Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Ο δικός μου Φερνάντο Σάντος

Όπως και κάθε ΑΕΚτζής θεωρώ ότι ο Φερνάντο Σάντος είναι δικός μας άνθρωπος.  Όχι με την έννοια του φανατικού ΑΕΚτζή, αλλά κάποιου που ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια της ΑΕΚ. Επειδή προφανώς ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην ΑΕΚ και επειδή όταν ξαναήρθε  το έκανε και πάλι στην ΑΕΚ και γιατί μάλλον έχουμε ζήσει πολλά μαζί τόσο καλά, όσο και άσχημα.. Να πω εδώ ότι ποτέ δεν ήμουν φανατικός υποστηρικτής του, οπότε τα όσα γράφω δεν είναι προϊόν λατρείας και αγάπης. Όταν έφυγε ο Ρεχάγκελ από την εθνική (με τα καλά του και τα κακά του, αλλά σίγουρα με ένα ισοζύγιο υπερθετικό) οι περισσότεροι ψάχναμε να δούμε ποιος είναι ο προπονητής που μπορεί να τον αντικαταστήσει επάξια. Δεν νομίζω ότι μπορούσε να υπάρξει καλύτερη λύση από τον Φερνάντο Σάντος.

Όχι μόνο γιατί μας ξέρει και τον ξέρουμε, αλλά για έναν σωρό λόγους σημαντικούς και μη. Γιατί έχει μάθει να δουλεύει κάτω από δύσκολες συνθήκες είτε αυτές είναι ένα αφεντικό όπως ο Μάκης Ψωμιάδης που τον παρακολουθεί σαν ζηλιάρα σύζυγος, είτε αυτές είναι ένα ρόστερ “μπουρμποκρασάδων”. Γιατί δουλεύει πολύ, δεν φοβάται να δουλέψει, δεν θα γκρινιάξει γι’ αυτό. Γιατί ξέρει να εκμεταλλεύεται ότι έχει στα χέρια του και αν καμιά φορά πει για σαρδέλες ή κάτι τέτοιο, την άλλη μέρα θα κάτσει να δουλέψει με τις σαρδέλες του. Ζώντας σε μια χώρα με χαμηλό επίπεδο ποιότητας ποδοσφαιριστών και ένα κοινό 10 εκατομμυρίων προπονητών και δημοσιογράφων με ειδικότητα στην κωλοτούμπα, ο Φερνάντο Σάντος έβαλε το κεφάλι του στην λαιμητόμο αναλαμβάνοντας την Εθνική από τον Μίδα αγαπημένο μας Χεράκλες.

Και πολύ απλά έκανε αυτό που ξέρει να κάνει, πατώντας πάνω στις βάσεις του προκατόχου του. Σφιχτή άμυνα, δουλεμένα στημένα, τσούκου τσούκου και όπου μας βγει. Κακό θέαμα πολλές φορές ναι, αλλά αποτέλεσμα πάνω από όλα. Γιατί το να περιμένεις θέαμα από την εθνική Ελλάδος, είναι σαν να περιμένεις να βρεις γυναίκα που δεν γκρινιάζει. Ο Σάντος δεν ήρθε ούτε με μεγάλα λόγια, ούτε προσπάθησε να κάνει κάτι εντυπωσιακό, να αφήσει τη σφραγίδα του με κάποιο εξεζητημένο σχήμα. Έβαλε και κάποιες δικές του πινελιές παίρνοντας και παίκτες που μέχρι τώρα δεν έβλεπαν την Εθνική, συνέχισε να στηρίζει όμως και παλιοσειρές φτάνοντας να ξαναπαίρνει πίσω στην ομάδα τον Χαριστέα. Όλα αυτά πέτυχαν. Έχει κάνει μια ομάδα που ξέχασε τι σημαίνει ήττα και έφτασε και πάλι σε μια μεγάλη διοργάνωση.

Φυσικά και δεν είναι τέλειος. Το λούζερ τον έχει ακολουθήσει και όχι τυχαία. Έχασε πρωτάθλημα με την Πόρτο από την Μποαβίστα, έχασε πρωτάθλημα στην Ελλάδα πηγαίνοντας για το Χ2 σε ντέρμπυ, έχασε και πρωτάθλημα με γκολ του Νατσούρα. Έχει αρκετές σημαντικές αποτυχίες, αρκετά ντέρμπυ στα οποία φάνηκε να υπολειτουργεί. Είναι ίσως αμυντικογενής, πολλές φορές σε συλλόγους κολλάει σε συγκεκριμένους παίκτες. Έχει και το ρημάδι το πέτσινο μπουφάν, για το οποίο τόσο χλευάστηκε. Αλλά δεν χαμπαριάζει ιδιαίτερα. Ούτε όταν μπουκάρουν οπαδοί και του φωνάζουν “Σάντος go village” σε συνέντευξη τύπου, ούτε όταν τα αποδυτήρια της Εθνικής έγιναν μπουρδέλο με αποχωρήσεις παικτών όπως ο Γκέκας. Σε μια ομάδα με παικταράδες δεν θα τον ήθελα για προπονητή, σε μια ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ που προπονούσε, η ΑΕΚ του 2004 και η Εθνική του 2011 είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για την κατάλληλη δουλειά. Αρκεί να μην έρθει καμιά κατραπακιά και οι πατριδοκάπηλοι φουστανελοφόροι δημοσιογράφοι αρχίσουν τον γνωστό τους πόλεμο.

Μέχρι τότε ο Σάντος θα είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση και θα δουλεύει για να πετύχει. Για τους λόγους αυτούς και παρ” ότι ποτέ δεν θα τον κάνω τατουάζ στο μπράτσο μου, θα τον σέβομαι για όσα έχει καταφέρει στην προπονητική του καριέρα.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Εθνική Ελλάδας

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

“Κόσμε, από εδώ το Γιβραλτάρ. Γιβραλτάρ, από εδώ ο κόσμος”

Το πρωί της Κυριακής στην πόλη Φάρο της Πορτογαλίας οι παίκτες της εθνικής Ελλάδας συμμετείχαν σε 40λεπτο πρόγραμμα αποφόρτισης και πρόληψης με ασκήσεις κινητικότητας, ισορροπίας και διατάσεις. Την προηγούμενη μέρα ένα βίντεο που κυκλοφόρησε στο επίσημο κανάλι της ομάδας στο youtube τους έδειχνε να χαζολογούν και να παίζουν με τα κινητά τους στην αίθουσα αναμονής του ξενοδοχείου, περιμένοντας […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η ομάδα που γουστάρουμε να κράζουμε

Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου αποτελεί συνήθως έναν τρόπο ψυχοθεραπείας για όλους μας. Χωρίς ιδιαίτερο άγχος μπορείς να παρακολουθήσεις μπάλα επιπέδου Σούπερ Λίγκας και να μην αναγκάζεσαι να υπομένεις το άγχος της νίκης (γιατί η ήττα συνήθως δεν πειράζει τόσο, απλά βγάζει τον προπονητή που κρύβεται μέσα μας). Είναι μια ομάδα που λίγοι αγαπάμε όσο τους […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

5 σχόλια σχετικά με το “Ο δικός μου Φερνάντο Σάντος”

  1. Ο/Η Kanthar0s λέει:

    Από ποιον χλευάστηκε το καφέ μπουφανάκι; Ποιος τόλμησε να κάνει τέτοιο πράγμα;

    Ο Σάντος δεν είναι απατεώνας και βγάζει το ψωμί του τίμια σε έναν κόσμο, όπως σωστά είπες, που αποτελείται από 10 μύρια προπονητών και δημοσιογράφων.

    Τσ σέβη μου.

  2. Ο/Η ashton λέει:

    αγαπάμε Καρπουζά 🙂

  3. Ο/Η charlie λέει:

    Έτσι.
    Ο καρπουζάς από το Εστορίλ, βεβαίως βεβαίως.

    *Θεϊκή η φωτό με το καταραμένο πέτσινο και το ξινισμένο ύφος.

  4. Ο/Η balkou λέει:

    Υπερβολές… Για ένα διάστημα φορούσε ένα ωραίο σουέντ. Εντάξει καφέ πάλι, αλλά όχι πέτσινο-πέτσινο… 🙂

  5. Ο/Η nik-tornadoros λέει:

    …go village!!!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *