Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Ωδή στον Ραούλ

Σε κάποιο τυχαίο λεπτό, ενός τυχαίου αγώνα εναντίον ενός τυχαίου αντιπάλου η Ρεάλ Μαδρίτης εκδηλώνει επίθεση. Ένας εκ των χαφ της πασάρει τη μπάλα μέσα στη μεγάλη περιοχή. Αποδέκτης της πάσας είναι ο Ραούλ.

(Αν και μεσουρανούσε στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο την περίοδο εκείνη που η ηλικία μου και η ποδοσφαιρική μου θέση μου επέτρεπαν να ταυτιστώ με κάποιον μεγάλο γκολτζή σαν αυτόν, μικρός δεν θαύμασα ποτέ πραγματικά τον Ραούλ. Ίσως επειδή συμπαθώ τη Μπαρτσελόνα κι αυτός έπαιζε στη Ρεάλ και ξέρεις πως είναι αυτά. Ίσως πάλι γιατί ένας μικρότερος πιτσιρικάς από τη διπλανή γειτονιά είχε απερίγραπτη εμμονή μαζί του – σε βαθμό που ήμουν πεπεισμένος πως είναι ικανός να παντρευτεί στα 13 του απλά και μόνο για να έχει πραγματικό νόημα και γι’ αυτόν το φιλί που έδινε μετά από κάθε του γκολ στην ανύπαρκτη βέρα στο παιδικό του δάχτυλο – κι αυτός ο πιτσιρικάς φορώντας πάντα τη φανέλα του Ραούλ κατάφερνε σχεδόν μόνος του, γιατί η ρουφιάνα η μοίρα τα έφερε έτσι που ο μικρός είχε και το ταλέντο του Ραούλ, στην κλίμακα της γειτονιάς μας πάντα, να μας ‘κλείνει το σπίτι’ συχνά-πυκνά και ξέρεις πως είναι αυτά.)

Περιτριγυρισμένος από αρκετό κόσμο, αντιπάλους και συμπαίκτες, ο Ραούλ υποδέχεται τη μπάλα με ένα απλό κοντρόλ και την αφήνει να κυλήσει λίγο μπροστά του και προς τα πλάγια της περιοχής. Ο τερματοφύλακας κάνει ένα βήμα προς τα έξω επιδιώκοντας να καλύψει με τον όγκο και τα ανοιγμένα, σε οριζόντια ευθεία, χέρια του όσο το δυνατόν περισσότερο χώρο μπορεί τη στιγμή που ο Ραούλ θα αποφασίσει να σουτάρει. Ο Ραούλ χτυπάει τη μπάλα από κάτω.

(Όπως έχω συνδυάσει τον Τιερί Ανρί με τα πλασέ που καταλήγουν μερικά εκατοστά από το οριζόντιο δοκάρι και τον Ρονάλντο με την τελευταία εκείνη, πιθανόν και καταχρηστική για κάποιους ποδοσφαιρικούς λεπτολόγους, ντρίπλα που εξουδετερώνει και τον τερματοφύλακα, έτσι ακριβώς έχω ταυτίσει και τον Ραούλ με τα χαρακτηριστικά αυτά σκαψιματάκια πάνω από τον τερματοφύλακα, κίνηση που οι Λατινοαμερικάνοι αποκαλούν la vaselina. Δεν θυμάμαι να έχω δει άλλον επιθετικό να πετυχαίνει τόσα πολλά γκολ περνώντας τη μπάλα τόσο επιδεικτικά πάνω από τον τερματοφύλακα. Όχι γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να τον κερδίσει. Απλά γιατί έτσι του αρέσει.)

Λόμπες και λομπίτσες: Του σκαψίματος το κάγκελο

Μετά από μια όμορφη, καμπυλωτή πορεία πάνω από τον τερματοφύλακα που καθυστερημένα αντιλαμβάνεται ότι έχει καλύψει τη λάθος διάσταση, η μπάλα προσγειώνεται μέσα στο τέρμα. Ένα ακόμα γκολ από έναν παίκτη που δεν είχε ποτέ τρομερά φυσικά προσόντα. Είχε όμως μέσα του το Άγιο Δισκοπότηρο του παιχνιδιού, το γκολ.

(Δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει μια ολοκληρωμένη λεκτική ανάλυση της έννοιας που απλοϊκά αποκαλούμε όλοι ‘αίσθηση του γκολ’. Δεν γίνεται να υπάρξει. Είναι ένστικτο. Tη στιγμή που ο Ραούλ σκάβει τη μπάλα ξέρει που ακριβώς βρίσκεται χωροχρονικά – ακόμα κι αν έχει πλάτη στην εστία, ακόμα κι αν τον τζαρτζάρουν δυο αντίπαλοι, ακόμα κι αν έχει καταιγίδα που πλημμυρίζει τα μάτια του και θολώνει την οπτική του -, ξέρει που ακριβώς βρίσκεται το τέρμα, ξέρει που περίπου στέκεται ο τερματοφύλακας, ξέρει ποια πορεία πρέπει να ακολουθήσει η μπάλα από πάνω του για να φτάσει στα δίχτυα. Τα ξέρει χωρίς να προλάβει καν να σκεφτεί. Είναι χάρισμα.)

Ο Ραούλ ξεκινάει έναν ακόμα κλασσικό πανηγυρισμό, φιλώντας τη βέρα στο δεξί του χέρι. Οι πανηγυρισμοί στην καριέρα του είναι τόσοι πολλοί που αν και έχει ένα από τα πιο συνηθισμένα μικρά ονόματα στην ισπανική γλώσσα, κανένας στο πλανήτη δεν χρειάστηκε να τον ψάξει ποτέ με το ονοματεπώνυμο του.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, Προσωπογραφίες

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Euro 2000: το καλύτερο Euro που έγινε ποτέ

Μια κλασική κουβέντα για τα Μουντιάλ στις ποδοσφαιρικές παρέες έχει να κάνει με το ποια διοργάνωση ήταν η καλύτερη. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει τόσο με τα Euro. Λίγο η μεγαλύτερη δημοφιλία των Μουντιάλ, λίγο ότι συχνά τα Euro είναι αρκετά ισορροπημένα, χωρίς εκπλήξεις, με φωτεινές εξαιρέσεις Ελλάδα και Δανία, αλλά και το ποδοσφαιρικό στιλ που […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Καλώς ήρθες μέλλον

Πέντε χρόνια και λίγες ημέρες πριν, όταν ακόμα η ΦΙΦΑ ήταν καθαρή στο μυαλό κάποιων ανθρώπων και οι αναθέσεις των παγκοσμίων κυπέλλων ήταν μια θεωρητικά αθώα διαδικασία, διαβάζαμε και παρακολουθούσαμε εκστασιασμένοι κάποια τεχνολογικά άρθρα και βίντεο στα οποία Γιαπωνέζικα τσακαλάκια υποσχονταν πως αν το Μουντιάλ του 2022 κατέληγε στην Ιαπωνία τα παιχνίδια θα μεταδιδόταν με […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

18 σχόλια σχετικά με το “Ωδή στον Ραούλ”

  1. Ο/Η balkou λέει:

    Παικταράς… Αν και στη Ρεάλ, μου άρεσε απ’την αρχή, ασχέτως το οπαδικό κριτήριο. Δύο κρίμματα για αυτόν τον παίκτη:
    -το ότι δεν τέλειωσε στη Ρεάλ.
    -το ότι με το που τον άφησε, ο Αραγονιές τότε, εκτός εθνικής, η Ισπανία πήρε Ευρωπαϊκό και Μουντιάλ χωρίς αυτόν.

  2. Ο/Η Elaith λέει:

    Συμφωνώ κι εγώ.
    Νομίζω και οπαδός της Μπάρσα να είσαι, είναι σχετικά συμπαθής γιατί δεν προκάλεσε ποτέ.
    Παιχταράς από τους λίγους. Ωραίο δίδυμο με Μοριέντες.

  3. Ο/Η charlie λέει:

    Πολύ ωραίος παίκτης, με τεράστια διάρκεια.

    Ο τύπος που τον έστειλε από τις ακαδημίες της Ατλέτικο (ήταν και οπαδός της πιτσιρικάς) ως ακατάλληλο, ελπίζω να μπήκε φυλακή…

  4. Ο/Η Veronica Lodge λέει:

    Ως φαν της barça και εγώ εκτίμησα το Raúl αργότερα και όχι ως παιδί,πραγματικά όμως η επιτυχία της εθνικής Ισπανίας χωρίς αυτόν είναι ειρωνία της τύχης.

  5. Ο/Η panagos λέει:

    Καθολου ειρωνια της τυχης,ο ραουλ οσο παιχταρας και τρελη καψουρα (ταματα εκανα περυσι να ερχοταν ΠΑΟ αλλα πηγε σαλκε) κι αν ειναι,ειχε δυο μειονεκτηματα.Ουτε μεγαλος τεχνιτης ηταν ποτε,αν και ειχε κατι εκλαμψεις,ουτε γρηγορος κυνηγος ηταν που να παιζει με τη μια πασες με τα χαφ.

    Ειχε 700 αλλα καλα βεβαια (απιστευτο τελειωμα,ισως το καλυτερο τα τελευταια 15 χρονια),αλλα δεν ταιριαζε ιδιαιτερα στο στυλ του ποδοσφαιρου που επαιζε η ισπανια.Σιγουρα οχι τοσο οσο ο βιγια και ο καλος τορρες.

  6. Ο/Η Veronica Lodge λέει:

    συμφωνώ δεν ταίριαζε στο tiki-taka της ισπανίας,το οποίο απαιτεί ταχύτητα και τεχνική!btw Ο del bosque κάλεσε το soldado της valencia αντί του torres για το φιλικό παιχνίδι με τη Venezuela!

  7. Ο/Η balkou λέει:

    Ο τύπος που τον έστειλε από τις ακαδημίες της Ατλέτικο (ήταν και οπαδός της πιτσιρικάς) ως ακατάλληλο, ελπίζω να μπήκε φυλακή…

    Τον είχαν διώξει? Θυμάμαι είχα ακούσει ότι ο αλλοπρόσαλος Χιλ υ Χιλ, είχε αποφασίσει για κάποια απ’τις παραξενιές/τσιγκουνιές του, να κλείσει κάποια απ’τα τμήματα των ακαδημιών και γι’αυτό ο Ραούλ κατέληξε στους γείτονες. Ούτε που θυμάμαι που το’χα ακούσει-διαβάσει, τόσο παλιά που έγινε.

  8. Ο/Η charlie λέει:

    Κι έτσι να είναι, οι τύποι είναι για το εκτελεστικό απόσπασμα. Είχαν έναν παίκτη 15 ετών που πέταγε φωτιές. Ας τον κρατάγανε, ας τον ανέβαζαν ακόμα και στη 2η ομάδα, ακόμα κι αν έπρεπε να πουλήσουν και τα πόμολα του Βιθέντε Καλντερόν.

  9. Ο/Η Rasko λέει:

    Καλός παίχτης, ποτέ όμως κορυφαίος. Κάτι σαν τον Ανρί, without the garlic breath.

  10. Ο/Η fobos2 λέει:

    Αν συνέπιπταν τα καλά του χρόνια με αυτά των Τσάβι, Ινιέστα κ,λπ. τώρα η ομάδα της Ισπανίας θα κατέβαινε μόνο σε τελικούς διοργανώσεων, δε θα είχε νόημα νωρίτερα. Έχει δυστυχώς πάρει την κατιούσα η καριέρα του – γεράματα και τραυματισμοί, βλέπεις – αλλά σε μια ομάδα που ποτέ δεν έπαιξε για να βάζει αυτός γκολ, σκόραρε όποτε και όπως ήθελε. Πραγματικά κορυφαίος παίκτης και πολύ συμπαθητικός, απλά δεν ήταν ποτέ αυτός που μπορούσε να κάνει την τεράστια διαφορά από μόνος του.

  11. Ο/Η duendes λέει:

    Σχετικό πράγμα η κατιούσα πάντως.
    Στα 35 του παίζει ακόμα βασικός σε μια από τις καλύτερες ομάδες της Γερμανίας και έχει 33 γκολ σε 1,5 χρόνο!

  12. Ο/Η panagos λέει:

    Μα αυτο ειναι το πιο εντυπωσιακο στον ραουλ,οτι χωρις να ξεχωριζει σε καποιο κομματι του παιχνιδιου (τεχνικη,ταχυτητα,δυναμη,αντοχη) καταφερε τρομερα πραγματα.Και ακομα καταφερνει,αμα δει κανεις σε τι τσιρκο παιζει και τι εχει κανει εδω κι εναμιση χρονο…

  13. Ο/Η makattacks λέει:

    ε πως να μη διαλύεται μετά η χώρα, όταν διαβάζεις το ότι ο Ραούλ δεν είχε ποτέ σπουδαία τεχνική…

  14. Ο/Η panagos λέει:

    Σιγα τον μπαλαδορο που περιμενε να πουμε κακια κουβεντα για να διαλυθει η χωρα…

    Δεν ειχε καμια σπουδαια τεχνικη ποτε,και το λεει ενας απο τους μεγαλυτερους θαυμαστες του ραουλ παγκοσμιως (εγω)..

  15. Ο/Η panagos λέει:

    Και για να μη θεωρηθω γραφικος (ξανα)…

    Δεν ηξερε τη μπαλα του ζινταν,του φιγκο,του μακμαναμαν,του ρεδοντο,του ροναλντο,του οοουεν,του ρ.καρλος,του ζεεντορφ,του μπεκαμ και του γκουτι…

    Για να μην πω ουτε του γκουτι,του φαν νιστελροι,του μοριεντες,του μιγιατοβιτς,του σουκερ,του ανελκα,του σαβιο και του σολαρι…

    Ε,σε σχεση με αυτους (ΟΛΟΙ συμπαικτες του) δεν ειχε σπουδαια τεχνικη,τι να κανουμε…

  16. Ο/Η panagos λέει:

    Τον γκουτι τον εβαλα δυο φορες ε?τελος παντων,you get the point…

  17. Ο/Η makattacks λέει:

    Ωραία, εκτός του Ρονάλντο και του Ζιντάν, που αποτελούν κατηγορίες από μόνοι τους, βάλε όλους τους υπόλοιπους που ανέφερες και θα δεις ότι όλοι μαζί τη τεχνική του Ραούλ δεν την έχουν-είχαν.

  18. Ο/Η Stazybο Hοrn λέει:

    Κι η Σάλκε αποσύρει τη φανέλα του -όχι η Ρεάλ· η Σάλκε…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *