οι Ισπανοί να βρεθούν στην γαβάθα του ΔΝΤ. Τόση αφέλεια δεν συναντάς ούτε στην κλασσική σκηνή που η Κοκκινοσκουφίτσα βρίσκει τον λύκο στο κρεβάτι της γιαγιάς. Τόσοι ενήλικες άνθρωποι κι ούτε ένας δεν βρέθηκε να εξηγήσει στα υπόλοιπα παλικάρια ότι ο Μουρίνιο τρέφεται από την ζήλεια των ανθρώπων όπως ο Δράκουλας ζούσε από το αίμα των άλλων. Εντύπωση προκαλεί μόνο το γεγονός ότι ο Πορτογάλος αποφάσισε να μην απαντήσει σ’ όλα αυτά στέλνοντας στην συνέντευξη τύπου πριν το ματς τον βοηθό του, κίνηση που – γνωρίζοντας την ζωτική του ανάγκη για πρόκληση και απάντηση, τα δομικά στοιχεία του δικού του ‘κύκλου ζωής’ δηλαδή – υποδηλώνει ότι η γυναίκα και τα παιδιά του πέρασαν μερικές άσχημες στιγμές στο οικογενειακό τραπέζι.

Από την άλλη, ο ψυχολογικός πόλεμος κάποιων οπαδών της Σεβίλης στον Κριστιάνο Ρονάλντο που πραγματοποιήθηκε με τις ιαχές ‘Μέσσι-Μέσσι’ κατά την προθέρμανση του, δεν αποκλείεται να επηρέασαν πράγματι τον Πορτογάλο (που γενικότερα είχε μέτρια εμφάνιση αλλά χωρίς συνέπειες αφού ξελάσπωσε για όλους ο υπό αμφισβήτηση Μπενζεμά) αν αναλογιστεί κανείς πως μιλάμε για ένα άτομο για το οποίο δεν χρειαζόταν η βοήθεια ενός Ισπανού αρχιτέκτονα για να μαντέψουμε ότι έχει γραμμένα τα αρχικά του στην είσοδο του σπιτιού του και σ’ όλα τα μαξιλάρια του ή ότι έχει έναν καναπέ σε σχήμα ‘C’ ή ότι κάθε πρωί αφού φρεσκαριστεί κοιτάει στον καθρέφτη το είδωλο του και εκστασιασμένος το ρωτάει σαν άλλος Buffalo Bill (από την ‘Σιωπή των αμνών’): “Would you fuck me? I’d fuck me. I’d fuck me hard”. Όχι, το τελευταίο δεν μπόρεσε να μας το επιβεβαιώσει ο αρχιτέκτονας.