Το ποδόσφαιρο ως μέσο θεραπείας

Ο Μάουρο Ραφαέλι είναι Ιταλός ψυχίατρος. Το 1993 είχε μια επαναστατική ιδέα. Οργάνωσε τα ραντεβού με τους ασθενείς του εκτός ιατρείου, σε ένα μικρό γήπεδο στα περίχωρα της Ρώμης. Εκεί συναντιόταν δυο φορές την εβδομάδα και έπαιζαν ποδόσφαιρο.

Το ιδιαίτερο πείραμα του, που για λόγους απλότητας μπορεί να περιγραφεί ως θεραπεία μέσω του ποδοσφαίρου, αποδείχτηκε κάτι παραπάνω από πετυχημένο. Από τους 80 ψυχικά ασθενείς παίκτες που έπαιξαν μαζί του στη Gabbiano FC όλα αυτά τα χρόνια, περισσότεροι από τους μισούς όχι μόνο μείωσαν αισθητά με τον καιρό τη λήψη φαρμάκων αλλά επέστρεψαν και στις δουλειές τους (αντιπρόεδρος της ομάδας έγινε ένας από τους πρώην ασθενείς, που γύρισε στη δουλειά του, έκανε οικογένεια και αποφάσισε και να σπουδάσει), αποδεικνύοντας πως το ποδόσφαιρο μπορεί μακροπρόθεσμα κάποιες φορές να κερδίσει ακόμα και τα ψυχικά νοσήματα.

Όπως χαρακτηριστικά περιγράφει ο 41χρονος Μπενεντέτο Κιρίνο, που πριν αρχίσει τη θεραπεία υπέφερε από εσωτερικές φωνές, “όταν τρέχεις στο γήπεδο, οι φωνές σταματάνε. Ο αντίπαλος σου δεν βρίσκεται πλέον μέσα σου αλλά μπροστά σου και μπορείς να τον ντριπλάρεις και να τον κερδίσεις”. Ένας από τους νοσοκόμους, ο Μάριο, δήλωσε: “Είχα αναλάβει ένα αγόρι που παρουσίαζε βαριά συμπτώματα κατάθλιψης. Για έναν ολόκληρο μήνα καθόταν στο σκοτάδι, κλειδωμένο στο δωμάτιο του. Δεν έβγαινε ούτε για να κάνει μπάνιο. Μια μέρα όμως τον έπεισα να διαβάσουμε μαζί μια αθλητική εφημερίδα και πάνω στην κουβέντα αποφάσισε να έρθει να παίξει ποδόσφαιρο μαζί μας.”

Το παράδειγμα του Δρ. Ραφαέλι ακολούθησαν και άλλα ιδρύματα της χώρας κι έτσι το 2006 διοργανώθηκε ακόμα και τουρνουά με τη συμμετοχή 50 ομάδων απο όλη την Ιταλία. Στη συνέχεια η ιστορία έγινε βιβλίο, θέμα στη Guardian και το Newsweek και ντοκιμαντέρ με το χαρακτηριστικό τίτλο ‘Matti per il calcio’, δηλαδή ‘Τρέλα για το ποδόσφαιρο’. Ένα ποδόσφαιρο διαφορετικό από το συνηθισμένο, “ένα αληθινό ποδόσφαιρο” όπως λέει και ο αρχηγός της ομάδας Κάρλο Στραπαγκέτι, “ένα ποδόσφαιρο εξαιρετικά υγιές και θεραπευτικό που σώζει ζωές, με την κυριολεκτική έννοια της λέξης”.