Η ζωή που περνά και χάνεται
Κυριακή, 17. Ο Ρουμάνος φωτογράφος Αντρέας Σολάρο φωτογραφίζει στην Φλωρεντία τον Ντελ Πιέρο της Ιταλίας – ποδοσφαιριστή με δυνατό του ‘όπλο’ το δεξί του πόδι – μετά από μια χαμένη ευκαιρία στο παιχνίδι με αντίπαλο την Φιορεντίνα. Ο αγώνας έληξε ισόπαλος 0-0.
Τρίτη, 19. Ο Ελληνοαμερικανός φωτογράφος Κρις Χόνδρος φωτογραφίζει στην Μισράτα τον Ντελ Πιέρο της Λιβύης – ‘στρατιώτη’ με δυνατό του όπλο, το όπλο που κουβαλάει στην πλάτη – σ’ ένα διάλειμμα του εμφυλίου που διεξάγεται μεταξύ των αντικαθεστωτικών και των δυνάμεων του Καντάφι. Ο αγώνας δεν έχει λήξει ακόμα, κανείς δεν γνωρίζει πόσος χρόνος υπολείπεται αλλά οι ‘αποβολές’ είναι ήδη πολλές.
Τετάρτη, 20. Ο Σολάρο ετοιμάζεται για την επόμενη επαγγελματική του δουλειά. Ο Χόνδρος σκοτώνεται από βλήμα όλμου στην Μισράτα. (Ο Antony των Antony and the Johnsons τραγουδάει”I need another world, this one’s nearly gone“.) Οι φωτογραφίες του πάντως παραμένουν διαθέσιμες σε όλους ώστε να τις δούμε, να αναφωνήσουμε “ω Θεέ μου, αυτό είναι τρομερό” και μετά να συνεχίσουμε το δείπνο μας.
2 σχόλια σχετικά με το “Η ζωή που περνά και χάνεται”
Ο Άλε είναι απλά θεός!
Την Πέμπτη στις 21 ίσως είχαμε το σημαντικότερο γεγονός της εβδομάδας εάν σκοτώνονταν τίποτα Ελληνες υπέρ τιμής και δόξης των ιστορικών φανελλων των ομάδων τους.