1986-2011: 25 χρόνια Μπερλουσκόνι
Στο πρόσφατο παρελθόν πίστευα για τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι τα ίδια ακριβώς που σκεφτόμουν για τον Μάκαρο τον Ψωμιάδη: Ότι δεν γίνεται να είναι αληθινός, ότι είναι ένας ψεύτικος καλλιτεχνικός χαρακτήρας που σπάει πλάκα με την κοινωνία κάνοντας ότι γουστάρει, αδιαφορώντας για τα συλλογικά όρια της νομιμότητας ή της ηθικής, ότι έχει στήσει ένα ασύλληπτο, για τα κοινά μυαλά, σχέδιο μαζί με άλλους χαρισματικούς ανθρώπους, όπως ο Ρομπέρτο Μπενίνι, ο Ουμπέρτο Έκο και ο Νάνι Μορέτι που τεχνηέντως τον πολεμάνε λυσσασμένα κι ότι μια ωραία μέρα θα βγει μαζί τους στην τηλεόραση να αποκαλύψει όλη την αλήθεια και να καταδείξει πόσο λάθος δρόμο έχει πάρει αυτό το είδος.
Όλα αυτά μέχρι εχθές που, βλέποντας στον αγώνα με την Κιεβο την επετειακή φανέλα των παικτών της Μίλαν προς τιμή των 25 χρόνων που βρίσκεται στο τιμόνι της ομάδας, συνειδητοποίησα ότι ο Σίλβιο aka “party animal” έχει περάσει πλέον τα 75, που λίγο πολύ σημαίνει πως αν ήταν να αποκαλύψει κάτι θα το είχε κάνει πριν φτάσει σ’ αυτήν την ηλικία που δεν είσαι σίγουρος αν ο επόμενος οργασμός με κάποια προικισμένη 17χρονη θα’ ναι και η χαριστική βολή της ζωής σου.
Έτσι, αναλογιζόμενος πως ακριβώς δίπλα μας, σε μια έκταση που πολύ άνετα βάσει κάποιων κοινών χαρακτηριστικών και ανθρώπινων ‘αξιών’ και ‘ιδανικών’ θα μπορούσε να ονομάζεται και Δυτική Ελλάδα, βρίσκεται ένα τέτοιο πετυχημένο παράδειγμα μεγαλοεπιχειρηματία-προέδρου μεγάλης ομάδας-πρωθυπουργού, ανησυχώ λιγάκι μήπως ο Μαρινάκης κάνει στο μέλλον πολιτικές σκέψεις…
8 σχόλια σχετικά με το “1986-2011: 25 χρόνια Μπερλουσκόνι”
Στην Ελλάδα φίλε Duendes, αν είσαι ζάμπλουτος, δεν χρειάζεται να γίνεις πρωθυπουργός (εκλεγμένος από εκλογές) για να κυβερνάς. Εκεί διαφέρουν οι Ελληνες Μπερλουσκονι από τον αυθεντικό. Χρόοοονια τώρα…
ΨΟΦΟ στον Ιταλό καραγκίοζη
italos karagkiozis nai, alla o typos exei ftiaksei mia apo tis kalyteres omades olwn twn epoxwn thn periodo 90-94(kai thn kalyterh thn teleytaia 20etia vasei synepeias sta eyrwpaika rantevou me thn istoria). Symfwnw na psofisei gia thn alazonia tou, tis diasyndeseis tou me to organwmeno egklhma, gia tis ay8airesies k thn sygkentrwsh eksousiwn, omws to ti kanei sto krevati tou den me peirazei(poia 17xronh twra, h allh exei parei thn mish italia). Allwste edw milame gia thn Milan kai ta pepragmena ths sthn 25etia Berluskoni, oxi gia ton Silvio kai to poso skartos politikos einai k ti gousta vgazei.
Καραγκιόζης στην πολιτική μπορεί. Όχι όμως στο ποδόσφαιρο.
Ένας σάπιος τύπος σε όλα του δεν μπορεί να με πείσει ούτε ο Θεός ότι είναι καθαρός στο ποδόσφαιρο.
Αυτό δεν έχει σχέση με το ότι η Μίλαν του Αρίγκο Σάκι ήταν ομαδάρα.
Εδώ μιλάμε για τον Μπερλουσκόνι κι εμένα προσωπικά μου είναι απεχθής.
Απλά πράγματα.
Χωρίς να έχω κι εγώ συγκεκριμένα επιχειρήματα/παραδείγματα, προς την άποψη του charlie κλίνω. Δεν θεωρώ τυχαίο ότι δεν έμεινε η Μίλαν εκτός του γενικότερου σκανδάλου του Καμπιονάτο.
Κι επίσης όταν πρωτο-ανέλαβε την ομάδα έχωσε αρκετά λεφτά για να καταφέρει ότι κατάφερε, λεφτά που έβγαλε από υποθέσεις που τον κυνηγάνε ακόμα, υποθέσεις τόσο ‘βρώμικες’ που εξαιτίας τους αναγκάστηκε και να πολιτευτεί για να κερδίσει την σχετική νομική ‘ασυλία’. Όχι ότι σ’ όλες τις άλλες μεγάλες ομάδες του κόσμου μπαίνουν “καθαρά λεφτά” αλλά εδώ μιλάμε συγκεκριμένα για αυτήν την κινούμενη προκλητική αηδία που ονομάζεται Μπερλουσκόνι.
Aν παντως το διλημμα που μπαινει ειναι αν προτιμαει καποιος μικρολαμογια η μεγαλοκαρχαριες για να αγορασουν την ομαδα του,πιστευω η συντριπτικη πλειοψηφια θα απαντουσε το δευτερο…οποτε αμα ειναι να βριζουμε τον μπερλουσκονι (καλως) ας κανουμε το ιδιο και με ολους τους υπολοιπους που η μονη διαφορα τους με τον μπερλουσκονι ειναι τα δυο παραπανω μηδενικα στους λογαριασμους τους…κατα τ’αλλα αν και ποτε δε συμπαθησα τη μιλαν μονο μπραβο μπορω να του πω για την ομαδαρα που εφτιαξε 2 φορες σε 15 χρονια…
http://oi54.tinypic.com/2ymvml0.jpg