Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Φαντασία

Όση προπόνηση κι αν κάνεις, όσες ώρες τακτικής ανάλυσης κι αν παρακολουθήσεις, όσο καλό κι αν είναι το προπονητικό τιμ που θα σε καθοδηγήσει, όσο ιδρώτα κι αν ρίξεις γυμνάζοντας τους μύες σου, ανοίγοντας τα πνευμόνια σου, αυξάνοντας την ταχύτητα σου, δουλεύοντας την ταχυδύναμη, την ευκαμψία και την στιγμιαία επιτάχυνση σου, όσα νανοδευτερόλεπτα κι αν κατεβάσεις τον μέσο χρόνο αντίληψης και αντίδρασης σου, το ποδόσφαιρο θα είναι πάντα αυτό το παιχνίδι, γιατί είναι πολύ βασικό να μην λησμονηθεί το γεγονός ότι παρά την όποια επιστημονική, κερδοσκοπική και επαγγελματική του προσέγγιση στο βάθος, στην Ψυχή του ουσιαστικά, το ποδόσφαιρο παραμένει ένα απλό παιχνίδι που είναι αδύνατον να ρυθμιστεί ολοκληρωτικά, στο οποίο εμφανίζονται μικρές στιγμές στις οποίες όλη η επιστημονική δουλειά που έχει συσσωρευθεί στο ποδοσφαιρικό σου Είναι εκμηδενίζεται, χάνεται, πάει περίπατο γιατί κυνηγώντας τον προσωπικό σου αντίπαλο σε μια ανύποπτη φάση στο κέντρο, σε μια φάση κατά την οποία αυτός κινείται με πλάτη στο τέρμα για να δεχτεί μια απλή και ακίνδυνη εκ των δεδομένων πάσα η φαντασία του πάει πολύ πιο πέρα απ’ ότι μπόρεσε να πάει η δικιά σου, τόσο απλά, τόσο εύκολα και τόσο ‘αποστομωτικά’ που καταλήγεις να χάσεις τον βηματισμό σου, τον έλεγχο των χεριών σου και για μερικά δέκατα του δευτερολέπτου την όλη ισορροπία σου, συνειδητοποιώντας το πόσο ανέφικτο είναι να τα βάλεις με την Φαντασία όταν αυτή βρίσκει τις κατάλληλες διεξόδους για να γίνει εικόνα.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Joga bonito, ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ό,τι πιο κοντά σε γερμανικό κλάσικο

Το γερμανικό πρωτάθλημα παρά την αρκετά καλή ποιότητα ποδοσφαίρου, τα πολύ όμορφα και πολύ γεμάτα γήπεδά του έχει ένα συγκριτικό μειονέκτημα σε σχέση με το αγγλικό, το ισπανικό και το ιταλικό. Του λείπουν τα πολύ μεγάλα ντέρμπι. Λίγες είναι οι μονομαχίες που έχουν σημαντική ιστορία, που σε καθηλώνουν ανεξάρτητα από την κατάσταση των ομάδων. Το […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ένα ντέρμπι που ξεφεύγει από τα ποδοσφαιρικά όρια

Tην άνοιξη του μακρινού 1888, η Γλασκώβη φορούσε τα γιορτινά της. Η νεοϊδρυθείσα Σέλτικ διοργάνωνε το πρώτο παιχνίδι στην ιστορία της και για αντίπαλο είχε επιλέξει την άλλη ομάδα της πόλης, την Ρέιντζερς. Το παιχνίδι αποδείχτηκε κανονική γιορτή, με τους γηπεδούχους να πετυχαίνουν την πρώτη τους νίκη με το εμφατικό 5-2. Το κλίμα μεταξύ των δυο […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

8 σχόλια σχετικά με το “Φαντασία”

  1. Ο/Η eurip λέει:

    gkolaaara

  2. Ο/Η Teddy Ramone λέει:

    Του Λύμπε ήταν καλύτερο!

  3. Ο/Η duendes λέει:

    Teddy, δεν θυμάμαι κάποια σχετική φάση με τον Λύμπε.
    Μια βοήθεια;

  4. Ο/Η panagos λέει:

    Tην ντριμπλα στον τσιρο φεραρα λογικα εννοει με τη γιουβεντους στο οακα (3-1) που κερδισε το πεναλτυ.

    Εγω παλι προτιμω το βολ-πλανε του γκουμογιαννου με την παναχαικη…

  5. Ο/Η Βασίλης λέει:

    Το βολ-πλανέ για το οποίο μιλάς είναι του Βλάοβιτς στο 7-0 αν δεν κάνω λάθος? Ωραίο γκολ, προτιμώ όμως το βολέ του Λύμπε από σέντρα του Ολισαντέμπε στο κύπελλο εναντίον του Ολυμπιακού που έδειξε και τη φανέλα (αν και μετά στη ρεβάνς φάγαμε 4 και του αφιερώσανε και το ιστορικό σύνθημα).

    Σε κάθε περίπτωση ο Λυμπερόπουλος ήταν παίκτης που έβγαζε τέτοιες εντυπωσιακές φάσεις.

  6. Ο/Η panagos λέει:

    Γιαννης γκουμας και βαζω και στοιχημα το σπιτι μου.
    7-1 με παναχαικη το ματσακι στο οακα επι κυραστα νομιζω…μια στο τοσο εβαζε κατι γκολ και μεναμε ολοι μ@^@κες (ρειντζερς π.χ.)

    Ο λυμπε οντως αμα ηταν στη μερα του εβγαζε φοβερες φασεις,αμα ηταν και πιο γρηγορος θα μιλαγαμε για τεραστια καριερα στο εξωτερικο…

  7. Ο/Η balkou λέει:

    Σπίτι χωρίς Ντάνιυ (προφέρουμε gn) προκοπή δεν κάνιει…

  8. Ο/Η Βασίλης λέει:

    Πιθανότατα είναι όπως τα λες για τον Γκούμα. Για να δείχνεις τόσο σίγουρος, πάω πάσο εγώ. Πράγματι ο Γκούμας που λες έβαζε κάτι απίστευτα γκολ. Αν εξαιρέσεις το αεροπλανικό στο οποίο αναφέρεσαι, εμένα το αγαπημένο μου είναι με τη Γιούβε έξω στο 1-1, πριν το 3-1 εδώ όπου έκανε την ενέργεια ο Λύμπε..

    Όσο για τον Λύμπε πάλι, κι εγώ της ίδιας άποψης ήμουν. Ήταν και η εποχή που έπαιζα ποδόσφαιρο (σχολείο-λύκειο και γειτονιά, τίποτα ιδιαίτερο) και ήμουν ψηλός βαρύς με -τηρουμένων των αναλογιών- καλή τεχνική, οπότε οι αγαπημένοι μου παίκτες ήταν Λύμπε και Τσιάρτας (Τόττι και Ρεδόνδο έξω), από Όουεν και Σεφτσένκο που ήταν κάμποσα χρόνια νωρίτερα που ήμουν ο ίδιος πιο γρήγορος..

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *